Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Стойко (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Новосел» председателӗ Стойко, паян мар пулсан — ыранах хӑйсен колхозне Сталин пырасса ҫирӗп ӗненекенскер, кӗтсе илмелли йӗркесене ҫирӗплетсе пама ыйтать.

Председатель «Новосела» Стойко, убежденный, что не сегодня завтра Сталин посетит их колхоз, требовал, чтобы ему утвердили порядок встречи.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Стойко, колхоз председателӗ, астӑватӑр-и, вӑл хӑрах алӑсӑр, ҫӳллӗскер.

Стойко, председатель колхоза, — помните, без одной руки, высокий такой…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Колхоз председателӗ, Стойко, леш пуш ҫанӑллӑ, ҫӳле те яштака пӳллӗ каччӑ, хӑнӑхнӑ майӗпе «смирно» тӑчӗ.

Председатель колхоза, Стойко, тот самый высокий статный парень с пустым левым рукавом, по привычке стал смирно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Инвалидсем, Стойко патне!..

Инвалиды, до Стойко!..

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Турӑ, каҫарах эс Стойко пиччене.

Прости, господи, деда Стойко.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑвансем, Стойко пиччене асӑнар, тӗрӗк усалӗсем асаплантарса вӗлерчӗҫ ӑна.

— Помянем, братья, деда Стойко, мученика, жертву злодеев-турок.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко мучи, ав, йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр та… — мӗн ыйтнине тӗплӗн пӗлмесӗрех калама тытӑнчӗ Калчо.

Дед Стойко, царство ему небесное… — начал отвечать Калчо, толком не поняв вопроса.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко арӑмӗ, ҫийӗнчи кӗпине тытса ҫурса, сивӗне пуҫланӑ упӑшки патне пырса ӳкрӗ.

Бабушка Стойковица рвала на себе рубашку и кидалась на остывшее тело мужа.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Виҫӗ пӑлхар, Цанко кӳршисем, Стойко пичче ӳтне паласпа чӗркесе ҫӗклесе кӗретчӗҫ.

Трое болгар, соседей Цанко, несли завернутое в половик тело деда Стойко.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем старике вӗлерес пек хӗненине вӑл мачча хӑми хушшинчен хӑй курса тӑнӑ та, хаяр юн ӗҫенсене тавӑрмасӑр чӑтма пултараймастӑп тесе, урама чупса тухнӑ, тӳрех Стойко пичче ҫурчӗ патнелле чупнӑ.

Он видел через щель в потолке, как убивали старика, и больше не мог выдержать тяжкой душевной муки; рука его тянулась отомстить убийцам, но это было безрассудно и могло кончиться плохо; как безумный, выскочил Огнянов на улицу и побежал прямо к дому деда Стойко.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко пичче вилсе кайрӗ…

Дед Стойко-то умер…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко пичче те, мӗскӗн, кӑшт кӑна укҫине панӑ пулсан ҫӑлӑнатчӗ…

Дед Стойко и тот, бедняга, — мог бы откупиться за малую толику…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко пичче малтанласа кӑшкӑрашрӗ, йынӑшрӗ, унтан мӑштах пулса тӑчӗ.

Вначале дед Стойко кричал, стонал, потом умолк.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко пичче вырӑнтан та тапранмарӗ.

Дед Стойко не двигался.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко пиччене вӑл укҫа партарса хӑтӑлнӑ пек тӑвасшӑнччӗ, кмет имӗш вӗсен хушшинче сӑмах пӗтерекенӗ пулмалла.

Он хотел выманить у деда Стойко выкуп и собирался подослать к нему старосту в качестве посредника.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала, Стойко, пуҫна чиперех килне ҫӗклесе ҫитерес тетӗн пулсан, ӑҫта сан ывӑлу, ӑҫта пытарма ӗлкӗртӗн ӑна?

— Стойко, говори, где твой сын, — ты знаешь, куда ты его спрятал.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр чӗрӗк сехетрен Стойко пичче килсе кӗчӗ, вӑл аллӑ ҫулсене ҫитнӗ, хӑюллӑ та паттӑр сӑнарлӑ ҫын, вӑйӗ те хӑйне кура самай ҫителӗклӗ пулмалла, пултарулӑхне те кӗттерсе тӑмасть.

Спустя четверть часа пришел дед Стойко, человек лет пятидесяти, со смелым, энергичным лицом, которое говорило о силе воли и упорстве.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней