Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сурчӗ (тĕпĕ: сур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаврик каллех ури айне сурчӗ те, ӗҫ ҫинчен калаҫнӑ пек, урӑх сасӑпа каларӗ:

Гаврик опять сплюнул под ноги и уже совсем другим, деловым тоном сказал:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик хурлӑхлӑн кулчӗ те ури айне сурчӗ.

Гаврик сумрачно усмехнулся и сплюнул под ноги.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пристав мӗнпур вӑйӗпе сурчӗ те, шпорӗсене вӗттӗн чӑнкӑртаттарса, аялалла чупрӗ.

Пристав изо всех сил плюнул и, дробно бренча шпорами, побежал вниз.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мотя ӑна хӑйӗн кровачӗ ҫине вырттарнӑ тирпейлӗ пуканисене, пӗчӗк плитана тата ашшӗ шӑвӑҫ таткисенчен туса панӑ каструлькисене кӑтартма пуҫласан, каструлькисем Петя кӑмӑлне питех те килчӗҫ пулсан та, вӑл шӑл витӗр йерӗннӗ пек сурчӗ те мӑшкӑлласа кулса: — Мотька, сан ҫӳҫне мӗншӗн каснӑ? — тесе ыйтрӗ .

Едва Мотя вежливо стала ему показывать своих кукол, аккуратно уложенных по кроваткам, и маленькую плиту с всамделишными, но только маленькими кастрюльками, сделанными отцом из обрезков цинка — что, если правду сказать, Пете ужасно понравилось, — как мальчик презрительно сплюнул сквозь зубы и, оскорбительно хихикая, спросил: — Мотька, чего ты такая стриженая?

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя хӑй юлташӗ ҫине кӗвӗҫсе пӑхрӗ те, хӑй те сурчӗ.

Петя с завистью посмотрел на своего приятеля и тоже плюнул.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Курман-и эпӗ матроссене! — каласа хучӗ те Гаврик, пысӑк ҫын пек сурчӗ.

— Не видал я матросов! — буркнул Гаврик и сплюнул, совершенно как взрослый.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑн хыҫҫӑн Гаврик, чӑн-чӑн пулӑҫсем йывӑр шухӑша пусарнӑ чухне сурнӑ пекех, сурчӗ.

Гаврик сплюнул совершенно так же, как это делали взрослые рыбаки, когда их одолевала забота.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫав ҫырусемпе манӑн питрен печӗ, унтан мана питрен сурчӗ те кресло ҫине кайса ӳкрӗ.

Он бросил эти письма мне в лицо, потом плюнул мне в лицо и упал в кресло.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юратса пӑрахнӑ-и, — терӗ Петька тарӑхса, унтан чартлаттарса сурчӗ.

Влюблена, что ли, — презрительно добавил Петька и плюнул.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавна курсан, капитан сурчӗ те урипе тапрӗ.

Увидев это, капитан плюнул и топнул ногой.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Ҫук пурнӑҫра телей, — терӗ те вӑл ҫӗре лачлаттарса сурчӗ.

— Нет счастья в жизни, — сказал он и сплюнул.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Энтри аллине сулса урайне сурчӗ те чӑпӑрккине ывӑтса ячӗ.

Помоги переводом

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

– Курӑпӑр, сӑмахна епле тытӑн, – сарӑ-хура шӑлӗсем витӗр чӑртлаттарса сурчӗ бригадир.

— Посмотрим, как ты держишь слово, — сквозь желто-грязные зубы пригрозил бригадир.

Аманнӑ чӗресем // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней