Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сухалне (тĕпĕ: сухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн вӗрентеҫҫӗ вӗсене шкулта? — Старик шӑпланчӗ, сухалне якаткаласа илчӗ.

И чему их в школе только учат! — Старик помолчал, почесал бороду.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар ачасем ҫине пӑхса ҫаврӑнчӗ, кӑтраланса тӑракан сухалне сӑтӑркаласа ирӗксӗртен кӑна кулса илчӗ.

Захар обвел глазами ребят, помял белую в колечках бороду и невольно улыбнулся:

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар, сухалне патнус ҫинех чиксе, патнусне ҫирӗппӗн ҫатӑрласа тытса, Обломов вырӑнӗ тӗлне аванах ҫитрӗ, вӑл, чей чашӑкӗсене кровать ҫывӑхӗнчи сӗтел ҫине лартса, улпута вӑратасшӑнччӗ кӑна — пӑхать, тӳшек те лӳчӗркенмен, улпут та ҫук!

Он благополучно дошел, уткнув бороду в поднос и обняв его крепко, до самой постели, и только располагал поставить чашки на стол подле кровати и разбудить барина — глядь, постель не измята, барина нет!

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Захар ним те улшӑнман: унӑн ҫав пысӑк бакенбардсемех, сухалне хырман, ҫав сӑрӑ жилетпах тата ҫав ҫурӑк сюртукпах ҫӳрет, анчах вӑл авланнӑ, те кумӑшӗпе уйрӑлнипе, те ҫын тени арлӑ-арӑмлӑ пулмалла тенипе, Анисьйӑна качча илсе; анчах халӑх сӑмахӗнче каланӑ пек улшӑнман.

Захар все такой же: те же огромные бакенбарды, небритая борода, тот же серый жилет и прореха на сюртуке, но он женат на Анисье, вследствие ли разрыва с кумой или так, по убеждению, что человек должен быть женат; он женился и вопреки пословице не переменился.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ноябрь уйӑхӗнче юр ҫума, сивӗтме пуҫлать, кӑшарни тӗлне ҫав тери хаярланса ҫитет, хресчен вара минутлӑха пӳртрен тухать те тем тесен те сухалне паспа шуратса каялла кӗрет; февральте вара ҫывхаракан ҫуркуннен ҫемҫе шӑршине сисӗмлӗ сӑмса туйма пуҫлать.

В ноябре начинается снег и мороз, который к Крещенью усиливается до того, что крестьянин, выйдя на минуту из избы, воротится непременно с инеем на бороде; а в феврале чуткий нос уж чувствует в воздухе мягкое веянье близкой весны.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫаврака сухалне кӗскетсе кастарнӑ, хӑмӑр куҫӗсем тӳррӗн, анчах кӑшт йӗкӗлтевлӗнрех пӑхаҫҫӗ.

Круглая борода аккуратно подстрижена, карие глаза смотрят серьезно и чуть лукаво.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Карчӑк кашни тӗке уйрӑммӑн илет те, унран сухалне сӳсе, мамӑкне карҫинкка ҫине хурать, тунине ҫӗре пӑрахать.

Старуха брала отдельно каждое перо, сдирала с него бородку и клала пух в корзинку, а стержни бросала прямо на землю.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Художникӗ сухалне кӗске хӑварса кастарнӑ, мӑйӑхӗсене пӗтӗрсе янӑ.

Художник, с закрученными усиками и эспаньолкой.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Епле вӑл, ан паллаччӑр тесе, сухалне хырса янӑ…

— Ишь, побрился, чтоб не узнали…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах халь сухалне хырнӑ.

Но только сбрил усы.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫавӑрӑнсан, Петя пысӑк сӑмсаллӑ, сухалне хырнӑ ҫынна курчӗ.

Он повернулся, и Петя увидел бритое грубое лицо с мясистым носом.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑваттӑмӗшне — шурӑ рассӑнне ҫеҫ тӗрӗсӗх туман: вӑл шурӑ мар, ӑна темле кӗрен тӗслӗ тунӑ, сухалне илемлӗ кӑтралатнӑ.

И лишь для представителя белой, господствующей расы сделали послабление: он был не белый, но нежно-розовый, с гофрированной русой бородкой.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл арӑмӗпе вулӑс писарӗ сухалне е хырнӑ, е каснӑ тесе тавлашнӑ.

Он поспорил с женой: стрижена или брита борода у волостного писаря.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӳҫне кастарни кӑна та марччӗ-ха, вӑл хӑй те йӑлтах улшӑннӑччӗ, анчах манӑн халь ун ҫинчен шухӑшлассӑм килмерӗ, умра мӗн пурри пурте вӗҫсе тӑчӗ, пурте таҫта шурӑ — эпир хамӑр та, тирпейлесех ҫитермен пӳлӗмсем те, унта Катьӑн уҫнӑ чӑматанӗ те — эпӗ чӳречерен шакканӑ чух вӑл унтан темӗн илетчӗ пулас, — ҫавӑнтан тата пӗр кӗтесре тутӑрпа сухалне шӑлкаласа тӑракан доктор та, вӑл кунтах тӑнӑ пулнӑ иккен, унтан чӗрне вӗҫҫӗн пускаласа тухса каясшӑнччӗ, эпӗ ӑна ямарӑм.

Она не только подстриглась — она стала другая, но сейчас я не хотел думать об этом. Всё летело, летело куда-то: и мы, и эта комната, совершенно такая же, как две соседние, с разбросанными вещами, с открытым Катиным чемоданом, из которого она что-то доставала, когда я постучал, с доктором, который, оказывается, всё время был здесь же, стоял в углу, вытирая платком бороду, а потом стал уходить на цыпочках, но я его не пустил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне г-н Бачей, хӑй сисмесӗрех, тӳмисене хӑвӑрт тӳмелесе, чӗтрекен сухалне малалла тӑсрӗ.

При этом господин Бачей машинально стал застегиваться, выставив вперед дрожащую бородку.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ашшӗ, ҫӳллӗ, уҫах мар ҫын, сухалне бакенбардла ӳстернӗ, пуҫне ҫунатлӑ шӗлепке тӑхӑннӑ.

Ее папа, высокий, крайне флегматичный господин в бакенбардах и крылатке.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑранипе Петя ашшӗ ҫине пӑхса илчӗ, анчах лешӗ, кӑшт шуралса кайса, сухалне малалла кӑнтса, пӗр хускалмасӑр ларчӗ.

Мальчик с отчаянием посмотрел на отца, но тот сидел совершенно неподвижно, с бесстрастным лицом, немного бледный, решительно выставив вперед бородку.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эп хам та пионерсем мӗнле пулнине пӗлекенччӗ, — сухалне чӗтретрӗ мучи, — Анчах хӑй пӗлекен япалана кура-тӑркач пули-пулми ыйтусем паракан ачана питех тӗл пулманччӗ.

— А я разве не знал, какие пионеры? — ухмыльнулся бородач, — Я думал, что пионеры тоже не такие, чтобы задавать ненужные вопросы, когда и без того все ясно.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сухалне хырман пӗчӗк арҫын текех пиртен тӗпчесе пӗлесшӗнччӗ: пӗр тӑвансем-и эпир, тесе ыйтатчӗ.

Маленький небритый мужчина всё гадал, кто мы такие. Брат и сестра?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл сухалне якаткаласа ман ҫине пӑхать — тен, тӗлӗнерех те пӑхать пулас.

Он гладил бороду и смотрел на меня, кажется, с любопытством.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней