Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
кӑчӑк (тĕпĕ: кӑчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ева каймашкӑн ҫавраннӑччӗ, анчах Джесси ӑна кӑчӑк туртса чӗнчӗ те хӑвӑрттӑн ыталарӗ, сӑмсинчен чуп турӗ.

Ева повернулась идти, но Джесси поманила ее к себе и, быстро обняв, поцеловала в нос.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл кӑчӑк туртать те — каятӑн вара, инҫете каятӑн — пин-пин ҫухрӑма.

Она может поманить — и пойдешь, пойдешь далеко, — за тысячи миль.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сунарҫӑ хӑйне кӑвайт чӗртнӗшӗн урӑм-сурӑм ятлать, ахӑртнех, сутӑнчӑкла тӗтӗм «кӑчӑк туртса» килчӗ вӑрттӑн тӑшмана.

Он старательно ругал себя за разведенный костер, предательский дым которого, видимо, привлек таинственного врага.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Паркерӑн мана пӗлтермелли самаях пуҫтарӑннӑ ахӑр; асӑмра юлнӑ ҫав каҫхи ӗҫ-тӑрӑм пирки итлеме тем пек кӑсӑк пулин те — Дюрок патне каяс тӳсӗмсӗрлӗх ӳссех пырать, акӑ тулса тӑкӑнать те ӗнтӗ, терте путнӑскер пукан айӗнче урасемпе тӗрткелешсе юлашкинчен — укҫа тӳлес шутпа — тарҫа кӑчӑк туртса чӗнтӗм.

Паркер стал говорить дальше; как ни интересно было слушать обо всем, из чего вышли события того памятного вечера, нетерпение мое отправиться к Дюроку росло и разразилось тем, что, страдая и шевеля ногами под стулом, я, наконец, кликнул прислугу, чтоб расплатиться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Молли ман еннелле ирӗклӗ аллипе сулчӗ, унтан кӑчӑк туртрӗ те кӳршӗ сӗтел ҫинчи хаҫата пуҫтарса хучӗ.

Она замахала на меня свободной рукой, потом поманила пальцем и убрала с соседнего стула газету.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Алӑ чӳрече каррине уҫрӗ те пӳрнипе кӑчӑк туртать.

Рука отпустила занавеску, кивнув пальцем.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Юлашкинчен пӳрнипе таҫталла кӑчӑк туртса тухтӑр сӑнлӑ шухӑшлӑ ҫынна кӑларчӗ те хушу пачӗ:

Наконец он выманил откуда-то пальцем человека с серьезным лицом доктора и коротко приказал:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Сногден хӗрарӑм тарҫӑна кӑчӑк туртса чӗнчӗ те Давенант валли гинея тыттарчӗ.

Сногден призвал служанку и отдал ей гинею для Давенанта.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӗрре, хӗллехи вӑхӑтра, шкултан ман патӑма Тимка пырса мана ерипен пӳрнипе кӑчӑк туртрӗ.

Однажды, уже зимою, в школе ко мне подошел Тимка Штукин и тихонько поманил меня пальцем.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӑйне чӗннӗрен шутсӑр савӑннӑскер тата Грэй ӑна ахаль чухнехилле мар, шӑпах кӑчӑк туртса йыхӑрнипе хӗпӗртенӗскер — Хин пукан кӗтесне мӑн кӑмӑллӑн пырса ларчӗ.

Хин самодовольно уселся на кончик стула, польщенный этим обращением и польщенный именно потому, что оно выразилось простым киванием Грэева пальца.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кантӑкран сӑнакан Летика икӗ аллипе те тытнӑ стаканпа сӑпайлӑн пӑшӑлтатса калаҫнӑ хушӑра Грэй Меннерса кӑчӑк туртрӗ.

В то время, как Летика, взяв стакан обеими руками, скромно шептался с ним, посматривая в окно, Грэй подозвал Меннерса.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Авӑ пӑрахут ҫинчен пӗри пире кӑчӑк туртать, — юратмасть хӗр хӑй ҫинчен калаҫнине: яланах калаҫӑва урӑх еннелле пӑрма сӑлтав шырать.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Нимӗҫ мана пӳрнипе кӑчӑк турса чӗнчӗ:

Немец поманил меня пальцем:

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Леш чарӑнмасӑр кулать, тет, хӑй аллисемпе Гаврила хӑй патнелле кӑчӑк туртать, тет.

братцы мои, а она знай хохочет да его все к себе этак рукой зовет.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Козуба ҫывӑхран иртсе каякан ҫамрӑк ачана кӑчӑк туртса, чӗнсе илчӗ.

Козуба поманил к себе проходившего неподалеку парня:

X сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Василий хӗрлӗ ҫӳҫлине кӑчӑк туртрӗ.

Василий поманил таинственно пальцем Рыжего.

VI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Унтан вӑл, пуҫне сӗлтсе, половӑя кӑчӑк туртнӑ та, уйрӑмах витӗмлӗ сасӑпа: — Мӗн чухлӗ тухать манран? — тесе ыйтнӑ.

Поманив кивком головы полового, Яков Тарасович спросил его особенно внушительно: — Что с меня следует?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Куҫ хӳрипе ҫеҫ йыхӑр, кӑчӑк ҫеҫ турт — пӗри теприншӗн тем те, тем те туса пама хатӗр; хуш, чӗн — юратнӑ ҫынни хыҫҫӑн ним шухӑшласа тӑмасӑр ҫӗр варринче тухса ыткӑнӗ ҫав этемми, чӗрине, юратӑвне чӗптӗм юлмиччен кӑларса тыттарӗ, тепри вара-а…

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чжао Юй-линь тата тем ҫинчен ыйтма хатӗрленнӗччӗ, Чу, кӑчӑк туртса, ӑна хӑй патне килме сӗнчӗ.

Чжао Юй-линь только собрался еще что-то спросить, как Чу сделал ему знак рукой и поманил к себе:

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ӑна кӑчӑк туртрӑм та вӑл пире хӗнесе пӗтересрен ҫӑлса хӑварчӗ, ҫавна пула ҫеҫ чунӑмӑрсем хамӑрпа пӗрле юлчӗҫ.

Я сделал ему знак, и он спас наши избитые тела, и душа осталась при нас.

Америка консулӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней