Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Викентий стенари пӑтаран ҫакӑнса тӑракан сӑхмана хыпашланипех тупрӗ, кӗсйисене ухтарчӗ, ҫӑраҫҫине кӑларчӗ те чӑлана кӗчӗ, чӑлан алӑкӗ уҫахчӗ.

Викентий ощупью нашел висящий на стене кафтан, пошарил в его карманах и, вытащив ключ, бросился в чулан, дверь которого была открыта.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тулта тӗттӗм, шӑпах, йӗсӗм ҫырли курланки ҫакӑнса тӑнӑ ҫӗрте тата тӗттӗмрех.

На дворе было тихо и темно, а там, где над ним нависали виноградные лозы, тьма казалась еще гуще и таинственнее.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Арчи ҫӑраҫҫине кӑвак сӑхман кӗсйинче тытать; сӑхманӗ пӳлӗмӗнчех ҫакӑнса тӑрать…

— Ключ от сундука хранится в боковом кармане его фиолетового кафтана; он висит на стене в келье…

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вучахра вут ялкӑшса ҫунать, стенана ҫутатать, стена ҫинче таса Иван Рыльскин вылямалла пек тунӑ турӑшӗ ҫакӑнса тӑрать, ҫӳлӗксем ҫинче йӑлтӑркка сӑрӑпа сӑрланӑ тӑм чашӑк-тирӗксем пур.

Огонь весело пылал в очаге, освещая стены, украшенные лубочной иконой св. Ивана Рильского и полками, на которых стояли пестро раскрашенные глиняные поливные блюда.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрах аллипе вӑл йӑрхахра ҫакӑнса тӑракан кантрана ярса илчӗ, тепринпе Рачкона юпа ҫумне хӗстерчӗ.

И, сняв одной рукой веревку, висевшую на гвозде, Огнянов другой рукой прижал Рачко к столбу.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Крават тӗлӗнче ик кӗпҫеллӗ пӑшалпа ягдташ ҫакӑнса тӑрать.

Над кроватью висели двустволка и ягдташ.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Асап чӑтнӑ ҫынсем» ӳкерчӗкӗ тӑрринче чӗлӗхлӗ пысӑк сехет ҫакӑнса тӑрать, пуканӗсем хыҫлӑ сакӑ патне ҫити усӑнса анаҫҫӗ.

Над «мучениками» висели большие стенные часы с маятником, гири которых опускались до самых подушек на лавке.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗтӗм таврана хускатрӑмӑр, — терӗ Марко, пистолечӗсене стенара ҫакӑнса тӑракан йӗнӗсене чиксе.

— Только весь околоток переполошили, — сказал он, убирая пистолеты в кобуры, висевшие на стене.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Невскинче «Аu bon travail. Magasin des Nouveautes» текен ҫӗнӗ вывеска ҫакӑнса тӑма пуҫларӗ.

На Невском явилась новая вывеска: «Au bon travail. Magasin des Nouveautés».

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Уй-хир ылтӑн пек йӑлтӑртатса выртать; вӑл пӗтӗмпех чечекпе витӗннӗ, ун тавра ӳссе ларнӑ тӗмсем ҫинче те ҫӗршер, пиншер чечек, тӗмсем хыҫӗнче вӑрман ешерет, пӑшӑлтатать, чечекпе витӗннӗ пирки вӑл чӑпаррӑн курӑнать; хиртен, улӑхран, вӑрмана тулнӑ чечексенчен тутлӑ шӑршӑ юхса килет; туратсем ҫинче вӗҫен кайӑксем пӑрӑлтатса вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ, туратсем хушшинчен вара, тутлӑ шӑршӑпа пӗрле, пин-пин сасӑ килет; уй-хир урлӑ каҫсан та, улӑх леш енче те, тӗмсемпе вӑрман хыҫӗнче те, вӑрманпа кӗҫҫеленнӗ тусем патне ҫитичченех, каллех ҫапла ылтӑн пек ҫиҫсе выртакан хирсем, чечекпе пӗркеннӗ улӑхсем, вӗтлӗхсем курӑнаҫҫӗ, тусем ҫийӗнче унта-кунта ҫакӑнса тӑракан ылтӑнӑн-кӗмӗлӗн ҫиҫекен шупка хӗрлӗрех те витӗр курӑнакан пӗлӗтсем горизонт хӗрринчи сеп-сенкер тӳпене пӑртак тӗксӗмлетсе тӑраҫҫӗ.

Золотистым отливом сияет нива; покрыто цветами поле, развертываются сотни, тысячи цветов на кустарнике, опоясывающем поле, зеленеет и шепчет подымающийся за кустарником лес, и он весь пестреет цветами; аромат несется с нивы, с луга, из кустарника, от наполняющих лес цветов; порхают по веткам птицы, и тысячи голосов несутся от ветвей вместе с ароматом; и за нивою, за лугам, за кустарником, лесом опять виднеются такие же сияющие золотом нивы, покрытые цветами луга, покрытые цветами кустарники до дальних гор, покрытых лесом, озаренным солнцем, и над их вершинами там и здесь, там и здесь, светлые, серебристые, золотистые, пурпуровые, прозрачные облака своими переливами слегка оттеняют по горизонту яркую лазурь.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тарҫӑсем хӑранипе шари ҫухӑрса ячӗҫ: уйӑх мӗнле чӗтренсе илнине те курчӗҫ, вӑл кӗҫ-вӗҫ персе анассӑн туйӑнчӗ, — анчах ӳкмерӗ уйӑх, тӳпере халичченхи пекех лӑпкӑн ҫакӑнса тӑчӗ, малтанхинчен те ӑшшӑн та ачашшӑн ҫутата пуҫларӗ, ӑна нимӗн те сусӑрлатман, тейӗн.

Служанки вскрикнули: все видели, как луна покачнулась, и казалось, вот-вот упадет, но она продолжала преспокойно висеть и сияла приветливей прежнего — будто ее и не ранило.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Нюй Ипе Нюй Гэнь стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан ухӑсенчен чи пысӑккине суйласа илчӗҫ те, тусанне шӑлкаласа, виҫӗ вӑрӑм йӗппе пӗрле хуҫине пачӗҫ.

Нюй-и и Нюй-гэн сняли со стены могучий лук, висевший на самом видном месте в зале, и, обмахнув пыль, подали его хозяину — вместе с тремя длинными стрелами.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

И тинкеререх пӑхрӗ те тӳпере ҫакӑнса тӑракан юр пек шурӑ уйӑха курчӗ.

Следуя взглядом за ее рукой, он увидел висящую в небесах белоснежную полную луну.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Стрелок пӳлӗмре тата темиҫе хутчен утса ҫаврӑнчӗ, кӗҫех зала тухрӗ, ларчӗ, стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан хӗрлӗ ухӑпа йӗпписем хура ухӑпа йӗпписем, арбалет, сӑнӑсемпе кинжалсем ҫине тинкере пуҫларӗ.

Он еще несколько раз прошелся по комнате, потом вышел в зал, уселся, посмотрел на висящие напротив красный лук с красными стрелами, черный лук с черными стрелами, на самострелы, мечи и кинжалы.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Ҫав-ҫавах, мана мӑшӑрлӑ пурнӑҫпа пурӑнма пит япӑх пулнӑ, тепӗр чух ҫакӑнса вилес патне ҫитнӗ.

Один черт, мне было так плохо в этой супружеской жизни, что впору вешаться.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Дон таврашӗнчи курпун сӑртсен шурӑ юпписем ҫинче тӗтре ҫакӑнса тӑрать, ҫавӑнпа сӑрт тӑрри халлӗхе курӑнмасть-ха.

А над меловыми горбатыми отрогами обдонских гор теснились туманы, и пока еще не виден был покрытый ими гребень бугра.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Шӑпах райкома хирӗҫри юпа ҫинче хура труба ҫакӑнса тӑрать, анчах, турӑ каҫартӑр, епле кӑшкӑрать вӑл!

— Аккурат против райкома на столбе висит черная труба, и, боже ж мой, как она орет!

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хуть ман пуҫа касса ывӑт та, анчах пӗрер ҫултан сан кӑкӑру ҫинче питӗ тӑрӑшса ӗҫленӗшӗн панӑ мӗнле те пулин медаль ҫакӑнса тӑмаллах, тен, вӑл сана ҫанӑ ҫине ҫӗлемелли мӗнле те пулин шеврон та панӑ пулӗччӗ, тупата туршӑн суймастӑп, факт.

Голову отсеки мне, а через год на твоих грудях уже висела бы какая-нибудь медаль за отличное усердие, а может, какой-нибудь шеврон на рукав он тебе пожаловал бы, ей-богу, не брешу, факт.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ирхи апат-ҫимӗҫ пӗҫернӗ хыҫҫӑн хутор ҫинче ҫаплах кизекӗн йӳҫӗкрех тӗтӗмӗ ҫакӑнса тӑрать, вӑшӑл-вӑшӑл вӗрекен ҫил ҫул ҫинчи чечеке ларнӑ мӑянӑн тутлӑ шӑршине хумхатать, выльӑх картисем тӗлӗпе иртсе пыракан мучи хӑй ачаранпах пӗлекен ӗне тислӗкӗпе сӗт шӑрши ҫапнине туять.

Над хутором после утренней стряпни все еще стлался горьковатый кизячный дымок, легкий ветер шевелил над дорогой пресный запах цветущей лебеды, а от скотиньих базов, мимо которых проезжал дед Щукарь, тянуло знакомым с детства запахом коровьего навоза и парного молока.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Председатель сӗтелӗ тӗлӗнче Сталинӑн сарӑхса кайнӑ портречӗ, хирӗҫле стена ҫинче — Морозов ҫип фабрикин тӗрлӗ сӑрпа ӳкернӗ картини-реклами ҫакӑнса тӑрать, ӑна шӑнасем вараласа пӗтернӗ.

Над председательским столом висел пожелтевший портрет Сталина, а на противоположной стене красовалась цветная, засиженная мухами, рекламная картина ниточной фабрики Морозова.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней