Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайнӑччӗ (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хопров вӑл вӑкӑр пекех вӑйлӑ, хӑвӑр асӑрханарах тӑмасан, чышкипех ҫав тери хытӑ ислетсе яма пултарать, кайран… — ытлашшипех ирӗккӗн калаҫса кайнӑччӗ ӗнтӗ Тимофей.

Этот Хопров, как бык, сильный, он, ежели не вспопáшитесь, может так омочить голым кулаком, что… — развязно заговорил было Тимофей.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Икӗ эскадрон тата ЧОН атакӑна кайнӑччӗ.

Два эскадрона и ЧОН ходили в атаку.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иккӗшӗ те витӗнсе выртса тӗлӗрсе кайнӑччӗ ӗнтӗ, унччен те пулмарӗ, ура сасси ҫӑмӑллӑн тап-тап туни илтӗнсе каять.

И уже оба укрылись и задремали, как вдруг послышались легкие шаги: туп, туп…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Эпир Таня ҫинчен тепле мансах кайнӑччӗ: салтак ӑна хӑйӗн пысӑк, илемлӗ кӳлепипе пиртен пӳлсе илнӗн туйӑнчӗ.

Мы как-то забыли о Тане: солдат как бы загородил ее от нас своей крупной красивой фигурой.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

— Пӗлтер поезд рельсӑсенчен тухса кайнӑччӗ кунта, — тет следователь.

— В прошлом году здесь сошел поезд с рельсов, — говорит следователь.

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Санька унта колхозницӑсенчен кучченеҫсем леҫме кайнӑччӗ.

Туда Санька возил подарки от колхозниц.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача ҫӑмӑллӑнах пӗр пӑр татӑкӗ ҫинчен тепӗрин ҫине сикетчӗ, ҫыранран чылай аякка кайнӑччӗ ӗнтӗ.

Девочка легко перепрыгивала с льдины на льдину и вскоре была уже далеко от берега.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр кунне вӑл ӗҫе кайнӑччӗ кӑна, генералӑн курьерӗ ҫитсе кӗчӗ те ӑна генерал хӑй патне чӗннине пӗлтерчӗ.

На другой день, только что он пришел в присутствие, явился курьер от генерала, который немедленно требовал его к себе.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗнле аван пуҫланса кайнӑччӗ!

А как было пошло хорошо!

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Нӳхрепре пултӑм, батюшка, — тет хӗрарӑм, чарӑнса тӑрса, аллине куҫӗ тӗлне тытса, чӳречерен пӑхса, — апата валли сӗт илме кайнӑччӗ.

— В погреб, батюшка, — говорила она, останавливаясь, и, прикрыв глаза рукой, глядела на окно, — молока к столу достать.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юлашки вӑхӑтра эсӗ манпа темле ӑнланса пӗтермелле мар пулса кайнӑччӗ, мана ҫилленнӗ пекле е эпӗ сана йӑлӑхтарса ҫитернӗ евӗр…

Ты в последнее время стала со мной какая-то странная, точно все сердилась на меня или надоел я тебе…

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вертолет тӗлне пырса тухсан малтанах хӑраса кайнӑччӗ, анчах ун ӑшӗнчен паллакан ачасем сиксе аннине курсан лӑпланчӗ, чунне шиклӗх вырӑнне савӑнӑҫ ҫавӑрса илчӗ.

Хотя сначала он очень испугался, увидев вертолет, хотел уже свернуть, но затем ужас в его душе сменился ликованием, потому что в этот самый момент из вертолета показались те самые мальчишки и девчонка.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Класри ачасемпе пӗрле пӗр ҫӗре кайнӑччӗ те каярах юлтӑм.

С ребятами из класса пошла по классным делам и задержалась.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита выҫса вилет, ҫавӑнпа эп кухньӑна ҫӑмарта ӑшалама кайнӑччӗ.

— Маргарита умирает от голода, я начал жарить ей яичницу,

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ашшӗ командировкӑна Мускава кайнӑччӗ те час таврӑнмарӗ, Женя ӑна кӗтсе ывӑнсах ҫитрӗ.

папа уехал в Москву по делам и его долго не было, и Женя устала его ждать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пӗррехинче ҫапла остановкӑрах пӗтӗм япала сапаланса кайнӑччӗ.

Один раз я рассыпала все вещи прямо на остановке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Хӑй» — судьяччӗ-ха вӑл, «каллех кайрӗ» тени вара эпир Катьӑпа иксӗмӗр пилӗк ҫул ӗлӗкрех килнӗ чухне те судья района тухса кайнӑччӗ, ҫавна пӗлтеретчӗ.

«Сам» — это был судья, а «опять уехал» — это значило, что, когда мы с Катей лет пять назад приезжали в Энск, судья был на сессии где-то в районе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне хуралнӑччӗ эпӗ, пӗтсе кайнӑччӗ, чурӑс курӑнаттӑм, халь акӑ эсир хӑвӑр умӑрта кӑмӑллӑ та чипер ҫыннах куратӑр.

Я был чёрен, худ и дик, а теперь вы видите перед собой нормального, весёлого человека.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата икӗ эрнерен эпӗ каллех килсен, Катя хӑйӗн ҫӗнӗ пурнӑҫӗн интересӗсемпе савӑнсах кайнӑччӗ.

Когда через две недели я опять приехал, она была уже полна интересами своей новой жизни.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанлӑха ку вӑйӑ Петя кӑмӑлне питех те кайнӑччӗ.

Сначала мальчику очень нравилась эта игра.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней