Двуязычный корпус чувашского языка

Унтан ҫумӑрсем чашлаттарма пуҫланӑ, темиҫе талӑкшар чӗреслетсе ҫӑвакан кӗрхи ҫумӑрсем вӑрмансен тутӑхнӑ ылтӑн сӑрне пӗтӗмпех ҫуса янӑ, ӑвӑссен хӗрлӗ ҫулҫисемпе пилеш сапакисем кӑна ҫара туратсем витӗр хӗм сапнӑ.

Потом хлынули дожди, затяжные осенние ливни разом смыли с лесов всю ржавчину и позолоту, и лишь багряные листья осин да рябиновые грозди жарко тлели сквозь голизну ветвей.

20 // .

Кӗрхи ҫумӑрсем пуҫланчӗҫ, эпир пӗтӗм ӗҫе пуҫтарнӑ.

Дожди пошли, а у меня уже все убрано.

XXIII сыпӑк // .

Ҫумӑрсем те питех чӑрмантармаҫҫӗ пек, ҫынсем те тӑрӑшаҫҫӗ пек, анчах ӗҫӗ вӑхӑтра пулмасть.

Будто и дожди не очень беспокоят, и люди наши стараются, а неуправка мучает.

XXIII сыпӑк // .

Ай, мур илесшӗ, ҫумӑрсем ҫӑваҫҫӗ, эпир ӑна та, куна та ӗлкӗреймен!» — тесе ҫухӑрма сӑлтав ан пултӑр…

Ах, черт возьми, дожди льют, а у нас опять и там неуправка, и там не поспели!..»

XXIII сыпӑк // .

— Часах ҫумӑрсем пуҫланӗҫ ак, стенисем ҫап-ҫарах.

— Скоро польют дожди, а стены не укрыты.

III сыпӑк // .

Ӗлӗк, кӗркунне, кунта ҫумӑрсем ҫапса хытарнӑ кӗл тӗслӗ хӑйӑрпа ҫара йывӑҫ тӗмӗсем ҫеҫ курӑннӑ, — йӗри-тавра ирӗк те шӑп пулнӑ, чулсем хушшипе шыв хурлӑхлӑн шӑнкӑртатса юхни ҫеҫ илтӗннӗ.

Бывало, поздней осенью здесь только и был виден серый, прибитый дождями песок да маячили голые кусты, — кругом просторно и тихо, лишь слышалось грустное журчание воды на перекате.

III сыпӑк // .

Ҫанталӑк тӳлек те ӑшӑ, хупӑрланса тӑракан ҫумӑрсем те пуҫланайман-ха, мал енчен вӗрекен ҫилӗсем те ҫук, ирсенче шӑнтмасть.

Погода стоит теплая и тихая, нет еще ни обложных дождей, ни восточных ветров с заморозками.

I сыпӑк // .

Кӑнтӑрла тӗлӗнче Сергейпе Ирина Джегутинская станицинчен иртсе кайрӗҫ, ку станица тусем хушшине кӗнӗ ҫӗрте, ҫумӑрсем вӑхӑтӗнче кӑна ҫилленсе шавлакан пӗчӗк шыв хӗрринче ларать.

В полдень Сергей и Ирина проехали станицу Усть-Джегутинскую, стоявшую у входа в ущелье, по которому сочилась мелководная, капризная во время дождей речонка.

XXIII сыпӑк // .

Машина площадь урлӑ каҫса пӗр тӑкӑрлӑка чӑмса кӗрсе кайсан, Сергей йывӑҫсем хушшинчен кивӗ, ҫумӑрсем шӳтерсе ислетнӗ хӑмӑш пӳрт ҫийне, ун тупинче пӗр анра ҫарӑк ӳснине асӑрхарӗ; тата хӑнасене кӗтсе яриех уҫнӑ ҫатан хапха, ҫӑра туратлӑ икӗ йӑмра, Сергей ача чухнех лартнӑскерсем, курӑнса кайрӗҫ; йӑмра турачӗсем ҫинчен ачасем груша пек ӳке-ӳке, станица урамӗсене шӑнкӑрав пек сассисемпе янӑратса, машинӑна хирӗҫ чупрӗҫ…

Только уже вблизи, когда машина пронеслась по площади и завернула в переулок, в просвете деревьев Сергей заметил старенькую, изъеденную дождями камышовую крышу, а на гребне ее желтый стебелек сурепки; и гостеприимно раскрытые ворота, сплетенные из хвороста; и две ветвистые белолистки, посаженные еще в ту пору, когда он был ребенком; с их ветвей, как груши, посыпались мальчуганы и побежали навстречу, оглушая станицу звонким криком…

II сыпӑк // .

Августра, пахча ҫимӗҫпе ҫуртырри пиҫсе ҫитнӗ вӑхӑтра, ҫумӑрсем ҫуса тасатнӑ пӗлӗт пӗр хавассӑр, тӗссӗррӗн шупкаланса пырать, сайра кӑна хӗвеллӗ лайӑх кунсем хӑйсен лӗп шӑрӑхӗпе чуна тунсӑхлантараҫҫӗ.

В августе — когда вызревают плоды и доспевают хлеба — небо неулыбчиво серело, редкие погожие дни томили парной жарой.

10 // .

Ҫумӑрсем сайра ҫӑваҫҫӗ, тырӑсем ирех пиҫсе ҫитрӗҫ.

Редко падали дожди, и хлеб вызрел рано.

20 // .

Пулать, савнӑ чунӑмҫӑм, манӑн та туй пулатех: анчах дьяксем те пулмӗҫ вӑл туйра: пуп вырӑнне, ман ҫийӗмре ҫӑхан кӑранклатӗ; тӳрем хир пулӗ ман пӳртӗм; пӳрт ҫийӗ — кӑвак тӳпе пулӗ; хӑмӑр куҫӑмсене ӑмӑрткайӑк сӑхса кӑларӗ; козакӑн шӑммисене ҫумӑрсем ҫӑвӗҫ, ҫилсем типӗтӗҫ.

Будет же, моя дорогая рыбка, будет и у меня свадьба: только и дьяков не будет на той свадьбе; ворон черный прокрячет вместо попа надо мною; гладкое поле будет моя хата; сизая туча — моя крыша; орел выклюет мои карие очи; вымоют дожди козацкие косточки, и вихорь высушит их.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // .

Гидростанцисем, май уйӑхӗнчи ҫумӑрсем хыҫҫӑн кӑмпа шӑта-шӑта тухнӑ пек, ӳсеҫҫӗ, анчах электриксем, электричество вӑйӗпе тӗрлӗ ӗҫре усӑ курма пӗлекен ӑстаҫӑсем сахал.

Гидростанции растут, словно грибы после майскогго дождя, а электриков, хороших специалистов эксплуатационников очень мало.

XX // .

Май уйӑхӗнче кунта аслатиллӗ ҫумӑрсем час-часах ҫунипе симӗс ҫулҫӑллӑ ҫӗрулми тунисем чӗркуҫҫи таран ӳссе кайрӗҫ.

В мае здесь часто проходили дожди с грозами, и ботва, с шершавыми и сочными листьями, поднялась по колено.

VI // .

Ҫӗрле, ҫил-тӑвӑллӑ ҫумӑрсем алхаснӑ хыҫҫӑн, айлӑмра элес-мелес шыв тапранса каять.

Ночью бушевали ливни с ветрами, долина наполнялась страшным клокочущим рокотом.

I // .

Унтан вара, ту ҫинчи пӑрсене пулӑшма тенӗ пекех, аслатиллӗ ҫумӑрсем килсе ҫитеҫҫӗ, тӳпе кунсеренех тӗксӗмленет, тусем ҫинче кӑн-кӑвак пӗлӗтсем каплана-каплана тӑраҫҫӗ.

Тогда на помощь ледникам пришли грозы, — каждый день темнело небо, и над горами высоким заслоном вставали синие-синие тучи.

I // .

— Ҫумӑрсем ҫума тытӑнсан — ӑҫта кайса кӗрес?

— Польют дожди — куда пойдешь?

I // .

— Ҫулла, вӑрах ҫумӑрсем хыҫҫӑн, шапасем кваклатнине илтме пултаратӑр эсир.

— Летом, после больших дождей, здесь можно услышать кваканье лягушек.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Ҫумӑрсем иртсе кайсанах, ҫанталӑк лайӑхланчӗ, хӗвел пӑхма тытӑнчӗ.

Едва прекратились дожди и опять засияло солнце.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Ҫумӑрсем ҫунӑ вӑхӑтра, паллах, компассӑр кайма ҫук, анчах ун чухне пурпӗрех тинӗс тӑрӑх та, ҫӗр ҫинче те ҫӳреме май килмест.

Другое дело — в дождливый период, но тогда все равно нельзя было путешествовать ни по морю, ни по земле.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // .