Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кунсене (тĕпĕ: кун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак тӗлпулу унра лӑпкӑ, ырӑ туйӑм ҫуратнӑ, ача чухнехи кунсене аса илтернӗ, — халӗ вӗсем унӑн асӗнче, пӗчӗкҫеҫҫӗ йӑваш хӑй ҫути пек, иртнӗ кунсен инҫетӗнчен шиклевлӗн вӗлтлетсе килсе йӑлтӑртатнӑ.

Эта встреча родила в нем тихое, доброе чувство, вызвав воспоминания о детстве, и они мелькали теперь в памяти его, — мелькали, как маленькие скромные огоньки, пугливо светя ему из дали прошлого.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑрҫӑ ҫывӑхӗнчи аэродром ҫинчи асран кайми кунсене, унта команда пункчӗ патне пухӑнса ҫулпуҫӑн хавхалантаракан сӑмахӗсене итленине аса илетӗп.

В памяти оживают незабываемые дни на боевом аэродроме, когда, собравшись у командного пункта, мы слушали воодушевляющие нас слова вождя.

4. Совет Союзӗшӗн тӑрӑшса пурӑнӑп! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Халӗ ӗнтӗ эпир Спадщан вӑрманӗнче хаяр ҫил-тӑвӑлпа тинӗс варринчи ҫын пурӑнман утрав ҫине кӑларса ывӑтнӑ моряксем пек тертленсе пурӑннӑ кунсене манса кайрӑмӑр.

Уже забывалось то время, когда мы сидели в Спадщанском лесу, как моряки, выброшенные бурей на необитаемый остров.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ирӗкре пурӑннӑ чухнехи кунсене, палланӑ ҫынсене аса илнӗ, шӳт тунӑ, кулнӑ, тавлашса та илме ӗлкӗрнӗ.

Вспоминали знакомых, шутили, смеялись, даже поспорили.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ӗлӗкхи телейлӗ кунсене аса илсен, ирӗксӗрех халь асапланса выртнипе танлаштаратӑп.

Пусть не мучат меня воспоминания, которые невольно заставляют сравнивать.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Джонни хӑй ача чухнехи кунсене астӑвать-ха, каярахпа мӗн пулса иртнине вара пӗтӗмпех манса пынӑ.

Ранние воспоминания еще сохранились в его мозгу, но более поздних не существовало.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ун чухнехи вӑхӑт уншӑн ытарма ҫук пулнӑ, Джонни ҫав кунсене ҫынсем ырӑ фейӑсене ӗненнӗ пек, час-часах ырӑ кӑмӑлпа аса илнӗ.

Да, то было чудесное время, и он частенько вспоминал его, как другие вспоминают детство, когда они верили в добрых фей.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вӗсем ишнӗҫемӗн кӑнтӑр еннелле шӑвӑнӗҫ, ҫав хушӑрах вӗсене шарлак шывсене шӑнтса, кунсене кӗскетсех пырса хӗл хӑваласа ҫитме тӑрӑшӗ, вӑл вӗсене вӗсем Гудзон шывӗ тинӗс урине юхса кӗнӗ тӗле, йывӑҫсем хӑйсен турачӗсене саркаласа ешӗрсе ларнӑ ҫӗре, апат-ҫимӗҫ тупма май пур вырӑна ҫитичченех хӑвалӗ.

А зима будет догонять их, и быстрину в реке затянет льдом, и дни станут холодней, — на юг, к какой-нибудь фактории Гудзонова залива, где растут высокие, мощные деревья и где сколько хочешь еды.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Кӑҫал вал 18–24-мӗш кунсене лекет.

В этом году она попадает на 18–24-е числа.

Утӑ уйӑхӗн 18–24-мӗшӗнче АПШ-ра Чуралӑхри халӑхсен эрнине палӑртаҫҫӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/29207.html

Усӑсӑр пӑтӑрмахланнӑ кунсене шеллевсӗр, ним пӗлтерӗшсӗр аса илнӗн, лӑпкӑн та ҫатӑртатмасӑр, таралатлӑн калаҫрӗ вӑл.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тухать ӑна хирӗҫ хура вӑрмантан Таса чунхаваллӑ асамҫӑ, Килес кунсене юмласа чухлакан, Перун хӑватне пуҫҫапанҫӑ; Аслать, ӑрӑмлать вӑл тӗнче тупсӑмне.

Из тёмного леса навстречу ему Идёт вдохновенный кудесник, Покорный Перуну старик одному, Заветов грядущего вестник, В мольбах и гаданьях проведший весь век.

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.

Телейлӗ кунсене шутламаҫҫӗ.

Счастливые дни не считают.

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ырӑ та хӗпӗртӳллӗ сасӑ, ҫав хурлӑхлӑ вӑхӑтсенче — пурнӑҫри ултавпа аскӑнлӑхӑн влаҫне чун шарламасӑр пӑхӑннӑ чухне — кӗтмен ҫӗртен кирек мӗнле суяна та хирӗҫ хӑюллӑн тӑрса, иртнӗ кунсене хаяррӑн питлекенскер, хальхи кунсен уҫӑмлӑ ӗлкине кӑтартса, ӑна юратма хистекенскер тата малашнехи пурнӑҫра ырлӑхпа телей пуласса шантараканскер, — ырӑ та хӗпӗртӳллӗ сасӑ!

Благой, отрадный голос, столько раз с тех пор, в те грустные времена, когда душа молча покорялась власти жизненной лжи и разврата, вдруг смело восстававший против всякой неправды, злостно обличавший прошедшее, указывавший, заставляя любить ее, ясную точку настоящего и обещавший добро и счастье в будущем, — благой, отрадный голос!

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах хамӑн кунсене тӑван ҫӗршывра пурӑнса ирттерме тура пӳрмен мана.

«Но богу не угодно было, чтобы я кончил дни на своей родине.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫул ҫинче ирттернӗ тӑватӑ кун пек ырӑ, лайӑх кунсене, савӑнӑҫлӑ теме хӑюлӑх ҫитерейместӗп пулин те, эпӗ сахал курнӑ-ха.

Редко провел я несколько дней — не скажу весело: мне еще как-то совестно было предаваться веселью, — но так приятно, хорошо, как четыре дня нашего путешествия.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ тӳрех хамӑрӑн малтанхи кунсене, ҫурт-йӗре тасатнисене, йӗркеленине аса илтӗм.

Я сразу вспомнил наши первые дни, первые хозяйственные хлопоты, всеобщую приборку, точно на корабле.

37 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Экэчо ҫурхи кунсене кӗтет, чӑс-часах пӑрлӑ чикӗ еннелле пӑхать.

А Экэчо с нетерпением ждал весны, все чаще и чаще поглядывая в сторону ледяной границы.

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ассӑн сывла-сывла тӑванӗсемпе пӗрле пурӑннӑ кунсене аса илсе ларнӑ хушӑра вӑл каҫ пула пуҫланине те асӑрхамарӗ.

Вздыхая, она перебирала в памяти все, что было связано с ними, и не заметила, что подкрадывается ночь.

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Юлашкинчен вара кӳреннӗ ашшӗ ҫакна хушса ҫырма кирлӗ тесе шутланӑ: хамӑн айӑпа кӗнӗ хӗрӗм пӗртен-пӗр наследница пулса тӑрать, хулан Хамовнически пайӗнчи, виҫҫӗмӗш кварталти 99-мӗш номерлӗ ҫурт та, пухӑннӑ укҫа-тенкӗ те турӑ манӑн ҫылӑхлӑ кунсене вӗҫлесессӗн пӗтӗмпех ӑна юлаҫҫӗ, тенӗ.

В заключение оскорбленный отец счел нужным присовокупить, что преступная дочь его есть с тем вместе его единственная наследница как дома, что в Хамовнической части, в третьем квартале за Љ 99, так и капитала, имеющего ей достаться, когда господу богу угодно будет прекратить грешные дни его.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Цюрупа Владимир Ильича: выҫӑпа халь вӑл ҫеҫ мар асапланать, никам та тӑраниччен ҫиеймест, чипер кунсене ҫитиччен епле те пулин пурӑнӑпӑр-ха, ун чух тӑраничченех ҫийӗпӗр, тесе ответлесшӗн пулать, анчах ӗлкӗреймест, комисси членӗ хӑйӗн сӑмахне вӗҫлет те, Цюрупа, сӑмах пама ыйтса, аллине ҫӗклет.

Цюрупа хотел ответить Владимиру Ильичу, что не один он голоден, все не досыта едят, как-нибудь дотянем до хороших времён, тогда уж наедимся, но товарищ из продовольственной комиссии кончил докладывать, и Цюрупа не стал писать ответную записку Владимиру Ильичу, а протянул руку, прося слово.

Халӑх япали // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней