Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хутран-ситрен асӑнкаланӑ тӑрӑх, ӑна, больницӑран тухнӑ хыҫҫӑн, Маякин таҫта, Урала, амӑшӗн хурӑнташӗсем патне ӑсатнӑ, текелетчӗҫ.Говорили, что после выхода из больницы Маякин отправил его куда-то на Урал к родственникам матери.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хулара халь ҫӗнӗрен тепӗр пысӑк ҫурт — суту-илӳ ҫурчӗ шӑтса тухнӑ, унӑн фирми: «Тарас Маякин тата Африкан Смолин».В городе возник новый крупный торговый дом под фирмой «Тарас Маякин и Африкан Смолин»…
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗр ҫул каярах Яков Тарасович Маякин вилсе ҫӗре кӗнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫапах та — шел йӗкӗте!.. — тенӗ Бобров, Маякин хыҫӗнчен пӑхса юлса.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫук, кирлӗ мар… — ҫурма сасӑпа каланӑ Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин, ӗмӗрхи йӑлине пула, хӑйӗн философийӗпе ҫӗкленсе кайсах калаҫма пикеннӗ, анчах аяла пулнӑскере ҫапӑҫма вӗрентес ҫук иккенне аса илсе, вӑл часах чарӑнса ларнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ухмах! — йӗрӗнсе ответленӗ Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Резников, Зубов тата Бобров, Маякин еннелле ӳпӗнсе, пӗр-пӗрин хушшинче темӗн ҫинчен шӑппӑн калаҫма пикеннӗ.Резников, Зубов и Бобров наклонились к Маякину и тихо начали о чем-то говорить.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Акӑ! — йӳҫенкӗн кӑшкӑрса янӑ Маякин, хреснай ывӑлӗ ҫинелле кӑтартса.— Вот-с! — с горечью вскричал Маякин, указывая рукой на крестника.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Каҫару сана — ҫук! — ҫирӗппӗн каланӑ Маякин, сассине калаҫнӑҫемӗн хӑпартса пырса.— Прощенья тебе — нет! — продолжал Маякин твердо и повышая голос.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, Фомка, ӑнланатӑн-и ӗнтӗ халь — ху мӗскер тунине? — ыйтнӑ Маякин.— Ну, Фомка, понимаешь ты теперь, что наделал? — спросил Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫитет!.. — ответленӗ ӑна Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пурте — пӗрре Фома ҫине, тепре — ӑна хирӗҫ вырнаҫнӑ Маякин ҫине пӑха-пӑха илнӗ.И все поглядывали то на него, то на Маякина, усевшегося против него.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин лӑпкӑ пулнӑ, анчах унӑн куҫӗсем, темӗнле, пулса иртнӗ ӗҫе юрӑхлӑ мар — ҫуттӑн йӑлтӑртатнӑ…Маякин был спокоен, но глаза у него поблескивали как-то несообразно событию, — светло…
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Халӗ, Маякин пур чухне, паҫӑр ҫеҫ Фомаран кулнӑ ҫынсем чӗмсӗррӗн тӑнӑ, вӗсем старик ҫине ыйтуллӑн, тӗлӗнӳллӗн пӑхса, унтан темскер кӗтнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ашкӑнмастӑп тесе тупа тӑватӑн-и? — тесе ыйтнӑ Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах ҫав самантра Яков Маякин хӑй те ҫитнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Бобров, Кононов тата темиҫе ҫын, — Яков Маякин малта пынӑ, — темӗн ҫинчен шӑппӑн калаҫкаласа, рубкӑна кайнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Яков Тарассович Маякин тавра пӗр ушкӑн ҫын пухӑнса тӑнӑ, вӗсем, старик шӑппӑн темскер каланине ҫирӗплетсе, усал вӗчӗхӳпе пуҫӗсене сулланӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Акӑ, господа купецсем! — чӑнкӑртатнӑ Маякин.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.