Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Стефчовӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стефчовӑн хӳрешки, Пӑртлӑ Рачко, ҫав таврашра явӑнкаласа ҫӳренӗ те эпир мӗн тунине сӑнаса тӑнӑ, вӑл пире кӗҫӗн алӑкран сада кӗнине курнӑ.

А этот его Рачко Прыдле вертелся неподалеку отсюда и наблюдал за нами, когда мы входили в сад через калитку.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ирсӗр Стефчовӑн хунчӑкӑшӗ-и, ҫав юн ӗҫен Юрдан ывӑл-и? — тӗлӗнчӗ Кандов.

Это шурин подлеца Стефчова и сын мироеда Юрдана? — удивился Кандов.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем, Огнянов инкекӗ пирки шухӑшланӑ май, Стефчовӑн ячӗ кайнине ытлах асӑнми пулчӗҫ.

Несчастье Огнянова, возбудив всеобщее внимание, заглушило интерес к позору Стефчова.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав йытӑ Стефчовӑн ҫывӑх юлташӗ пекех пулса тӑчӗ, вӑл Огнянова вилӗм карти хатӗрлесеччӗ…

Она стала союзницей Стефчова и выдала Огнянова…

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн ҫилленсе ҫитнӗ ӑс-тӑнӗнче ҫав пӗр-пӗринпе сыпӑнакан шухӑшсем ҫиҫӗм пек хӑвӑрт тупӑнса майлашӑнчӗҫ.

В злобном уме Стефчова все эти мысли, сопоставленные одна с другой, молниеносно превратились в страшное подозрение, едва ли не в уверенность.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн та, онбашин те ун чухне ҫав йытӑ мӗншӗн Огнянова урнӑ пек тапӑннине, арман патӗнче вӑл мӗншӗн ҫӗре тӑрмаланине пӗлме май та пулман.

В то время ни Стефчову, ни онбаши не пришло в голову спросить себя, отчего гончая с бешеной яростью набрасывалась на Огнянова и рыла землю у мельницы.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн чунӗ тӗксӗм те хаяр, анчах хальхинче унӑн кашни пӑлхар ҫыннинех тивӗҫекен пӑлхавлӑ туйӑм хускалса кайрӗ.

Темна и жестока была душа Стефчова, но сейчас в ней вдруг пробудились и взбунтовались чувства, свойственные каждому болгарину.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла пулмасӑр, лешӗн тупри пит пысӑк та Стефчовӑн куҫӗ чарӑлмасӑр епле-ха вӑл, — терӗ хуҫа та.

— Как же, как же — у Стефчова глаза разгорелись на богатое приданое, — подтвердил хозяин.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн пӗтӗм халӑх умӗнче ят янине чӑтма пултарайман Ровоама хаджи, учительницӑпа Огнянова тарӑхса ҫилленсе, тем кӑшкӑрашса каларӗ.

Хаджи Ровоама, разъяренная тем, что Стефчова только что опозорили при всех, бросала свирепые взгляды на учительницу и Огнянова и что-то громко кричала.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн мухтанчӑклӑ сӑн-сӑпачӗ кӑна хӑй ӗмӗтне тултарнӑ пек курӑнать.

Одно лишь торжествующее лицо Стефчова выражало самодовольство.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл хӑй кӳршине чипер итлесе ларманшӑн айӑпне те тивӗҫлипе чӑтса курчӗ; Нечо ӑна тав туса курка шаккарӗ, эрехӗ Стефчовӑн шап-шурӑ брюкийӗ ҫине тӑкӑнчӗ.

Однако он вскоре был наказан за невнимание к словам соседа: Нечо чокнулся с ним, и вино пролилось на белые брюки Стефчова.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней