Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӗленчине (тĕпĕ: кӗленче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чим-ха, кӑштах хӑналам сана… — ҫыхӑнусӑр мӑкӑртатрӗ вӑл, чылайранпа упранса пурӑннӑ кӑмӑшка кӗленчине арчаран кӑларнӑ май.

Постой-ка угощу тебя… — бессвязно бормотала она, доставая из сундука хранившуюся с давних пор бутылку самогона.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ил кӗленчине!

— Возьми у него бутылку!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑванӑм! — аллинчи кӗленчине силлесе, макӑра-макӑра ҫухӑрчӗ чӑрсӑр-чараксӑр хӗрӗнкӗ Платон Рябчиков.

Родной ты мой! — плача, орал размашистый и веселый Платон Рябчиков, потрясая бутылкой.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик хӗпӗртесе кайрӗ, савӑннипе хӗрлӗ пӑрӑҫ ярса тутӑ кӗртнӗ сиплӗ кӑмӑшкан юлашки кӗленчине пушатрӗ те ҫавӑн хыҫҫӑн кунӗпех ҫӑвӑр автан пек мӑнаҫлӑ ҫӳрерӗ, калаҫас килнипе кашни иртен-ҫӳрене чарса тӑратса сӑмахларӗ.

Старик повеселел, на радостях выпил последнюю бутылку целебного, настоянного на красном перце самогона и после целый день ходил разговорчивый, гордый, как молодой петух, останавливал каждого проходившего, говорил:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий яхӑнне те килӗшмерӗ, анчах кучченеҫлӗх сӗннӗ пӗр кӗленчине илме хирӗҫ пулмарӗ.

Григорий отказался наотрез, но бутылку спирта, предложенную в подарок, взял.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллинчи кӑшт чӗтрекен пӗчӗк кӗленчине таса стакан хӗрри тӗлне тытса, вӑл кирлӗ чухлӗ тумлам пӑшӑлтатса шутласа ячӗ, унта графинран пӑртак шыв хушрӗ те Алексей Макарович еннелле ҫаврӑнчӗ.

Держа над краем чистого стакана чуть вздрагивающий в руках пузырек, он отшептал положенное число капель, долил из графина немного воды и обернулся к Алексею Макаровичу.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пантелей Прокофьевич, вӑхӑта сая ямасӑр, сӑмакун кӗленчине сӗтел ҫине лартрӗ те, тутине пӑкӑланӑ ҫӗтӗке туртса кӑларса, техӗмлӗ йӳҫӗ шӑрша шӑршласа пӑхрӗ, мухтаса илчӗ:

Пантелей Прокофьевич, времени не теряя, бутылку самогонки — на стол, тряпочку-затычку из горлышка долой, понюхал сладко-горький дымок, похвалил.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Леш пӳлӗмрен кӗнекене илсе кил-ха, — терӗ вӑл, чернил кӗленчине хӑй патӗнчен сиктерсе, — лешне, Савва хӑварнине.

— А ну, принеси мне с той хаты книжку, — сказал он, отодвигая чернильницу, — ну, что Савва оставил…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл упӑшки ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ, лешӗ чернил кӗленчине патнерех сиктерчӗ, хӑй умне шкул ачисен тетрадьне хурса, тем ҫырса ларчӗ.

Она с удивлением смотрела на мужа, который придвинул ближе чернильницу, положил перед, собой ученическую тетрадь и что-то писал.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Савва чернил кӗленчине кӑранташпа шаккарӗ, пурте лӑпланса шӑп пуласса кӗтсе илчӗ те паянхи ларура пӗр ыйту кӑна тӑнине пӗлтерчӗ: Сергей Тутаринов доклачӗ.

Савва постучал о чернильницу карандашом, подождал, пока наступит тишина, и объявил: — Давайте заслушаем сообщение товарища Тутаринова.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хунар ҫути ҫине нӑрӑсем вӗҫсе килеҫҫӗ, хунарсен кӗленчине перӗнсе янӑратаҫҫӗ.

На свет фонарей слетелись жуки, со звоном ударяясь о стекло.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ерофей Кузькнч лӑпланчӗ те трубаран усӑнса тӑракан тутӑр татӑкӗ айне пушӑ кӗленче лартрӗ, самогон тулса ларнӑ кӗленчине куҫ тӗлнелле ҫӗклерӗ.

Успокоившись, Ерофей Кузьмич поставил под трубочку с висячей тряпичкой порожнюю бутылку, а наполненную самогоном поднял на уровень глаз.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр хутчен кӑна мар вӑл тӑрӑшса ӗҫлесе ларнӑ хыҫҫӑн кӗнекисене, хутне, кистьне тата тушь кӗленчине пуҫтарса таҫта тухса тарнисем пулкаланӑ.

Поработает несколько дней, а потом исчезает вместе с книгами, кистями, бумагой и тушечницей.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Ӳкнӗ чух вӑл хунар кӗленчине ҫӗмӗрчӗ.

Во время падения он разбил стекло фонаря.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Огнянов умне хӑйӗн чернил кӗленчине лартрӗ те: — Эс ҫыруна ҫыр, эпӗ хупаха кайса килем, — ҫак йытӑсем мӗн те пулин пӗҫертсе тухса ан кайччӑр, вӗсем чӑн-чӑн вӑрӑ-хурахсем-ҫке, — терӗ.

Поставил перед Огняновым свою чернильницу и сказал: — Ты напиши записочку, а я заскочу в корчму, — как бы эти собаки чего не стянули — сущие грабители!

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Темиҫе сыпкӑм ҫӑтсан, кӗленчине вӑл хӑй юлташне тыттарчӗ.

Сделав несколько глотков, он передал бутылку своему спутнику.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак ҫакна та илсе кай, — терӗ лутри, пушаннӑ эрех кӗленчине тӑсса.

И это возьми, — сказал коротыш, протягивая ему бутылку из-под водки.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сулӑнса кайнӑ май ӑнсӑртран, вӑл пӗр ача ҫӗклесе пыракан хӗрлӗ эрех кӗленчине тивертсе ҫӗмӗрчӗ.

Размахнувшись, он сгоряча ударил по бутыли с красным вином, которую нес мальчик.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй вара будка айӗнчен хӑйӗн миххине туртса кӑларчӗ, пуҫланӑ чӗрӗк эрех кӗленчине кӗсйине чикрӗ.

А сам уже вытащил из-под будки свой мешок, деловито порывшись в нем, сунул в карман початую четвертинку водки.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

(Евпсихий Африканович, пуп таврашӗнчен тухнӑскер, шӑнса пӑсӑласран сипленме кирлӗ пулӗ текелесе, ним вӑрахламасӑрах пӗр кӗленчине йӑкӑртса та илчӗ ӑна манран…

(Евпсихий Африканович, который происходил из духовных, немедленно выпросил у меня бутылку на случай, как он выразился, могущего произойти простудного заболевания…

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней