Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шурочка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна чей ӗҫтернӗ хыҫҫӑн Шурочка Базыкин патне ҫыру ҫырса яма шут тытрӗ.

Напоив его чаем, Шурочка решилась написать ответ Базыкину.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Пысӑк тавтапуҫ, — терӗ шуралса кайнӑ Шурочка.

— Большое спасибо, — сказала побледневшая Шурочка.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка чӗри хыттӑн кӑрт-кӑрт тапса илчӗ.

Сердце у Шурочки сильно забилось.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка хаваслансах килӗшрӗ.

Шурочка с радостью на все согласилась.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка ӑна питӗ лайӑх пӗлет, ӑна шанать.

Шурочка отлично знала его и вполне ему доверяла.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗр эрнерен Потылихинран Шурочка патне суднӑсем юсакан заводра ӗҫлекен пӗр ватӑ рабочи Греков пычӗ.

Спустя неделю от Потылихина пришел к Шурочке старый рабочий судоремонтных мастерских Греков.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑрттӑн хваттерте Потылихинпа тӗл пулсан, Шурочка ӑна Пигалль ҫинчен хӑй пӗлнине пурне те каласа пачӗ.

Встретившись с Потылихиным на конспиративной явке, Шурочка все рассказала ему о Пигалле.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унтан, Шурочка ҫине пӑхса салхуллӑн йӑл кулса илчӗ те, пурнӑҫ ытла кичемленсе ҫитрӗ тесе, хӑвӑрт тухса кайрӗ.

Затем посмотрел на Шурочку, грустно улыбнулся и, сказав, что жизнь стала слишком печальна, быстро ушел.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка хӗрелсе кайрӗ.

Шурочка вспыхнула.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Тӗлӗнмелле француз, — шухӑшларӗ Шурочка.

«Странный француз, — подумала Шурочка.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗр эрнерен Шурочка каллех пристань ҫине пычӗ, Пигалль сержант унран каллех посылка илчӗ.

Через неделю Шурочка опять пришла на пристань, и сержант Пигалль снова принял у нее посылку.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Нимӗне те тавҫӑрса илеймен Шурочка посылка яма ирӗк паракан хута илчӗ, посылка илме киле кӗрсе тухрӗ те, пристань ҫине кайрӗ.

Ничего не подозревающая Шурочка взяла разрешение, зашла домой за посылкой и отправилась на пристань.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗртак вӑхӑт иртсен, Бо таврӑнчӗ, унӑн сӑн-пичӗ тӑрӑхах Шурочка ирӗк панине тавҫӑрса илчӗ.

Через некоторое время Бо вернулся, и по его лицу Шурочка поняла, что разрешение получено.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка контрразведкӑна кайрӗ.

Шурочка отправилась туда.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӗрлесенче Шурочка Базыкина патне палламан ҫынсем пыра-пыра каяҫҫӗ.

По ночам к Шурочке Базыкиной являлись незнакомые люди.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шурочка! — чӗтренекен сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ вӑл.

— Шурочка! — дрогнувшим голосом крикнул он.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Минтертен ҫӑп-ҫӑмӑл, ачаш та ҫепӗҫ шӑршӑ — Шурочка ҫӳҫӗн, унӑн духин тата ҫамрӑк, питӗ хӳхӗм ӳт-пӗвӗн техӗмлӗ шӑрши кӗрсе тӑчӗ, — ыйхӑ умӗн асра сӑнарланнӑ юлашки чӗрӗ ӳкерчӗк пулчӗ вара ҫакӑ.

И последним живым впечатлением перед сном был легкий, сладостный запах, шедший от подушки — запах волос Шурочки, ее духов и прекрасного молодого тела.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем чуптӑвӑшрӗҫ, Шурочка тути халӗ сивӗччӗ те ним хусканусӑрччӗ ӗнтӗ.

Они поцеловались, и теперь ее губы были холодны и неподвижны.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шурочка кайма васкамарӗ-ха, алӑк ҫумне таянчӗ те, ҫапла сӗвӗннипеленех тӑчӗ.

Она медлила уходить и стояла, прислонившись к двери.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шурочка сасартӑк аллисене хӑвӑрттӑн ун мӑйӗ хыҫнелле ывӑтрӗ, ачаш, хӗрӳ те вирлӗ хусканупа пӗтӗмӗшпех ун ҫумне ҫыпӑҫрӗ, вара, хӑйӗн вутла ҫунакан тутисене каччӑ ҫӑварӗнчен уйӑрмасӑрах, йӑлт чӗтреве ӳксе те йывӑррӑн сывла-сывла, таткаланчӑклӑн пӑшӑлтатрӗ:

Она вдруг быстро закинула руки ему за шею, томным, страстным и сильным движением вся прильнула к нему и, не отрывая своих пылающих губ от его рта, зашептала отрывисто, вся содрогаясь и тяжело дыша:

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней