Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Огнянова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Огнянова ҫыххине тыттарса, Рада ӑна аллинчен ҫавӑтрӗ те армантан тухнӑ ҫӗрелле ертсе кайрӗ.

И, подав узел Огнянову, Рада схватила его за руку и потащила к выходу из мельницы.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бойчо, Бойчо! — аран сывлӑш ҫавӑрса йӗрсе ячӗ хӗр, Огнянова пуҫӗнчен тытса.

— Бойчо, Бойчо! — плакала девушка, едва дыша и прижимая его голову к своему лицу.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ҫавӑнтах Кандов ҫырӑвне кӑларса Огнянова тӑсрӗ.

И вынув письмо Кандова, Соколов протянул его Огнянову.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр вара Огнянова куҫҫуль витӗр Лалка мӗнле чирлесе вилни ҫинчен каласа пачӗ.

И доктор со слезами на глазах рассказал Огнянову, отчего Лалка заболела и умерла.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов каласа панинчен Огнянова пӗтӗмпех паллӑ пулса тӑчӗ.

Из рассказа Соколова, — точнее, из его отчета, — Огнянову все стало ясно.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Башибузук куҫ чалӑртса арман еннелле пӑхрӗ, шӑхӑрни ҫавӑнтан илтӗнсеччӗ-ҫке, вара тинех алӑпа сулкалакан Огнянова асӑрхаса, каялла васкавлӑн чупса анчӗ.

Башибузук, выпучив глаза, смотрел на мельницу, из которой доносился свист, и, заметив наконец Огнянова, махавшего руками, стремительно бросился бежать назад.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна курсан хӗрача хӗпӗртесе кайрӗ, Огнянова лайӑх пӗлекен ҫын кунта пӗртен пӗр Рада ҫеҫ-ха, хӗрача вӑл пулӑшасса та ӗмӗтленме пултаратчӗ.

Не мудрено, что она обрадовалась, завидев Раду, ведь Рада была здесь единственным человеком, близким Огнянову, и у нее можно было попросить помощи.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача Огнянова куҫ чарса, хавасланса пахрӗ.

Девочка смотрела на Огнянова широко раскрытыми, радостно изумленными глазами.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпа хӑех Огнянова пулӑшма килет иккен-ха.

Само провидение шло на помощь Огнянову.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗрӗ ҫын пӑхса тӑнӑ пек туйӑнчӗ, унтан та ытла вӑл Огнянова палласа илчӗ пек, хӑйне те паллаттарасшӑн пек туйӑнчӗ.

Чудилось, будто это смотрит живой человек, который узнаёт Огнянова и хочет, чтобы его узнали.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулара пӑлхав тавраш хускалнӑ пулсан, шӑв-шав илтӗнмеллехчӗ ӗнтӗ, айӑн-ҫийӗн хӗвӗшӳ пуҫланса каймаллаччӗ, анчах кунта пур енче те шӑпах, ҫак вара Огнянова тӗлӗнтерсе те ячӗ, паҫӑрхи шухӑшӗ тӳрре килменни ун ӑшне вӑркатрӗ.

Эта мертвая тишина вместо шума и сутолоки, неизбежных в городе, охваченном мятежом, поразила Огнянова; она наводила на самые мрачные размышления.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫак тӗлӗнтерчӗ.

Огнянова это удивило.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ҫав май Огнянова шӑпа хӑйне тӑрӑхланӑ пек туйӑнса кайрӗ.

Но Огнянов увидел в нем лишь насмешку судьбы.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрсе яни Огнянова таҫтан сылтӑм енчен ҫывӑхранах илтӗнсе кайрӗ, урӑхран тата илтӗнмерӗ те.

Лай, услышанный Огняновым, раздался неподалеку, где-то вправо, но больше не повторился.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӗ ак Огнянова тытасса канӑҫлӑнах пӑхса тӑрать ӗнтӗ.

И теперь он спокойно взирал на охоту.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫӑкӑр панӑ маях вӑл хӑй ачине кунта шанчӑксӑр ҫын килчӗ тесе черкессене пӗлтерме янӑ иккен.

Ведь, подавая Огнянову кусок хлеба, он в то же время послал своего сынишку дать знать о беглеце карательному отряду, сидевшему в засаде поблизости.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Акӑ ме, ил, — терӗ вӑл, Огнянова ҫӑкӑр парса — инкек курассу килмесен, хӑвӑртрах парӑнма тӑрӑш.

— На вот, бери, — строго проговорил он, подавая Огнянову хлеб, — да уходи подальше, чтобы не нажить беды.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кир Яне Огнянова ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитичченех пӑхса илчӗ.

Кир Яне осмотрел Огнянова с ног до головы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ватти те Огнянова паллать.

Яне также знал Огнянова.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова кашкӑр терчӗ килӗшерех пачӗ.

И Огнянов решил взять пример с волка.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней