Корпус чувашского языка

Площадь тӗлӗнче тусан пӗлӗчӗ мӑкӑрланать, площадьре — пушӑ эрех кӗленчисем, йӳнӗ канфет хучӗсем выртаҫҫӗ.

Над площадью — низко повисшая пыль, на площади — порожние бутылки казенки, бумажки дешевых конфет.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Леш хайхи кӗленчисем тата…

А эти бутылки…

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Класс кантӑкӗсен кӗленчисем сирпӗнсе тухрӗҫ.

В классе посыпались стекла из окон.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑшпӗр ҫӗрте чӳрече кӗленчисем хӑйсем ҫине ӳкнӗ хуҫкаланчӑк ҫутӑна вут-хӗмӗн ялтӑраса вылянчӗҫ.

Кое-где яркими отраженными огнями играли оконные стекла.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сӗтел ҫине, хӑйсемпе хӑйсем тенӗ пекех, — ку каҫ пӗтӗмпех ҫаплалла пулса пычӗ, — сӑра тата чиерен тунӑ ҫӑра наливкӑсен кӗленчисем тухса тӑчӗҫ, Ромашов такампа чанклаттара-чанклаттара ӗҫрӗ, чултӑвӑшрӗ, ҫав вӑхӑтрах туйрӗ — аллисемпе тутисем унӑн ҫӑт-ҫӑт тусах ҫыпӑҫакан пулнӑ та пылакланса кайнӑ.

На столе, точно сами собой, как и все было в этот вечер, появились бутылки с пивом и с густой вишневой наливкой, Ромашов пил с кем-то, чокался и целовался, и чувствовал, что руки и губы у него стали липкими и сладкими.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Николаевен хӑна пӳлӗмӗнче лампа сӳнтерсессӗн те чӳречесен хура кӗленчисем уйӑх ҫутинче тӗксӗммӗн ялтӑрама пуҫласан, вӑл, хӳме ҫумне пытанса тӑрса, аллисене кӑкӑрӗ ҫумне хыттӑн хӗссе тытатчӗ те: — Ҫывӑр, ман хитрескерӗм, ҫывӑр, юратӑвӑм манӑн. Эпӗ — юнашарах, эпӗ сыхлатӑп сана! — пӑшӑлтататчӗ тархаслакан, ӳкӗтлекен сасӑпа.

Когда в гостиной у Николаевых тушили лампу и тускло блестели от месяца черные стекла окон, он притаивался около забора, прижимал крепко к груди руки и говорил умоляющим шепотом: — Спи, моя прекрасная, спи, любовь моя. Я — возле, я стерегу тебя!

XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӳречен вараланчӑк кӗленчисем ҫине, нӑйлата-нӑйлата, шӑнасем пыра-пыра перӗнеҫҫӗ.

На окнах бились о мутные стекла и монотонно жужжали мухи.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл Илле кунне аса илчӗ: устрицӑсемччӗ, ананасчӗ, дупельччӗ; халӗ акӑ хулӑн сӗтел ҫитти, уксуспа ҫу кӗленчисем, вӗсене те пробкӑпа мар, хутпа пӑкӑланӑ; турилккесем ҫинче пысӑк хура ҫӑкӑр татӑкӗсем, хуҫӑк авӑрлӑ вилккӑсем выртаҫҫӗ.

Он вспомнил Ильин день: устриц, ананасы, дупелей; а теперь видел толстую скатерть, судки для уксуса и масла без пробок, заткнутые бумажками; на тарелках лежало по большому черному ломтю хлеба, вилки с изломанными черенками.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Чарӑнмасӑр тенӗ пекех, ялтӑр та ялтӑр ҫиҫӗм ҫиҫрӗ, аслати хӑватлӑн кӗмсӗртетнине пула ман пӳлӗмӗн чӳрече кӗленчисем чӗтӗресе, чӑнкӑртатса ҫех тӑчӗҫ.

Молния блистала почти беспрерывно, и от раскатов грома дрожали и звенели стекла в окнах моей комнаты.

XIV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пӗри акӑ юнашарах ӳкрӗ, алӑксем яри уҫӑлчӗҫ, таҫги чӳрече кӗленчисем савӑнӑҫлӑн янраса тӗпренчӗҫ.

Вот один ударил совсем рядом, двери распахнулись, где-то с весёлым звоном посыпались стёкла.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ах, вӑрҫӑччен сӗте тӑраниччен ӗҫеттӗмӗр, халӗ кӗленчисем ҫине ҫеҫ пӑхса лармалла ӗнтӗ, — терӗҫ пӑшӑлтатса.

Помоги переводом

Анне, аннеҫӗм, сана малашне те юратӑп... // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2017.02.02, 4(4521)№

Килте тирпейсӗрлӗх хуҫаланнӑ, эрех кӗленчисем йӑваланнӑ.

Помоги переводом

Ҫул ҫитменнисен прависене хӳтӗлесси те - тӗп вырӑнта // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.07.28, 29 (6122) №