Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сикеҫҫӗ (тĕпĕ: сик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӳлелле сикеҫҫӗ, шуйттансем, шӑлӗсене шаккаҫҫӗ, мана ярса илесшӗн.

Скачут, окаянные, зубами щёлкают, меня достать хотят.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тулта ҫуртсем, йывӑҫсем вӗлтлете-вӗлтлете юлаҫҫӗ, рельсӑсем, ҫӗлен евӗр явкаланса, ҫыхлана-ҫыхлана пӗрлешеҫҫӗ, поезд айнелле шуххӑн сикеҫҫӗ, унтан, урӑхла шутласа илсе хӑранӑ пек, кустӑрма айӗнчен темӗнле кутӑнлашарах йӑраланса тухаҫҫӗ те таҫта, аяккинелле тарса каяҫҫӗ.

Мимо бежали дома, деревья, внизу змеями сплетались рельсы, ошалело бросались под поезд, и, будто раздумав или испугавшись, нехотя выползали из-под колес и бежали прочь, в сторону.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Пирӗннисем Кубаньте фронт тытса тӑрайӗҫ-ши е Кавказалла тапса сикеҫҫӗ?

— Будут наши на Кубани держать фронт или потянут на Кавказ?

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑшӗсем, инҫетрен пӗчӗкҫӗ кӑвак чӑмӑрккасем пек ҫеҫ курӑнаканскерсем, тӳрех ҫыран тӗпнелле сикеҫҫӗ те, тепӗр енне каҫса хӑпарнӑ май, ыттисене хӑваласа ҫитсе пӗрлешеҫҫӗ, чарӑна-чарӑна тӑрса, малалла куҫса пыраҫҫӗ.

Некоторые, издали казавшиеся крохотными серыми комочками, прыгали в яр; перебираясь на эту сторону, подтягивались, останавливались, вновь текли.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мулкачӑсем хӗл ҫывхарса килнине сисеҫҫӗ те кун пек илемлӗ кӗрхи кунсенче юлхав пулаҫҫӗ — вӗсем ӗнтӗ ӑшӑ кӗрӗк тӑхӑннӑ та ушкӑнпа кӑна ҫӳреҫҫӗ; капан тавра пухӑнса, мулкачӑсем савӑнӑҫлӑ вӑйӑсем выляҫҫӗ — пӗрисем сикеҫҫӗ, савӑнаҫҫӗ, теприсем хуралта тӑраҫҫӗ, малти тяпписемпе ҫурӑк тутисем ҫинчи хыткан сухалне шӑлкаласа, хытӑ тинкерсе пӑхаҫҫӗ: сунарҫӑ килмест-и унта?

Зайцы чуют близость зимы и в такие погожие дни поздней осени становятся ленивыми — они уже одеты в теплые меха и ходят, как правило, стайками; водят у скирды заячьи хороводы — одни прыгают, резвятся, другие стоят часовыми и, поглаживая передней лапкой жесткие усы на разрезанной губе, зорко всматриваются вдаль: не идет ли охотник?

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун айӗнчен пур еннелле те шӑрчӑксем тапса сикеҫҫӗ, йӗплӗ пиҫен курткине ҫакланать.

Из-под него во все стороны прыскали кузнечики, колючий татарник цеплялся за курточку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Эх, шухӑшсем мӗнлерех сикеҫҫӗ манӑн!..

— Эх, мысли-то у меня как прыгают!..

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗрарӑмсем, сурӑхсем пекех, амвон ҫинелле тапса сикеҫҫӗ, тиечукӗ ҫавӑнтах: «Ай-ю-у-уй, ухмаха ерсе кайнӑ-им эсир!.. Ӑҫта сӗкӗнетӗр? Е эсир, путсӗрсем, хӗрарӑмсен алтарне кӗме юраманнине те пӗлместӗр-и?» — тесе кадилӑпа пуҫӗсенчен пыра-пыра шанлаттарать.

Бабы, как овцы, шахнули на амвон, а дьякон их кадилом по головам: «Тю-у-у, скаженни!.. Куда? Чи вам, поганим, не звистно, шо в алтарь бабам не можно?»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ешӗл-симӗс хумсем пирӗн пӗчӗк кимме, ачасем пӳскепе вылянӑ пек, унталла та кунталла ывӑтать, вӗсем кимӗ хӗрринчен пирӗн ҫинех каҫаҫҫӗ, пуҫ тӳпинчен ҫӳлелле сикеҫҫӗ, шавлаҫҫӗ, лӑскаҫҫӗ, эпир таҫта амака анса каятпӑр е таҫта шурӑ кӑпӑк тӑррине ҫӗкленетпӗр, ҫыран хамӑртан аякка-аякка тӑрса юлать, вӑл та, пирӗн кимӗ пекех, ташлать пек.

— Бросают зеленые волны нашу маленькую лодку, как дети мяч, заглядывают к нам через борта, поднимаются над головами, ревут, трясут, мы падаем в глубокие ямы, поднимаемся на белые хребты — а берег убегает от нас всё дальше и тоже пляшет, как наша барка.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Пуринчен ытларах вӑл шурӑ питлӗ хурлӑхлӑ хӗрсенчен, уйрӑммӑнах хура куҫӗсенче «асаплӑ кунсемпе ҫылӑхлӑ каҫсем» палӑрса тӑракан хӗрсенчен, хуйхи-суйхипе савӑнӑҫне никама палӑртман хӗрсенчен хӑранӑ; ун пек хӗрсен яланах мӗн те пулин ҫынна шанмалли, каламалли пур; каласа парас пулсан та вӗсем шартах сикеҫҫӗ, кӗтмен ҫӗртен куҫҫуль юхтараҫҫӗ, кайран сасартӑк тусне мӑйран ыталаса илеҫҫӗ, чылайччен куҫран тинкереҫҫӗ, унтан пӗлӗт ҫинелле пӑхаҫҫӗ, хӑйсене ылханлӑ пурнӑҫ пӳрни ҫинчен калаҫҫӗ, тепӗр чухне тата труках тӑнран кайса ӳкеҫҫӗ.

Пуще всего он бегал тех бледных, печальных дев, большею частию с черными глазами, в которых светятся «мучительные дни и неправедные ночи», дев с не ведомыми никому скорбями и радостями, у которых всегда есть что-то вверить, сказать, и когда надо сказать, они вздрагивают, заливаются внезапными слезами, потом вдруг обовьют шею друга руками, долго смотрят в глаза, потом на небо, говорят, что жизнь их обречена проклятию, и иногда падают в обморок.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ярӑнмалли ӑшӑх кӳмесем пӗлӗте ҫитичченех сикеҫҫӗ.

В головокружительное голубое, облачное небо ударили утлые кораблики качелей.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйсене тыткаланӑ тӑрӑх, вӗсем мӗн-пур вӑйпа пыракан карап ҫинчен шывалла сикеҫҫӗ, тейӗн.

Вид у них был такой, как будто они прыгали на полном ходу с корабля в воду.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унта чӳлмек вӗресе тӑрать, пӗчӗк-пӗчӗк шурӑ кӑпӑксем ярӑнса ҫӳреҫҫӗ, сикеҫҫӗ.

все так и кипело в горшках, белые маленькие катышки катились, кипели.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Апат каярах юлатчӗ ӗнтӗ, плита тӑрӑх шурӑ шыв тумламӗ пӗрчисем сикеҫҫӗ; кастрюльти улма янӑ шыв вӗренӗҫемӗн сиксе вӗрет…

Обед был отставлен, белые водяные шарики катались по плите вода, в которой плавала картошка, кипела, кипела…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑ асатте-асаннесем те ҫамрӑксенчен юлмаҫҫӗ: михӗсем ӑшне тӑрса ӑмӑртмалла сикеҫҫӗ, ӗлӗкхисене аса илсе алшӑлли тытса кӗрешме тухаҫҫӗ.

Помоги переводом

Авалхи йӑлапа суха ӗҫӗ вӗҫленсен // Сувар. «Сувар», 24(702)№, 2007.06.15

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней