Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вырӑнӗнчен (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сӑмахсене илтсен Тимош хӑй вырӑнӗнчен сиксе те илчӗ.

Тимошка даже подпрыгнул при этих словах.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анчах акӑ Галина хӑй вырӑнӗнчен тӑчӗ.

Но вот со своего места поднялась Галина.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Чӳрече патӗнче ларакансем пуҫӗсене пӑрса пӑхрӗҫ, ыттисем те, чӳрече патнерех кармашса, хӑйсен вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗҫ.

Помоги переводом

III. Ӗҫӗ акӑ мӗнле пуҫланнӑ // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Пассажирсем ун ҫине вӑрттӑнрах пӑхса сӑнаса пыраҫҫӗ, аллисене чӗркуҫҫи ҫине хурса, шӑпах ларчӗ, сывласса тарӑннӑн сывларӗ, унтан сасартӑк хӑй вырӑнӗнчен сиксе тӑчӗ, хутаҫҫине илсе, кӗленче банкӑра мӗн пуррине пӑхрӗ.

Пассажиры исподтишка наблюдали за ним, некоторое время он сидел смирно, держась руками за колени и глубоко дыша, потом вдруг сполз со своего места, выдвинул сумку и долго рассматривал сквозь стекло содержимое банки.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Валерка хӑй вырӑнӗнчен тӑчӗ те кафедра ҫине хӑпарчӗ, вара пӗр сӑмах каламасӑр доска ҫине пурӑпа ҫырса хаҫат ятне ӳкерме тытӑнчӗ.

Со своего места поднялся Валерка, взошел на кафедру и, ни слова не говоря, стал рисовать мелом на доске заголовок «Крокодиленка».

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Унтан вара «Архимедӑн» симӗс ҫурӑмӗ курӑнсан пурте «урра» кӑшкӑрса ячӗҫ — хӗвел те хӑй вырӑнӗнчен сиксе ҫӗкленчӗ тейӗн ҫав.

И когда наконец появился зеленый верх «Архимеда», такое раздалось «ура», что, казалось, солнце подпрыгнуло.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Лодя вырӑнӗнчен хускалмасӑрах пӗшкӗнчӗ, патакне майӗпен курӑк ҫине хучӗ, пӑяв вӗҫӗ патнелле тӑсӑлчӗ.

Не сходя с места, Лодя очень медленно присел, бесшумно положил в траву палку и дотянулся рукой до веревки.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ҫавӑнпа тапранмарӗ те вӑл хӑй вырӑнӗнчен.

Именно поэтому он не двинулся с места.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Бадьян хӑй патне кабинета вӑркӑнса кӗнӗ Таня ҫине тӗксӗммӗн пӑхса илчӗ, вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗ.

Бадьян грустно посмотрел на нее, вбежавшую к нему в кабинет, и встал.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сестра вырӑнӗнчен тӑчӗ, ним сассӑр тухса кайрӗ.

Сестра встала и осторожно вышла.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Трос туртӑнса карӑнать те аялтан хӑпартакан читлӗх вырӑнӗнчен хускалать.

Шахтная клеть зависает на тросе и начинает движение.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей вырӑнӗнчен тапса сикет те камера патне ыткӑнать.

Сергей срывается с места и бежит к камере.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Инженер вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗ, блокнотне кӗсйине чиксе хучӗ, вара, те шӳтлесе, те чӑнласах, калаҫма пуҫларӗ:

Инженер встал, положил блокнот в карман и то ли шутя, то ли серьезно сказал:

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑрансан та нимӗн те шарламан, вырӑнӗнчен те хускалман, куҫне те уҫса пӑхман.

Этот, проснувшись, не издавал никакого звука, не шевелился и даже не открывал глаз.

V. Талант! Талант! // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Халӗ ӗнтӗ Анохинӑн, хӑйӗн вырӑнӗнчен кайса, чей ӗҫме хатӗрлесси кӑна юлчӗ.

Теперь Анохину ничего не оставалось, как сойти с места и начать хлопотать.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пугачев хӑй вырӑнӗнчен тӑрать те халӑха пилӗк таран пуҫ таять.

Пугачев подымается со своего места, кланяется в пояс народу.

Сенкер инҫет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Нумай пулмасть пулса иртнӗ ҫапӑҫу вырӑнӗнчен иртнӗ чухне Григорий шоссе ҫулӗ хӗрринчех пӗр казак вилли выртнине курчӗ.

Проезжая место недавних боев, Григорий увидел у самого шоссе убитого казака.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кантӑк ҫине алмазпа касса йӗр тунӑ пек, ӗмӗр манмиех касӑлса кӗрсе юлчӗҫ Григорий пуҫне Прохор лашин йӗрсе пӑрахнӑ шӑлӗсем те, унӑн кӗрен шӑл тунийӗсем те, ҫӗре лаплатса ӳксе, хыҫалтан сиктерсе килнӗ казак ут чӗрнисем айне таптанса юлнӑ Прохор хӑй те Григорий кӑшкӑрнӑ сасса илтмерӗ, анчах та, ҫӗр ҫумне лапчӑтса лартнӑ Прохорӑн чалӑшса кайнӑ тутипе вырӑнӗнчен сиксе тухнӑ куҫӗсем ҫине пӑхрӗ те, вӑл этемле мар хӑрушлӑн кӑшкӑрса янине ӑнланчӗ.

Резцом, как алмазом на стекле, вырезала память Григория и удержала надолго розовые десны Прохорова коня с ощеренными плитами зубов, Прохора, упавшего плашмя, растоптанного копытами скакавшего сзади казака, Григорий не слышал крика, но понял по лицу Прохора, прижатому к земле с перекошенным ртом и вылезшими из орбит телячьими глазами, что крикнул тот нечеловечески дико.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл кунта Петр I вӑхӑтӗнче аркатса тӑкнӑ Чигонаки станици вырӑнӗнчен куҫса ларнӑ, ӑна Вешенски тесе ят панӑ.

Перенесенная с места разоренной при Петре I Чигонацкой станицы, переименованная в Вешенскую.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пурнӑҫ епле сирӗн? — ыйтрӗ Штокман, хӑй ларнӑ вырӑнӗнчен сиккелесе, чӑрканкаласа.

— Как у вас житье? — спросил Штокман, подпрыгивая и качаясь на сиденье.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней