Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Колчо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шанчӑкне ҫухатнӑ Колчо аптранипе йынӑшса ячӗ.

Колчо застонал, охваченный безнадежным отчаянием.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка! — кӑшкӑрса юлчӗ Колчо.

Маринка! — закричал Колчо.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен Марийка Колчона лайӑхрах пӗлнӗ пулсан, Огнянов урӑх ҫынна пӗлтерме хушман хыпарне каласа панах пулӗччӗ, вара Колчо ҫав Соколов вырӑннех тупӑннӑ пулӗччӗ.

Если бы Марийка лучше знала Колчо, она решилась бы нарушить строгий наказ Огнянова, рассказала бы ему все, и тогда Колчо заменил бы Соколова.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун умӗнче Колчо тӑра парать.

Перед нею стоял Колчо.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо тухса кайрӗ, тинех ун чунне ҫӑмӑлтарах пулчӗ.

Колчо вышел от нее с облегченной душой.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тавтапуҫ сана, Колчо!

— Благодарю тебя, Колчо!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑштах лӑплансан, Колчо ӑна Огняновпа хӑй Мичо Бейзаде хапхи патӗнче тӗл пулни ҫинчен, кайран та мӗн-мӗн пулса иртни ҫинчен каласа пачӗ.

Немного успокоившись, Колчо подробно рассказал девушке о своей встрече с Огняновым у ворот Мичо Бейзаде и обо всем, что затем произошло.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам каларӗ сана, Колчо?

Кто тебе сказал, Колчо?

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урамра чухне Колчо тепӗр тӗрлӗ шухӑшланӑччӗ те, хӑй шухӑшне тытаймарӗ, — хӗре вӑл хаваслӑ хыпар пӗлтерме хатӗрлентерсе ҫитереймерӗ.

Колчо не выполнил своего решения, принятого на улице, — он не смог постепенно подготовить девушку к радостной вести.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫитӗ, Колчо, ан хӑрат мана! — аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ вӑл.

— Полно, Колчо, не пугай! — едва слышно прошептала она.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо ачалла сиккелесе илчӗ те, хӑйне тыткалама пултарас тесе, каллех юрласа ячӗ:

И, по-детски подпрыгнув, Колчо снова запел, чтобы овладеть собой:

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала, Колчо.

— Что такое, Колчо?

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӗм-суккӑр Колчо куҫран пӑхас пек хӗр умне пырса тӑчӗ.

Колчо стоял перед девушкой, вперив в нее слепые глаза.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ларса кан, Колчо, ларса кан! — терӗ Рада, Колчо хӗпӗртенине вӑл ӗшеннӗ пек йышӑнчӗ пулас.

— Садись, Колчо, отдохни, хорошенько отдохни! — говорила Рада, приняв его волнение за усталость.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо, хӗпӗртенипе, сывлӑш ҫавӑрайми пулса ҫитнӗччӗ.

Колчо уже задыхался от волнения.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, Колчо бай, эпӗ яланхи пекех, пӗр-пӗччен.

— Нет, Колчо, я, как всегда, одна.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Рада, савнӑ ҫыннӑм, пире никам та илтмест-и? — ыйтрӗ Колчо.

— Рада, милая, здесь нет никого чужих? — спросил Колчо.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Килех, кил, Колчо бай! — хапӑл турӗ вӑл ӑна.

— Добро пожаловать, Колчо! — приветливо сказала она.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пурӑнакан ҫурт патне ҫитсен, Колчо чӗри сиксе тухас пек тапакан пулчӗ, хӑйне кӑшт йӑпатас тесе шӳтле тропарне пӗтӗм сассипе юрласа ячӗ.

Подойдя к дому, в котором жила Рада, Колчо почувствовал, что сердце у него колотится вовсю, и, чтобы заглушить его, запел во весь голос свой шуточный тропарь.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо хӑйне унта лӑпкӑрах тыткаласшӑнччӗ.

У нее он решил вести себя более сдержанно.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней