Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Унтан сăмах пирĕн базăра пур.
Унтан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан Клеопатрине ҫитсе курчӗ, ӑна Нечо Павлов сунарҫӑ хӑй патне илсе кайнӑ пулнӑ иккен.

Затем навестил Клеопатру, которую взял к себе охотник Нечо Павлов.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Огняновӑн кун-ҫулӗ вӑхӑтсӑр татӑлнӑшӑн пурте чӗререн кулянчӗҫ: вӑл вилнӗ тенӗ хыпар ӑҫтан килнӗ унтан илтӗнех тӑчӗ.

Все в один голос оплакивали судьбу несчастного Огнянова; слухи о его смерти приходили отовсюду.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан вара Румыние кайнӑ, ҫулталӑк ҫурӑ унта ҫапкаланса ҫӳренӗ хыҫҫӑн каллех Болгарие таврӑннӑ, агитатор шӑпине килекен хӑрушлӑхпа та йывӑрлӑхпа нумай кӗрмешнӗ.

Затем отправился в Румынию, где полтора года скитался, терпя нужду, а оттуда опять перешел в Болгарию с поручением и снова боролся с опасностями и трудностями, сопутствующими агитатору.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан тусем урлӑ — Троян хӳшшисене тухрӑм.

Оттуда через горы — в троянские хижины.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Диарбекиртан вырӑс Арменине ҫити ҫуран утрӑм, унтан вара Кавказ урлӑ кӑнтӑр Раҫҫее ҫитрӗм, Одессӑра пултӑм, — мана пӗтӗмпех вырӑссем пулӑшрӗҫ.

— Из Диарбекира шел пешком до русской Армении, а там через Кавказ пробрался в южную Россию, затем в Одессу, — все с помощью русских.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник хунар ҫутса ячӗ, Бойчона арман чулӗпе стена хушшинчен ирттерчӗ, унтан, икӗ лар хушшипе хӗсӗнкелесе, эрешмен карти каркаланӑ пӗчӗк алӑк умне ҫитсе чарӑнчӗ, ҫав алӑка уҫса курманни нумай пулать пулас.

Мельник зажег коптилку, провел Бойчо между стеной и жерновами, потом между двумя ларями и остановился перед дверцей, над которой висели клочья рваной паутины, — признак того, что эта дверь долго стояла запертой.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан тата эпир ытларах тупӑш курасшӑн тӑрӑшатпӑр-ҫке.

Ведь мы стремимся получить как можно больше прибыли.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Оркестр калама кӑшт чарӑннӑччӗ, каллех ак, тав тӑвас сӑмаха пӳлсе, каласа ячӗ; анчах Фратю господин хӑй сӑмахне калама ӗлкӗрейменччӗ-ха, вӑйӑҫӑсене аллипе сулса чарчӗ те ура ҫине тӑчӗ, йӗри-тавра пӑхкаласа ҫаврӑнчӗ, унтан черккине ҫӗклерӗ те, хыттӑн кӑшкӑрса: — Тусӑмсем, Болгари liberte тав тума сӗнетӗп. Vivat! — тесе, черккине тӗпӗ курӑниччен ӗҫсе ячӗ.

Оркестр, делавший передышку, заиграл опять и прервал тосты; однако господин Фратю, еще не успевший произнести своего тоста, махнул музыкантам, чтобы они умолкли, встал, осмотрелся и, подняв стакан, восторженно крикнул: — Господа, предлагаю тост за болгарскую liberte. Vіvat! — и выпил до дна.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗн пит ҫӑмартине пӑнчӑ-пӑнчӑ хӗрлӗ сӑн ҫапрӗ, унтан йӑл кулса ячӗ.

Он заметил, что на лице у нее проступили красные пятна, потом появилась улыбка.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада тӗлӗнсе пӑхрӗ ҫав ҫырӑва, кам ҫырнине пӗлеймерӗ, унтан ӑна уҫрӗ те вулама тытӑнчӗ.

Рада, увидев на конверте незнакомый почерк, удивилась, но вскрыла письмо и стала читать.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр тимсӗлсе пӑхрӗ ӑна, унтан Огнянов аллинчен ҫав брошюрӑна туртса та илчӗ.

Доктор ревниво смотрел на него и, не вытерпев, выхватил у него брошюру.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна ҫамкинчен чуп туса илчӗ, унтан ҫапла каласа хучӗ:

Огнянов нежно поцеловал их и проговорил:

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах нимӗнле тӗрме те, чӑтса ирттернӗ асап та ӑна хӑй тытнӑ ӗмӗтӗнчен сивӗтеймен, унтан та ытларах калас пулсан, вӑл тӑван ҫӗршывне таврӑннӑ хыҫҫӑн, ӑсран каяс пек хӑюллӑн та хӑй вилме хатӗр пек тӳрӗ ҫын пулса, пусмӑрҫӑсемпе хӗрсе кӗрешме таврӑнчӗ, тӑван Болгарине вӑл фанатизмла юратать.

Но и заточение и страдания не только не охладили преданности Огнянова той идее, ради которой он столько вытерпел, а наоборот, способствовали тому, что он вернулся на родину еще более пламенным и бескорыстным борцом, смелым до безумия честным до самопожертвования, любящим Болгарию до фанатизма.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан тухса кайрӗ.

Затем он ушел.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шухӑша кайнӑ пек пулчӗ, унтан вара:

Немного подумав, он спросил:

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача кӑштах асне илсе тӑчӗ, тем мӑкӑртатас пек тути хускалкаларӗ, унтан янравлӑ та ҫинҫе, таса сасӑпа ир кӳлӗм ҫӳлте тӑри юрланӑ пек каласа та хучӗ:

Девочка немного подумала, беззвучно пошевелила губами и выкрикнула чистым, тонким голоском, звонким, как голос жаворонка, поющего по утрам в небе:

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытла вӑтаннипе вӑл йӑлтах арпашӑнса кайрӗ, юн тартнӑ тути чӗтреме тытӑнчӗ, унтан сасартӑк йӗрсе ячӗ те амӑшӗ патнелле ыткӑнчӗ.

Взгляд ее помутнел от смущения, побледневшие губы задрожали, она внезапно разрыдалась и побежала к матери.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов истори кӗнекине сӗтел ҫине хучӗ, шухӑша каям пек туса, тӑнлавне хыҫкаласа илчӗ, унтан экзамен паракан хӗрачаран хытӑ сасӑпа ыйтрӗ.

Стефчов положил учебник на стол, почесал себе висок, как бы желая сосредоточиться, и громко задал вопрос экзаменующейся ученице.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кирияк вӑхӑт-вӑхӑт аллинчи хӗрлӗ чечекне шӑршлакаласа илет, унтан каллех хӑй таврашнелле тӗлли-паллисӗр ӑнтӑлать.

Время от времени Кириак подносил к носу гвоздику, потом снова смотрел перед собой, важно и безучастно.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хушӑран вӗсем татӑлса ӳкекен грушӑ патне ушкӑнӗпех чупса пыраҫҫӗ, ҫавна пӗр-пӗринчен туртса илесшӗн тӗрмӗшеҫҫӗ, унтан хӗрелсе кайса чиркӗве кӗреҫҫӗ те ытла йӑвашланса сӑхсӑхаҫҫӗ.

Время от времени они гурьбой бросались за какой-нибудь спелой золотистой грушей, упавшей с дерева, и старались вырвать ее друг у друга из рук; потом, раскрасневшись, возвращались к молящимся и крестились.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней