Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каймаллаччӗ (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Илсе каймаллаччӗ.

Забрали бы.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Санӑн та пӗрле каймаллаччӗ!

— И ты бы шел вместе!

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пурпӗрех, — терӗ Андрей хуллен, — тухса каймаллаччӗ.

— Все одно, — промолвил Андрей тихо, — уйти бы надо.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Хӑть чей те пулин ӗҫсе каймаллаччӗ сирӗн! — ахлатса ячӗ Настасья Петровна.

— Да вы бы хоть чайку покушали! — простонала Настасья Петровна.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Памаллаччӗ те сирӗн мана, эп каланӑ пек, хӑвӑрӑн ҫӑм миххисене — каялла каймаллаччӗ, эпӗ вара сире, хисепленӗрен юрӗ тесе, ҫуршар тенкӗ хаклӑрах пама та хирӗҫ пулман пулӑттӑм…

Отдали бы вы мне, как я говорил, вашу шерсть и ехали бы себе назад, а я б вам, так и быть уж, дал бы по полтиннику поверх своей цены, да и то только из уважения…

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хулара пӑлхав тавраш хускалнӑ пулсан, шӑв-шав илтӗнмеллехчӗ ӗнтӗ, айӑн-ҫийӗн хӗвӗшӳ пуҫланса каймаллаччӗ, анчах кунта пур енче те шӑпах, ҫак вара Огнянова тӗлӗнтерсе те ячӗ, паҫӑрхи шухӑшӗ тӳрре килменни ун ӑшне вӑркатрӗ.

Эта мертвая тишина вместо шума и сутолоки, неизбежных в городе, охваченном мятежом, поразила Огнянова; она наводила на самые мрачные размышления.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бяла Черквана тӳрех тухас пулсан ҫурҫӗрпе хӗвелтухӑҫнелле каймаллаччӗ, анчах Огнянов, хӑйне ирӗксӗрех хӑратакан Эмексиз-Пехливан ялӗ витӗр иртес мар тесе, тӳрӗ тухасшӑн пулмарӗ.

Прямой путь в Бяла-Черкву шел на северо-восток, но Огнянов от него отказался, чтобы не проезжать через деревню Эмексиз-Пехливана, которая невольно внушала ему страх.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӗсемпе, ман шутпа, Нагульнов патне каймаллаччӗ, анчах вӑл килте пулмарӗ, пӗрремӗш бригадӑра, ҫавӑнпа эпӗ ҫак хутсене сана пама шутларӑм.

— С ними, как я понимаю, надо бы к Нагульнову податься, но его дома не оказалось, он в первой бригаде, вот и порешил я передать эти бумажки тебе.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӑнахах та, Маша, санӑн Семушкинсемпе кӗпер урлӑ каймаллаччӗ, — канаш пачӗ ӑна Санька.

Правда, Маша, шла бы ты на мост с Семушкиным, — посоветовал ей Санька.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара манӑн е ҫуран каймаллаччӗ, е трамвай кӗтсе тӑмаллаччӗ; Петроградски енне пӗртен-пӗр трамвай — виҫҫӗмӗш номӗрли ҫӳретчӗ.

Оттуда нужно было идти пешком или ждать трамвая; единственный трамвай ходил на Петроградскую — тройка.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е каймаллаччӗ ӗнтӗ манӑн, е Ромашовпа килӗшсе, ӗмӗрлӗхе ҫак катара тарса юлмаллаччӗ.

Нужно было двигаться или согласиться с Ромашовым и навсегда остаться в маленькой осиновой роще.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак кунсенче эпир вӗренмелле походпа тухса каймаллаччӗ.

Мы должны были на днях отправиться в учебный поход.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачана икӗ эрне хушши ҫеҫ пӑхма пултараттӑм эпӗ — пирӗн июнь уйӑхӗн вӑтаҫӗрӗнче тухса каймаллаччӗ.

Я могла провести с мальчиком только две недели — наш отъезд был назначен на середину июня.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ экспедицире пуласси ҫинчен сӑмах татнӑччӗ ӗнтӗ, шӑпах геолог вырӑнне каймаллаччӗ.

Моё участие в экспедиции было окончательно решено, и именно как геолога.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн юлашки ҫырусене Саня илеймен иккен, «Пахтусов» ҫинчен те вӑл пӗр хыпар-хӑнар та илтмен, ҫавӑ Маточкин Шар урлӑ каясси ҫинчен сӑмах пӗтерсе ҫеҫ хунӑччӗ-ха; «Пахтусов» унтан вара Ҫурҫӗр Ҫӗрӗ хӗррипе ҫаврӑнса Ляховский утравӗсем патнелле каймаллаччӗ.

Мои последние письма не дошли до него, и он не знал новостей о «Пахтусове», который — это только что было решено — пойдёт через Маточкин Шар, а потом, обогнув Северную Землю, направится к Ляховским островам.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саньӑн Арктика институтне каймаллаччӗ те эпӗ ӑна ӑсатма кайрӑм — хам ҫапла тӑвассӑм килнипе мар ӗнтӗ, ӗҫ ҫинчен калаҫмашкӑн та вӑхӑт ҫитнӗччӗ-ҫке, ҫавӑншӑнах эпир Ленинградра курнӑҫрӑмӑр та.

Сане нужно было в Арктический институт, и я пошла его провожать — не только потому, что мне этого хотелось, а потому, что пора было всё-таки поговорить о деле, ради которого мы встретились в Ленинграде.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эх, ку иккенне пӗлнӗ пулсан, Володьӑпах каймаллаччӗ иккен.

Уж лучше бы я уехал с Володей!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн тепӗр кунхине Татариновсем патне каймаллаччӗ, эпӗ темскер ыйтрӑм та пулас, вӑл сасартӑк Мария Васильевна ҫинчен калаҫма тытӑнчӗ.

Я что-то спросил, потому что как раз, на следующий день собирался к Татариновым, и он вдруг стал говорить о Марье Васильевне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Зурин отрячӗ ку хуларан ҫав кунах тухса каймаллаччӗ.

Отряд Зурина должен был выступить из города в тот же день.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах та пирӗн пӗр еннеллех каймаллаччӗ, ҫавӑнпа та тепӗр темиҫе самантран эпир каллех юнашарах утма пуҫларӑмӑр.

Но мы шли в одну сторону и через несколько минут снова оказались рядом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней