Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайӗҫ (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан ҫамрӑк йӗкӗте аслашшӗсемпе ватӑ аслашшӗсен шӑмми-шакки ҫӗрсе пӗтнӗ масар ҫине пытарма тӑван хуторне турттарса кайӗҫ.

Отвезут парня на родной хутор схоронить на могилках, где его деды и прадеды истлели.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кайсан та — килтен-ҫуртран хӑпнӑ, намӑс-симӗсе пӗлмен казаксем ҫеҫ кайӗҫ!

Если пойдут, — так кучка оголтелых казаков, какие от дома отбились!

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унта «прис!» тесе ҫухӑр — сотньӑсемпе полксем, кивӗ сӑхман хулпуҫҫи тӗлӗнчен тӑпӑлса тухнӑ пекех, таткаланса кайӗҫ.

Тут только шумнуть «брысь!» — и полезет все, как старый зипун с плеч.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапӑҫу хирӗнчен пӑрахса каяс пулсан та, вӗсем чи юлашкинчен кайӗҫ.

Если и уйдут с поля боя, то последними.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Нивушлӗ вӗсем те хӑҫан та пулин ҫавнашкалах ҫапӑҫу хирӗнчен пӑрахса кайӗҫ?

«Неужели и эти когда-нибудь вот так же повернут и пойдут?

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ыран вара вӗсем урӑх йӗркепе штурма кайӗҫ.

Завтра они в другом порядке идут на штурм.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— «Ярса илчӗҫ те маттурсем, часах акӑ пӗтӗм вӑрмана Усть-Невинскине куҫарса кайӗҫ», тейӗччӗ».

и сказал бы: «Вот молодцы! Скоро весь лес перебросят к Усть-Невинской».

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пӗр ротӑра пулнӑ тусӗн портречӗ умӗнче калаҫса тӑчӗ, ыйтса пӗлчӗ, хӑй ҫинчен каласа кӑтартрӗ, халех акӑ икӗ тус ыталанса пӗр-пӗр ресторана кайӗҫ те, пӗрер курка сӑра ӗҫсе, тул ҫутӑличченех шӑкӑл-шӑкӑл калаҫса ҫӳрӗҫ темелле…

Так, стоя перед портретом друга, с которым служил в одной танковой роте, Сергей разговаривал с ним, как с живым, расспрашивал, рассказывал о себе, и казалось, друзья сейчас обнимутся, будут говорить, не переставая, до утра…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унсӑрӑн ҫапла пулма пултарать: эсӗ шухӑшласа ларӑн, кӳршӗсем пиртен иртсе кайӗҫ

А то может случиться и так: пока ты будешь мечтать, соседи обгонят…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӑннипех каласан, автор шучӗпе малалла ӗнтӗ Федор Лукич Хохлаков пӗтӗм вӑйне хурса Хуракуҫ хӗре шырама пуҫламалла пекчӗ, вара повесть сюжечӗ те хитре пулӗччӗ, мӗншӗн тесен Кубаньре Катерина ятлисем нумай, вӗсем хушшинче хӗрлӗрех-тӗксӗм питлӗ Катьӑна шыраса тупма ҫӑмӑлах мар; вара пирӗн герой тарӑхӗ те, хурланӗ те, юлашки страницӑсем анчах ҫӗнтерӳ маршӗ пек янӑраса кайӗҫ, тин вара, туй пулмасан та, пысӑк савӑнӑҫ ҫитӗччӗ…

Признаться, автору вначале думалось, что в последующих главах Федор Лукич Хохлаков начнет усиленные поиски Смуглянки; что сюжет повести приобретет интригующий оттенок, — ибо кто не знает, что среди многочисленных Катерин, населяющих Кубань, не так-то легко разыскать смуглолицую Катю; что герою придется страдать и волноваться; что последние страницы зазвучат победным маршем и все кончится если не свадьбой, то уж непременно всеобщим ликованием…

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кайса килӗштер вӗсене, тӳпелешсе кайӗҫ тата…

— Пойди помири их, а то еще подерутся…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Елизаветӑна юратни ҫинчен халӗ каласа памасан, тата ик уйӑхран кая юлать вара; брюкисем ҫӗтӗлсе кайӗҫ те, вара нимӗнле сӑмахпа та ҫавӑрайман ӑна.

Если не объясниться сейчас, то через два месяца будет уже поздно; брюки износятся и обопреют в таком месте, что никакое объяснение будет немыслимо.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑрҫӑ тухӗ те акӑ — тӳрех илсе кайӗҫ, эсӗ, авӑ, мӗн чухлӗ ҫурласа тултаратӑн, — Мартин аллипе кӗтеселле, сарса хунӑ кӗҫҫе ҫинче харлаттарса выртакан ачисем ҫинелле сулса кӑтартрӗ.

Случись война — заберут, а ты их вон сколько нащенила, — Мартин махал в угол, где на полсти плелись мышиные писки и храп спавших вповалку детей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑмӑлу пур-и, ҫук-и, каясах пулать, ҫӳҫрен тытсах сӗтӗрсе кайӗҫ, — терӗ Валет.

Хоть не хошь, а придется, за волосы притянут, — рассуждал Валет.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ӑҫта кайӗҫ ӗнтӗ вӗсем?

— А куда им деваться?

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мӗнле халь вӗсем юр тӑрӑх кайӗҫ?

А как они пойдут по снегам?

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь ӗнтӗ нимӗҫсене уяр ҫанталӑкра та куҫма йывӑр, ҫакӑн пек йӗпе-сапара мӗнле кайӗҫ вӗсем?

Теперь немцам и при сухой-то погоде трудно идти, а как они пойдут в такую слякоть?

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Валеҫме тытӑнсан, пирӗн пурин те алӑсем хӑрса типсе кайӗҫ.

У нас у всех руки отсохнут, если начнем делить.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич пӑшӑрханса ӳкнӗ; «Вӑрлӑхсӑр тӑрса юлатӑп! — тенӗ. — Е хамӑрӑннисем ҫунтарса ярӗҫ, е нимӗҫсем персе ҫитсе, шӑлса тухса кайӗҫ!

Ерофей Кузьмич расстроился; «Останусь без семенного! — сказал. — Или наши сожгут, или немцы набегут и обчистят!

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кӗлтисене килӗрен валеҫме ӗлкӗрейместпӗр, анчах нимӗҫсем персе ҫитсен, ирӗксӗрех ҫаптарӗҫ те тыррине илсе кайӗҫ е лашасене ҫитерсе пӗтерӗҫ.

— Растащить не успеете, а нагрянут немцы — заставят обмолотить и зерно заберут или потравят лошадям.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней