Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

патшан (тĕпĕ: патша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун хыҫҫӑн кӗлеткене патшан чаплӑ тумне тӑхӑнтартрӗҫ — ку тумтир пит хаклах тӑманнине эпир пӗлетпӗр, — Бенедикт пиччен куҫлӑхӗпе илемлетме те манмарӗҫ.

Затем чучело одели в парадный королевский наряд — мы знаем, что это рубище стоило совсем недорого, — не забыв украсить его и очками кузена Бенедикта.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗнӗ хӗрарӑм патша хушнине Муани-Лунга патшан ҫывӑх ҫыннисем те, халӑх та хирӗҫлемерӗ.

Приказ новой королевы не вызывал возражений ни со стороны двора, ни со стороны народа.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унсӑр пуҫне, патшана ларсан, Муана вилнӗ патшан ытти арӑмӗсен хаяр шӑпинчен пӑрӑнса юлать, ҫав вӑхӑтрах вӑл, Муани-Лунгӑн пӗрремӗш тата аслӑ арӑмӗ, хӑйне сахал мар тарӑхтарнӑ ун ытти кӗҫӗн арӑмӗсенчен те хӑтӑлать.

Кроме того, став королевой, Муана избегала жестокой участи, уготованной прочим супругам покойного короля, и одновременно избавлялась от младших жен, которые ей, первой по времени и старшей по возрасту супруге, немало досаждали.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Патшан эрехпе витӗрех касӑлнӑ ӳчӗ, краҫҫын кӗленчине ҫулӑм хыпса илнӗ пек, ҫунма пуҫларӗ.

Его насквозь проспиртованное величество воспламенился, как вспыхнула бы бутыль керосина.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тен, кӗрлесе ҫунаканскер, вӑл сисӗнмеллех кӑтӑкласа илӗ патшан туйми пулнӑ чӗлхине!

Быть может, полыхающая пламенем, она более заметно пощекочет потерявший чувствительность королевский язык!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Патшан ҫывӑх ҫыннисем, арӑмӗсем те унпа пӗрле савӑнаҫҫӗ.

Свита и жены короля также разделяли его восторг.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Патшан «Штандарт» яхтиллӗ Нева сӑнӗ хыҫҫӑн Ҫуллахи сад тухса тӑрать.

Вид на Неву с царской яхтой «Штандарт» сменил уголок Летнего сада.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вунҫичӗ ҫул каялла унӑн ачисене — Сашӑпа Аньӑна пӗрремӗш хут тӗрмене хупса лартсан, ывӑлне вӗлерес хӑрушлӑх сиксе тухсан, вӑл монархӑн ырӑ кӑмӑл тупӑнасса шаннӑччӗ, ача амӑшӗ пулнӑ майра патшан чӗри хускалӗ тесе шутланӑччӗ.

Семнадцать лет назад, когда ее детей, Сашу и Аню, впервые заключили в тюрьму и над сыном нависла смертельная опасность, она еще верила в монаршую милость, наивно полагала, что можно тронуть сердце царицы-матери.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Вӑт ҫӳлти патшан кармаҫӑварӗсем», — тесе шухӑшларӑм ӑшра, хам вара ҫепӗҫҫӗн кӑна сирӗн пата хӑнана килме ирӗк ыйтрӑм.

«Вот олухи царя небесного!» — подумал я и тут же вежливо попросил разрешения поехать к вам в гости.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Хӗрарӑма вӗренни ним тума та килӗ мар», — терӗҫ патшан ӑссӑр тарҫисем.

«Ни к чему женщине образование», — решили тупые царские слуги.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пирӗн патшан хӑйӗн интересӗ пур теҫҫӗ.

А у нашего царя, сказывают еще, и свой интерес есть.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Унӑн йывӑр ботфорт тӑхӑнса лартнӑ урисем хӑйӑр ӑшне путнӑ, вӑл патшан якалса пӗтнӗ кӗлеллӗ пушмакӗсем ҫине ӑмсанса пӑхнӑ.

Ноги его в тяжелых ботфортах вязли в песке, и он с завистью поглядывал на стоптанные башмаки государя.

Шпион // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Ҫак закона патшан та пӑхӑнас пулать.

Надо и государю соблюдать этот закон.

Шаутбенахт Петр Михайлов // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

1918-мӗш ҫулта хӗлле, Украинӑра пур чугун ҫулсем тӑрӑх та патшан ӗлӗкхи ҫарӗн германски, австрийски, турецки фронтсенчен таврӑнакан салтаксемпе тулнӑ поездсем ҫӳренӗ чухне, Чернигов губернинчи Сновск станцинче поезд ҫинчен пӗр ҫын анса юлнӑ.

Зимой 1918 года, когда по всем железным дорогам Украины шли поезда, переполненные солдатами бывшей царской армии, возвращавшимися с германского, австрийского, турецкого фронтов, на станции Сновск Черниговской губернии однажды сошел с поезда человек.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Ырӑ ҫын, эс патшан кунта вӑрман ҫук тесе ан калаҫ-ха.

— А знаешь ли ты, мил человек, что городишь, вот ты говоришь, нет здесь царского леса.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Патшан ҫук кунта.

А царского тут нету.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Микул патшан кунта вӑрман пуррине те илтменччӗ-ха.

Да и не слыхал я, чтоб тут царский лес был.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ытарма ҫук» йӑлтӑр ҫутӑ суллисем ҫут уйӑха кулянтарӗҫ, сар хӗвеле вӑтантарӗҫ, вӗсене ӗлӗк Кӗтерне патшан пӑхӑр нӳхрепӗнче чӑлт-шурӑ кӗмӗлтен шӑратса тунӑ имӗш (кӑвакарса пӑнтӑхнӑ суллисем хӑҫан та тесен кӗмелпе юнашар выртса курнӑ пулӗҫинччӗ, иҫмасса), чӗр ахах куҫлӑ ҫӗррисем ҫав ӑҫтиҫук усламҫӑсен асамлӑ арчисенче кӑна пытанса юлнӑ имӗш, урӑх ҫӗрте шырани те тарам.

А сверкающие золотом браслеты могут поспорить с самим месяцем, затмят само солнце, их отлили еще в погребах Екатерины из чистого серебра (по виду эти позеленевшие медные браслеты вряд ли лежали когда-нибудь рядом с настоящим серебром!), а колечки с глазастым жемчугом чудом сохранились в волшебном сундуке этого лихого купца-завиралы, больше их днем с огнем нигде не сыскать.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ай тур-тур, ырӑ ҫыннӑм, эс капла хелхепӗлтен те хаяр калаҫан-ҫке, салтакра чуне, ами, пурччӗ пирӗн сан пекех хаяр хелхепӗл, — терӗ Алапа, — Сан пек кӑрнатир Микул патшан та пулман тейӗн.

— Ай господи, ты, мил человек, похлеще нашего хельдхебеля будешь, когда в солдатах я служил, был у нас такой хельдхебель, — Алаба попытался сесть на своего любимого конька, — иль, думаешь, у царя Мигулая не было других гарнадиров, окромя тебя?..

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Микул патшан пирвӑй кӑрнатирӗсем!

Первые гарнадиры царя Николая!

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней