Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сурана (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Итлӗр-ха, комиссар, ыратнине ҫӑмӑллӑнах чӑтса ирттерсе яма пулать, анчах сурана шухӑшпа вӑйлатма юрамасть.

— Слушайте, комиссар: боль легко перенести, если не увеличивать ее мыслью о ней.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Анчах та вӑл ӑна тӗкӗнме хӑрарӗ, ун пек туни вилнӗ ҫынна ыраттарма пултарас пек, сурана сиенлеме пултарас пекех туйӑнчӗ ӑна.

Но она боялась рвануть ее, боялась пошевелить, словно это могло причинить боль умершему, разбередить рану.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Патаксене эпӗ сурана пӑсас мар тесе кӑна тытса ҫӳрерӗм.

Палки я носил, чтобы ран не портить.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Майор Мак-Набс тимӗрҫӗрен вӑл ҫав питех ыратакан сурана ӑҫтан тупни ҫинчен ыйтса пӑхрӗ.

Майор Мак-Набс спросил у кузнеца, где он нажил эти, очевидно очень болезненные, раны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Йывӑҫӑн пуртӑпа касса пулнӑ суранӗнчен ҫав ырӑ шӑршӑллӑ сӑмала юхса тухать те сурана витсе эмеллет.

А из ранки от топора из дерева побежит эта ароматная смолка и ранку эту затянет.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Василий Иванович сурана тата пӑртак ҫунтарчӗ.

Василий Иванович еще немного прижег ранку.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сурана ҫунтарма.

Ранку прижечь.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Халь эпӗ дуэлист мар, тухтӑр — пуринчен малтан манӑн сирӗн сурана пӑхмалла.

— Теперь я уже не дуэлист, а доктор и прежде всего должен осмотреть вашу рану.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Мӑйӗнчи шурӑ пурҫӑн тутӑрне салтрӗ те сурана шатӑрт кӑна ҫыхса хучӗ.

Она сняла с шеи белый шёлковый платок и мигом перевязала рану.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Кӑчӑрт-кӑчӑрт, кӑчӑрт-кӑчӑрт! сурана хырса пырать ура айӗнчи шӑн.

Хруст-хруст! хруст-хруст! — под ногами с треском ломается хрупкий ледок.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Аксиньйӑна кӑштах ҫӗклесе тытса, ун ҫурӑмне чӗркуҫҫийӗпе тӗревлерӗ, йӗтес шӑмми айӗнчен шарласа юхакан юна чарма хӑтланса, сурана ҫыхма тытӑнчӗ.

Он приподнял Аксинью, подставил под спину ей колено, стал перевязывать рану, пытаясь унять хлеставшую из-под ключицы кровь.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Стерлядников витӗр шӑтӑк сурана вӑрахчен тинкерсе пӑхрӗ, унтан патронти пульӑна шӑлпа вӑтӑрса кӑларчӗ те ывӑҫӗ ҫине тар тӑкрӗ, малтанах тӑпрана сурчӑкпа йӗпетсе, чылай хушӑ пурне те пӗрле ҫӑрса хутӑштарчӗ.

Стерлядников внимательно рассмотрел выходное отверстие раны, потом зубами вынул из патрона пулю, всыпал на ладонь пороху и долго размешивал порох с землей, предварительно размочив землю слюною.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сурана ҫыхмалла ман, атту атӑ тулли юн юхса тулчӗ…

Надо мне рану залепить, а то крови натекло полон сапог…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑяккӑн сулахай чара ҫине пӑхса илчӗ, тарӑн шӑтӑклӑ сурана, ун ӑшӗнчен хурарах ӑшӑ юн ҫӑлкуҫ шывӗ пек лӑкӑртатса тухнине курчӗ.

Григорий искоса глянул на левый пах, увидел развороченную глубокую рану, теплую черную кровь, бившую из нее родниками.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юрӑпа эп пурнӑҫа юратрӑм, Юрӑпа сыватрӑм сурана.

Помоги переводом

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Унччен сурана ыраттарасран хӑраттӑмччӗ, халӗ ак, ирӗксӗрех ҫӳрес пулать.

Раньше-то боялся рану повредить, ну, а уж зараз, хочешь — не хочешь, а придется ходить.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сурана аранах тампонпа (марлӗпе) пӑкӑласа питӗрчӗҫ.

Рану кое-как заткнули тампоном.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйне хай кӑштах алла илсе, Бунчук Анна ҫинчи кофта ҫухине вӗҫертсе ячӗ те, хӑйӗн аялти кӗпине ҫурса, сурана пир таткисемпе пусса тытма пуҫларӗ; суран шӑтӑкӗнчен сывлӑш кӗнипе, юн хӗрлӗн кӑпӑкланса тухнине, Аннӑн пичӗ-куҫӗ кӑвакарса шуралнине тата тути асаплӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ.

Овладев собой, Бунчук расстегнул на Анне ворот кофточки, порвал на себе исподнюю рубашку и, прижимая комья полотна к ране, видел, как пузырилась кровь, пропуская в отверстие воздух, видел, как сине белело лицо Анны и черный рот ее дрожал в муках.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл Григорие пӗҫҫинчи сурана майласа ҫыхма пулӑшрӗ, арчаран праҫниксенче тӑхӑнмалли ҫӗнӗ шӑлавар туртса кӑларчӗ.

Помогла Григорию перебинтовать рану, достала из сундука праздничные шаровары, спросила:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Малаллахи кунсенче Григорий чӗрере сӑрӑлтатса тӑракан вӗри сурана тем пек ирттерсе яма тӑрӑшса та ирттерсе яраймарӗ.

Все последующие дни Григорий, как ни старался загасить тлевшую в душе боль, — не мог.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней