Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тапнине (тĕпĕ: тап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк эпӗ унӑн чӗри епле тапнине илтрӗм.

Я вдруг услышал, как стучало ее сердце.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Халлӗхе, чӗре ҫакӑнта тапса тӑнӑ чухне, — вӑл Акимӑн аллине вӑйпа туртса хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫине хучӗ, Аким унӑн чӗри хыттӑн та хӑвӑрт тапнине туйрӗ, — ҫакӑнта тапнӑ чухне мана партирен уйӑрасси пулас ҫук.

Пока у меня здесь стучит сердце, — и он с силой притянул руку Акима к своей груди, и Аким отчетливо почувствовал глухие быстрые удары, — пока стучит, меня от партии не оторвать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел ҫурӑмӗнчен тапнине нимӗн чӗнмесӗрех ирттерсе ячӗ.

Павел молча снес пинок в спину.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анне, эпӗ санӑн чӗрӳ айӗнче пурӑнатӑп, вӑл пӗр тикӗссӗн тапнине итлетӗп.

Помоги переводом

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Санра чӑнлӑх ҫӑлӗ кал-кал тапнине сисетӗп.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Базаров унӑн аллине тытрӗ, тикӗссӗн тапакан юн тымарне шыраса тупрӗ, анчах вӑл миҫе тапнине те шутламарӗ.

— Базаров взял ее руку, отыскал ровно бившуюся жилку и даже не стал считать ее ударов.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпӗ, шӑп кӑна халь хӑвӑр умӑрта тӑраканскер, эпӗ Витгенштейн князьӑнне те, Жуковскинне те алӑ тымарӗ тапнине тытса пӑхнӑ!

Я, тот самый я, которого вы изволите видеть теперь перед собою, я у князя Витгенштейна и у Жуковского пульс щупал!

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сасартӑк ирӗксӗрех алли айӗнчен тахҫан Муций каланӑ асамлӑ юрату юрри янӑраса тухрӗ — ҫав самантрах, качча кайнӑ пӗрремӗш хут, хӑйӗн варӗнче ҫӗнӗ, халӗ ҫеҫ ҫуралакан чӗрӗ пурнӑҫ тапнине туйрӗ…

Внезапно, помимо ее воли, под ее руками зазвучала та песнь торжествующей любви, которую некогда играл Муций, — и в тот же миг, в первый раз после ее брака, она почувствовала внутри себя трепет новой, зарождающейся жизни…

XIV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Эпӗ пӗтӗм аллейӑсем тӑрӑх утса тухрӑм; ҫӑмӑл ура сассисем мана иментереҫҫӗ те, хастарлатаҫҫӗ те; эпӗ, чарӑна-чарӑна тӑрса, хамӑн чӗрем хытӑ та хӑвӑрт тапнине тӑнлатӑп.

Я обошел все аллеи; легкий звук моих шагов меня и смущал и бодрил; я останавливался, ждал и слушал, как стукало мое сердце — крупно и скоро.

XVI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Чунӗ пӑшӑрханнине тата чӗре тапнине пӑртак та пулин лӑплантарас тесе, вӑл чӳрече патне пырса форточкӑна уҫрӗ.

Стараясь утишить сколько-нибудь душевное волненье и расколыхавшуюся кровь, которая билась напряженным пульсом по всем его жилам, он подошел к окну и открыл форточку.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Тен, вӑл ҫак сасса илтсен хӑйӗн чӗри хӑвӑрт тапнине, чӗрӗ иккенне туйса илчӗ пуль.

Может быть, только после этого окрика она ощутила горячее биение сердца: оно жило.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫил лӑпланчӗ, вӑрман та Михеичӑн чӗри юлашки самантра мӗнле тапнине итлеме, кайран кунта, «Шуйттан йӳҫлӗхне» килекенсене шӑппӑн каласа пама хатӗрленнӗ пек пулса шӑпланчӗ.

Ветер притих, и лес словно затаил дыхание, чтобы слышать, как будет в последние мгновения жизни биться его, михеичево, сердце, чтобы потом своим глухим шепотом рассказывать об этом всем, кто будет приходить сюда, к «Бесовскому болоту».

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Каллех старик сехет шакканине тата хӑйӗн шикленнӗ чӗри тапнине кӑна илте пуҫларӗ.

И опять старик слышал только хриплое тиканье часов да взволнованное биение своего сердца.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевна аллине унӑн шӑнса кайнӑ ырхан кӑкӑрӗ ҫине хучӗ те чӗри ерипен тапнине туйса илчӗ: чӗри аран-аран сикет…

Василиса Прокофьевна положила руку на его холодную костлявую грудь и с трудом ощутила биение сердца: оно еле вздрагивало.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпӗ хамӑн чӗре кӑкӑртан сиксе тухасла тапнине кӑна мар, Анжеликӑн чӗри сикнине те илтсе выртатӑп.

Я слышу не только, как стучит в груди моё собственное сердце, но и как бьётся сердце Анжелики.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Халӗ вӑл чӗри хӑвӑрт кӑртлатса тапнине, пуҫра юн шавланине илтрӗ.

Он слышал только частые удары сердца да глухой шум крови в голове.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун ҫинчен шухӑшлама тытӑнсан, ҫав самантрах вӑл хӑйӗн чӗри хӑвӑрт-хӑвӑрт кӑртлатса тапнине туйма пуҫларӗ.

Но стоило ей подумать о нем, как сейчас же она начинала слышать свое учащенное сердцебиение.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, чӗри ҫаплах хыттӑн тӑпӑлтатса тапнине итлесе, мӑйӗпен лаши патне утса пычӗ, йӗнерне хыпрӗ, унтан хӑйне хӑй пусӑрӑнтарса, Дуняшка еннелле ейӗлсе пӑхрӗ:

Неторопливо, все еще прислушиваясь к тому, что делалось у него в груди, Григорий подошел к коню, снял седло, пересилив себя, улыбнулся Дуняшке:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья ывӑлне хӑй ҫумне туртса илчӗ, Мишаткӑн пӗчӗк чӗри тин ҫеҫ тытнӑ салакайӑкӑнни пек хӑвӑрттӑн тӑпӑлтатса тапнине туйрӗ.

Наталья притянула сынишку к себе, почувствовала, как быстро, будто у пойманного воробья, колотится маленькое Мишаткино сердце.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий йӗнер ҫинче ҫур кӗлеткипе ун еннелле ҫаврӑнса ларса пыратчӗ, Наталья пӑлханчӑк савӑнӑҫ пӑчӑртаса кӑларнӑ куҫҫулӗ витӗр ӑна хыҫалтан пӑхса юлнӑччӗ, аллисене хӑйӗн нӑкӑ-нӑкӑ кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртанӑ май, чӗри хыттӑн кӑртлатса тапнине туйнӑччӗ…

Григорий отъезжал полуобернувшись на седле, и она смотрела ему вслед со слезами взволнованной радости и, прижав к острой, девичьей груди руки, ощущала стремительное биение сердца…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней