Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сутса (тĕпĕ: сут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сутса ӗҫнӗ те хӑй, ыйтать тата…

— Чай, пропил, да и спрашиваешь…

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӗренни — ҫутӑ, вӗренменни — тӗттӗмлӗх, тени саласемпе ялсем тӑрӑх кӗнеке сутса ҫӳрекенсемпе халӑх хушшине саланчӗ.

Пословица: ученье свет, а неученье тьма, бродила уже по селам и деревням вместе с книгами, развозимыми букинистами.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ыттисем мӗнле те пулин урӑхла — акса, пуҫтарса, тыррине сутса пурӑнаҫҫӗ, тесе каласа парсан — вӗсем ӗненмен пулӗччӗҫ.

Они бы и не поверили, если б сказали им, что другие как-нибудь иначе пашут, сеют, жнут, продают.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тӗрлӗ тӗслӗ хут тӗркисемпе тата симӗслетнӗ пралуксемпе тунӑ кассӑпа (ун пек кассӑсем пекарьнӑсенче ытларах пулаҫҫӗ) вӗсем пристань ҫинче билет илсе ӗлкӗреймен пассажирсене билетсем сутса ҫӳреҫҫӗ.

С разноцветными рулонами и зеленой проволочной кассой, вроде тех, что чаще всего бывают в пекарнях, они обходили пассажиров, не успевших купить билеты на пристани.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Темӗн мар, сутса ярӑпӑр, — терӗ вӑл.

— Ничего, продадим, — сказал он.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е тата: «Мӗн хатӗрленине сутса ярӑр — укҫа ҫук».

Или: «Продайте заготовленное — денег нет».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ӗлӗкрех ҫак скверта Петьӑпа иксӗмӗр папироссем сутса тӑнӑ.

и знакомый сквер, в котором мы с Петькой когда-то пытались продавать папиросы,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн хӑлхана ҫивӗч тытмалла; ӗҫсем пӗрре ӑнмасанах, манӑн пуҫа сутса, хӑйсен мӑйне ҫӑлса хӑварӗҫ вӗсем.

Мне должно держать ухо востро; при первой неудаче они свою шею выкупят моею головою.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мӗн тесен те, ӑна хӑвӑртрах сутса ямалла, вӑл вилес патнех ҫитнӗ.

Во всяком случае, нужно было постараться поскорее его продать, потому что было, похоже, что он собирается подохнуть.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ вара, ухмах, халӗ ҫеҫ сӗтел ҫиттине икҫӗр вӑтӑр миллиона сутса ятӑм, — ассӑн сывласа каларӗ Серафима Петровна.

— А я-то, дура, только что скатерть продала за двести тридцать миллионов, — вздохнув, сказала Серафима Петровна.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Япаласене пӗтӗмпех сутса пӗтертӗмӗр, ак ҫаксем кӑна юлчӗҫ, унтан вара кунта, Мускава килтӗмӗр.

Вещи все продали, вот только и осталось, — и сюда, в Москву.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗт витрине сутса ятӑм писев туянма.

Подойничек продала, сурьмы я себе взяла.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗсре сутса шур сӑр илтӗм эп хама валли.

Кобылушку продала, белил я себе взяла;

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн айӑпа пула анне пӗр ҫул хушши пуҫтарса туяннӑ вӗр-ҫӗнӗ пустав пальтопа сутса ятӑмӑр, манӑн айӑпа пула аннен присутствие ҫӳреме, чӗтренсе тухакан сассипе калаҫма, вӑрӑм та хытанка пӳрнеллӗ, куҫлӑх тытнӑ куҫа курӑнман ҫын умӗнче пуҫ тайма тивет…

По моей вине было продано новое драповое пальто, на которое мать целый год копила, по моей вине она должна ходить в присутствие и говорить таким незнакомым голосом и униженно кланяться этому невидимому человеку с такими длинными, страшными, сухими пальцами, в которых медленно покачивались очки…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Итле-ха, Максим Максимыч!.. — терӗ Печорин, вырӑнӗ ҫинчен ҫӗкленсе, — эсир ырӑ ҫын вӗт, — енчен эсир ҫав тискерӗн аллине парсан, ӑна вӑл пусса пӑрахать-ҫке е сутса ярӗ.

— Послушайте, Максим Максимыч! — сказал Печорин, приподнявшись, — ведь вы добрый человек, — а если отдадим дочь этому дикарю, он ее зарежет или продаст.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӑш чухне вӑл пирӗн пата крепоҫа такасем илсе пыратчӗ те йӳнӗ хакпах сутса хӑваратчӗ, нихӑҫан та хаклашса тӑмасччӗ вара: хӑй мӗн чухлӗ ыйтать, ҫавӑн чухлӗ пар, пулсан та урӑх чакмастчӗ.

Бывало, он приводил к нам в крепость баранов и продавал дешево, только никогда не торговался: что запросит, давай, — хоть зарежь, не уступит.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫак кун, савӑннипе, Алексей Мересьев хӑйӗн сехетне — дивизи командирӗн парнине сутса ячӗ, рынокра тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ тата эрех илчӗ; телефон тӑрӑх Анютӑна мӗнлӗ те пулсан госпитальтен, хӑй вырӑнне пӗр-икӗ сехетлӗх пӗр-пӗр ҫынна хӑварса, киле пыма ӳкӗтлесе килӗштерчӗ.

В этот день на радостях Алексей Мересьев продал свои часы — подарок командира дивизии, — накупил на рынке всяческой снеди и вина, по телефону умолил Анюту как-нибудь подменяться часа на два там у себя в эвакогоспитале.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Е эсӗ авланатӑн, е эпӗ сана ылханатӑп, пурлӑха сутса салатса яратӑп, сан валли ҫур пус та хӑвармастӑп.

— Ты женишься, или я тебя прокляну, а имение, как бог свят! продам и промотаю, и тебе полушки не оставлю.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Тырӑ ҫухалнине пӗлсен ҫавӑ сутса ӗҫнӗ теме те меллӗ.

Помоги переводом

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Эсӗ, Тамара, пӗртен-пӗр еткерҫӗ, санран йӑлтах килет: ишӗлсе анӗ-и аннӳн ҫурчӗ, килсе пӑхса тӑрӑн-и эс ӑна е сутса ярӑн-и?

Ты, Тамара, единственная наследница, всё от тебя зависит: или обрушится мамин дом, или присматривать будешь за ним, или продать захочешь?

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней