Поиск
Шырав ĕçĕ:
Салтаксем каллех пӗр-пӗрин сӑмахне пӳлсех калаҫма тытӑннӑччӗ, анчах Матвей Юргин хӗвеланӑҫнелле пӑхса илчӗ те хӑй вырӑнӗнчен тӑма пуҫларӗ.
XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Шӑтӑкри хунар кӑшт чӗтресе илчӗ, анчах вырӑнӗнчен хускалмарӗ.Фонарь задрожал в отверстии стены, но продолжал оставаться там.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Командир ҫеҫ вырӑнӗнчен хускалмарӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Чунна вырӑнне ларт, вырӑнӗнчен хускалчӗ пулсан…
Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Ланкин пӳрчӗн чултан купаласа тунӑ хулӑн та тӗреклӗ стенисенчен пӗринче, пӗр вӑрттӑн чул ҫине пӗлсе пуссан, стена сыппи вырӑнӗнчен хускалса, нӳхрепе кӗмелли шӑтӑк уҫӑлнине, нӳхрепрен каменоломньӑна каймалли ансӑр сукмак пуррине темӗнле сӑнаса пӑхсан та никам та асӑрхама пултарайман.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Котло, яланхи пек, васкамасӑр, кашни сӑмаха хӑй вырӑнне ҫирӗп ларта-ларта калаҫать, — пӗр сӑмахне те вырӑнӗнчен хускатаймӑн.Котло говорил, как всегда, медленно, тяжело и прочно ставя каждое слово на свое место — не сдвинешь.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Тӑшман партизансем ӑҫта пурӑннине ан пӗлтӗр тесе, вӗсем ҫӗр айӗнчи крепоҫӗн тӗп вырӑнӗнчен аякка кайса, хӑш чух юри шав кӑларса, фашистсене пӗр-пӗр шӑтӑка улталаса кӗртнӗ те, тӗттӗм ҫӗртен пере-пере вӗлернӗ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Командир сӗтел патне пычӗ те, аллине тӑсса, Володьӑна алтупанӗпе вырӑнӗнчен ерипен сирсе ячӗ.— Он шагнул к столу, протянул над ним руку и легонько ладонью смахнул Володю с его места.
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Хӑш чух вӑл хӑй вырӑнӗнчен сиксе тӑрать те, Евдокия Тимофеевна мӑйӗ ҫине ыткӑнса, чуптума тытӑнать.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Анчах сасартӑк хӑй вырӑнӗнчен Бек-Агамалов сиксе тӑчӗ.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Лешӗ вырӑнӗнчен хускалчӗ те, Ромашов пуҫӗ ҫине акшар катӑкӗсемпе тилӗ самаскӑ шапӑр тӑкса, яриех шартлатса уҫӑлчӗ.Она подалась и с треском распахнулась, осыпав голову Ромашова кусками известки и сухой замазки.
VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Мӗнлерех намӑс, мӗнлерех намӑс! — пӑшӑлтатрӗ подпоручик, вырӑнӗнчен хускалмасӑр.— Какой позор, какой позор! — шептал подпоручик, не двигаясь с места.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Шурочка, ну мӗнле намӑса пӗлместӗн эсӗ, — шухӑшлӑн каласа хучӗ Николаев хӑй вырӑнӗнчен.— Шурочка, ну как тебе не стыдно, — рассудительно произнес с своего места Николаев.
IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӗсен хушшисемпе разводящисем ҫӳрерӗҫ, часовойсем тӑрата-тӑрата тухрӗҫ, караул улӑштарассисем пула-пула иртрӗҫ; унтер-офицерсем постсене тӗрӗслерӗҫ, хӑйсен салтакӗсен пӗлӗвӗсене сӑнас шутпа, чееленсе, часовойран е винтовкине вӑлтса илме тӑрӑшрӗҫ, е ӑна вырӑнӗнчен куҫма хистерӗҫ, е, сыхласа тӑма тесе, ун умне пӗр-пӗр япала, ытларах чухне хӑйсен карттусӗсене, тӗке-тӗке пачӗҫ.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ялавпа чӗнме те чарӑнмарӗҫ, анчах вӗсен сигналӗсене хирӗҫ ответ паракан пулмарӗ: баркас хӑй вырӑнӗнчен хускалмарӗ.Флагом махали не переставая, но все эти сигналы оставались без ответа: баркас не двигался с места.
Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Анчах тем пек тӑрӑшсан та, эпӗ кимме шыв ҫине антараймарӑм, манӑн кимӗ хӑйӗн вырӑнӗнчен хускалаймарӗ.Но все мои старания спустить ее на воду не привели ни к чему: моя пирога осталась там, где была!
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Утравӑн ҫак вырӑнӗнчен вӗсем пурте вӗҫсе кайрӗҫ; юпа ҫинче кайӑк виллисем ҫакӑнса тӑнӑ вӑхӑтра эпӗ пӗр кайӑк таврашӗ вӗҫнине те курмарӑм.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Сӑнӑ тытнӑ ҫын ҫеҫ вырӑнӗнчен тапранмарӗ, ыттисем пурте аяккалла тарса саланчӗҫ.Только тот дикарь, у которого было копье, остался на месте, все прочие пустились бежать врассыпную.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Вӑл чӑнласах нимӗн те тӑваймастчӗ, вырӑнӗнчен хускалма та юрамастчӗ унӑн.Разрешить его он не мог, так как был обречен на полную неподвижность и бездействие.
XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫавӑ темле акӑш-макӑш пысӑк кайӑк хӑй вырӑнӗнчен тапранаймасӑр ҫуначӗпе авӑсса тӑнӑ пек курӑнчӗ.Казалось, какая-то исполинская птица, не снимаясь с места, машет крыльями.
IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.