Корпус чувашского языка

Эленпа Мэри Грант ҫул начарри пирки ӳпкелешсе калаҫмаҫҫӗ чарӑнми ҫӑвакан ҫумӑрсем вӗсене кунӗ-кунӗпе кубрикран кӑлармаҫҫӗ пулин те вӗсем ӳпкелешмеҫҫӗ.

Элен и Мэри Грант не жаловались на неудобства путешествия, хотя беспрерывные дожди заставляли их по целым дням не выходить из кубрика.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта сывлӑш типӗ, ҫумӑрсем сайра пулаҫҫӗ, тӑпра типсе кайнӑ.

Здесь воздух сух, здесь дожди редки, почва иссушена.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑтӑш ҫумӑрсем пуҫланса кайсан, лӳппер выльӑхсем малалла утасшӑн мар, кунсӑр пуҫне аслатиллӗ ҫумӑрсенче мӗнпур кӗтӳ сехӗрленсе ӳкет, выльӑхсем хӑранипе ухмаха тухса каяҫҫӗ.

Когда начинались частые дожди, ленивые животные отказывались продолжать путь, а в сильные грозы паника охватывала стадо, животные от страха вели себя, как безумные.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Лашасем пая-брава текен ҫӳллӗ курӑксем хушшинче маттурлансах чупаҫҫӗ; вӑл курӑк пуринчен ытла пампассенче ӳсет, аслатиллӗ ҫумӑрсем вӑхӑтӗнче индеецсем ҫавӑнта пытанса юлаҫҫӗ.

Лошади бодро бежали среди зарослей пая-брава — высокой травы, растущей преимущественно в пампасах, в которой индейцы находят убежище во время гроз.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Октябрьччен вӑл вӑрманта аранлӑ-мӗнлӗ пурӑнкаларӗ-ха, анчах кӗркуннехи ҫумӑрсем, унтан ак сивӗсем пуҫлансан — ун чӗри сасартӑк ҫӗнӗ вӑйпа ачисемшӗн, тӑван хуторӗшӗн тӗмсӗлсе тунсӑхлама тытӑнчӗ…

До октября он кое-как прожил в лесу, но когда начались осенние дожди, а затем холода — с новой и неожиданной силой проснулась в нем тоска по детям, по родному хутору…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗксӗм сӑнлӑ йӑлӑхтармӑш кӗрхи ҫумӑрсем час-часах лӳшкентерсе иртеҫҫӗ, хӑмӑр тӳпе, пӗлӗтсемпе пӗрле, вӗҫен кайӑк картисене те васкаса хӑваласа кайрӗ.

Зачастили унылые осенние дожди, и хмурое небо торопливо погнало вместе с тучами косяки перелетных птиц.

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Манран ак ҫапла наказ сире: авӑнне кунӗн-ҫӗрӗн ҫапӑр, ҫумӑрсем пуҫланиччен пӗтермех тӑрӑшӑр.

Наказ вам от меня такой: молотите хлеб и день и ночь, до дождей постарайтесь кончить.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫумӑрсем чашлаттарма пуҫланӑ, темиҫе талӑкшар чӗреслетсе ҫӑвакан кӗрхи ҫумӑрсем вӑрмансен тутӑхнӑ ылтӑн сӑрне пӗтӗмпех ҫуса янӑ, ӑвӑссен хӗрлӗ ҫулҫисемпе пилеш сапакисем кӑна ҫара туратсем витӗр хӗм сапнӑ.

Потом хлынули дожди, затяжные осенние ливни разом смыли с лесов всю ржавчину и позолоту, и лишь багряные листья осин да рябиновые грозди жарко тлели сквозь голизну ветвей.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗрхи ҫумӑрсем пуҫланчӗҫ, эпир пӗтӗм ӗҫе пуҫтарнӑ.

Дожди пошли, а у меня уже все убрано.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫумӑрсем те питех чӑрмантармаҫҫӗ пек, ҫынсем те тӑрӑшаҫҫӗ пек, анчах ӗҫӗ вӑхӑтра пулмасть.

Будто и дожди не очень беспокоят, и люди наши стараются, а неуправка мучает.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ай, мур илесшӗ, ҫумӑрсем ҫӑваҫҫӗ, эпир ӑна та, куна та ӗлкӗреймен!» — тесе ҫухӑрма сӑлтав ан пултӑр…

Ах, черт возьми, дожди льют, а у нас опять и там неуправка, и там не поспели!..»

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Часах ҫумӑрсем пуҫланӗҫ ак, стенисем ҫап-ҫарах.

— Скоро польют дожди, а стены не укрыты.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗлӗк, кӗркунне, кунта ҫумӑрсем ҫапса хытарнӑ кӗл тӗслӗ хӑйӑрпа ҫара йывӑҫ тӗмӗсем ҫеҫ курӑннӑ, — йӗри-тавра ирӗк те шӑп пулнӑ, чулсем хушшипе шыв хурлӑхлӑн шӑнкӑртатса юхни ҫеҫ илтӗннӗ.

Бывало, поздней осенью здесь только и был виден серый, прибитый дождями песок да маячили голые кусты, — кругом просторно и тихо, лишь слышалось грустное журчание воды на перекате.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫанталӑк тӳлек те ӑшӑ, хупӑрланса тӑракан ҫумӑрсем те пуҫланайман-ха, мал енчен вӗрекен ҫилӗсем те ҫук, ирсенче шӑнтмасть.

Погода стоит теплая и тихая, нет еще ни обложных дождей, ни восточных ветров с заморозками.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче Сергейпе Ирина Джегутинская станицинчен иртсе кайрӗҫ, ку станица тусем хушшине кӗнӗ ҫӗрте, ҫумӑрсем вӑхӑтӗнче кӑна ҫилленсе шавлакан пӗчӗк шыв хӗрринче ларать.

В полдень Сергей и Ирина проехали станицу Усть-Джегутинскую, стоявшую у входа в ущелье, по которому сочилась мелководная, капризная во время дождей речонка.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Машина площадь урлӑ каҫса пӗр тӑкӑрлӑка чӑмса кӗрсе кайсан, Сергей йывӑҫсем хушшинчен кивӗ, ҫумӑрсем шӳтерсе ислетнӗ хӑмӑш пӳрт ҫийне, ун тупинче пӗр анра ҫарӑк ӳснине асӑрхарӗ; тата хӑнасене кӗтсе яриех уҫнӑ ҫатан хапха, ҫӑра туратлӑ икӗ йӑмра, Сергей ача чухнех лартнӑскерсем, курӑнса кайрӗҫ; йӑмра турачӗсем ҫинчен ачасем груша пек ӳке-ӳке, станица урамӗсене шӑнкӑрав пек сассисемпе янӑратса, машинӑна хирӗҫ чупрӗҫ…

Только уже вблизи, когда машина пронеслась по площади и завернула в переулок, в просвете деревьев Сергей заметил старенькую, изъеденную дождями камышовую крышу, а на гребне ее желтый стебелек сурепки; и гостеприимно раскрытые ворота, сплетенные из хвороста; и две ветвистые белолистки, посаженные еще в ту пору, когда он был ребенком; с их ветвей, как груши, посыпались мальчуганы и побежали навстречу, оглушая станицу звонким криком…

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Августра, пахча ҫимӗҫпе ҫуртырри пиҫсе ҫитнӗ вӑхӑтра, ҫумӑрсем ҫуса тасатнӑ пӗлӗт пӗр хавассӑр, тӗссӗррӗн шупкаланса пырать, сайра кӑна хӗвеллӗ лайӑх кунсем хӑйсен лӗп шӑрӑхӗпе чуна тунсӑхлантараҫҫӗ.

В августе — когда вызревают плоды и доспевают хлеба — небо неулыбчиво серело, редкие погожие дни томили парной жарой.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫумӑрсем сайра ҫӑваҫҫӗ, тырӑсем ирех пиҫсе ҫитрӗҫ.

Редко падали дожди, и хлеб вызрел рано.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пулать, савнӑ чунӑмҫӑм, манӑн та туй пулатех: анчах дьяксем те пулмӗҫ вӑл туйра: пуп вырӑнне, ман ҫийӗмре ҫӑхан кӑранклатӗ; тӳрем хир пулӗ ман пӳртӗм; пӳрт ҫийӗ — кӑвак тӳпе пулӗ; хӑмӑр куҫӑмсене ӑмӑрткайӑк сӑхса кӑларӗ; козакӑн шӑммисене ҫумӑрсем ҫӑвӗҫ, ҫилсем типӗтӗҫ.

Будет же, моя дорогая рыбка, будет и у меня свадьба: только и дьяков не будет на той свадьбе; ворон черный прокрячет вместо попа надо мною; гладкое поле будет моя хата; сизая туча — моя крыша; орел выклюет мои карие очи; вымоют дожди козацкие косточки, и вихорь высушит их.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Гидростанцисем, май уйӑхӗнчи ҫумӑрсем хыҫҫӑн кӑмпа шӑта-шӑта тухнӑ пек, ӳсеҫҫӗ, анчах электриксем, электричество вӑйӗпе тӗрлӗ ӗҫре усӑ курма пӗлекен ӑстаҫӑсем сахал.

Гидростанции растут, словно грибы после майскогго дождя, а электриков, хороших специалистов эксплуатационников очень мало.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.