Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Гневышева (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ фермӑ пуҫлӑхӗ вӗт, ӑҫтан ӑнланатӑн-ха ӗнтӗ? — хуравларӗ Гневышева, кӑшкӑрса тӑкнинчен хӑрамасӑр.

— Ты фермой заведуешь, где ж тебе понять! — не испугавшись наскока, ответила доярка.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Гневышева трибунӑ ҫине тухсан, мӗншӗн пурте сасартӑк хӑлхисене чӑнк тӑратса шӑпӑрт пулнине Ксени ӑнланмарӗ.

Ксении было невдомек, почему появление на трибуне Гневышевой заставило всех сразу насторожиться и замолчать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйне никам та йӳпсӗнменнине кура Гневышева хӗсӗнкелесе трибунӑ патнелле тухма пуҫларӗ, залра самантрах шӑпланчӗҫ.

И так как никто не обращал на нее внимания, Гневышева сама стала пробираться к трибуне, и в зале повисла мгновенная тишина.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Черкашина каласа пӗтерсен, пӗр харӑс алӑ ҫупса ячӗҫ, ҫавӑнпа ӗне ферминче ӗҫлекен Гневышева алӑ тӑратнине ҫийӗнчех асӑрхаймарӗҫ те.

В грохоте аплодисментов, что обрушились разом, не сразу наметили, как потянулись вверх смуглая рука доярки Гневышевой.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожневӑн тепӗр енче Федор Мрыхин куҫне хӗссе тӗксӗммӗн ларать, Мрыхин хыҫӗнче яланах чӗмсӗр Гневышева ӗне сӑвакан вӑтанчӑклӑн пӗкӗрӗлнӗ, унпа Ксени хушшинче Екатеринӑ Черкашина вырнаҫнӑ, — ывӑҫ тупанӗпе куҫне хупласа хучӗ ҫинче темскер чӗркелет.

По другую сторону от Ворожнева хмуро щурился Федор Мрыхин, за ним робко сутулилась доярка Гневышева, как всегда молчаливая и замкнутая, между нею и Ксенией поместилась Екатерина Черкашина и, заслоняя ладонью глаза, чертила что-то на листе бумаги.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗне сӑвакан Авдотья Гневышева, председатель пулнӑ Гневышевӑн арӑмӗ, яланхи пекех хура тутӑр пӗркеннӗскер, тӗттӗм ҫӗререх хӗсӗнсе ларма тӑрӑшнӑ.

Доярка Авдотья Гневышева, жена бывшего председателя, как всегда, куталась в черный платок и старалась забиться подальше в тень.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Гневышева судпа айӑпласан, Корней хӗрне, тулашса: сан хастар каччу пулман пулсан, парти енӗпе выговор панипех иртсе каятчӗ, тенӗ.

А когда Гневышева осудили, Корней раздраженно заявил дочери, что, если бы не ее ретивый жених, все обошлось бы выговором по партийной линии.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней