Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урапа сăмах пирĕн базăра пур.
урапа (тĕпĕ: урапа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вилнӗ! — илтӗнчӗ урапа хыҫӗнчи сасӑ.

— Умер! — раздался позади кареты голос.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл урапа кӗтессинелле тайӑнса, тӗлӗрсе пыракан ҫын пек ларать.

Он, опершись на угол кареты, сидел будто дремлющий человек.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрманӗнче те, вӑрман таврашӗнче те, пур ҫӗрте те, воронкӑсем курӑнаҫҫӗ, ҫунӑк машина кӗлеткисем, кӳлсе кайнӑ лаша виллисем тата урапа тенелӗсемпе кустӑрмисем йӑванкаласа выртаҫҫӗ.

Всюду по лесу и вокруг него зияли воронки, виднелись остовы сгоревших машин, валялись вздутые трупы лошадей, тележные оси да колеса.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑҫта кайӑн хӑрах урапа?

Куда я на одной ноге?

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бояркин Андрее урапа патӗнчен малалла, чӑрӑшсем хӳттинче халь те-ха симӗсрех ларакан лутрарах тӗмӗсем витӗр, пӗр ҫирӗм утӑм илсе кайрӗ.

Бояркин отвел Андрея дальше от телеги шагов на двадцать, в кусты среди зеленеющих елей.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей урапа патнелле ҫаврӑнса тӑчӗ.

Андрей отвернулся к телеге, попросил:

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ хӑрах урапа ӑҫта каян?

Теперь куда на одной костылять?

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӳлӗскер те пит хытанкаскер, шуранка сан-питлӗскер, Степан уксахласа урапа патнелле утса кайрӗ те утнӑ ҫӗртех кӑшкӑрчӗ:

Высокий и бледный, Степан Бояркин пошел, прихрамывая, к телеге и на ходу крикнул:

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Урапа курӑнса кайрӗ.

Показалась телега.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗчӗк вӑрманалла, шаларах кӗрсен, ҫултан инҫех те мар, йытӑ ҫӗмӗрчӗн тӗмисем хыҫӗнче, Андрей урапа кӑшкарне курчӗ, — ун ҫинче кантрапа явакласа пӗтернӗ хура пӳтек выртать.

Войдя поглубже в лесок, Андрей увидел недалеко от дороги, за кустами крушины, задок телеги, — в нем лежала опутанная веревками молодая черная ярка.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Телее, рикша чуппине вӑхӑтра вӑрахлатрӗ, хӗрарӑм урапа айне пулаймарӗ.

К счастью, рикша уже замедлял бег, в противном случае, он бы с силой налетел на женщину и она бы неминуемо расшиблась до крови.

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

Ҫул хӗррине вӑл кӗтмен ҫӗртен тухса тӑчӗ те ҫул урлӑ каҫма васкарӗ; рикша пӑрса илчӗ, анчах ҫил хӗрарӑмӑн тӳмелемен курткине ҫӗклентерсе ячӗ, вӑл вара урапа туртинчен ҫакланчӗ.

Она неожиданно возникла у края дороги и бросилась наперерез коляске; рикша успел повернуть, но ее незастегнутая ватная безрукавка распахнулась от ветра и полой зацепилась за оглоблю.

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

Унтан урапа пырса тӑчӗ; ун ҫинчен чугун хурансем, чансем, кастрюльсем антарчӗҫ.

Потом подъехала телега, с которое сняли чугунные котлы, чаны, кастрюли.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ӑна аслати тума тимӗр витрепе кӗмсӗртеттерме, шут шӑрҫине пуҫ тӗлӗнче шакӑртаттарма, пуш ещӗке урапа тапса шаккама тата икӗ провод вӗҫӗсене тӗкӗнтерсе ҫиҫӗм кӑларма тиврӗ, анчах кӑна пробкӑсем ҫунса каймалла мар тумалла пулнӑ.

Ему пришлось греметь железным ведром, изображая гром, трясти над головой конторскими счетами, бить ногой в пустой ящик, сводить вместе концы электрических проводов, чтобы получалась вспышка, и в то же время делать это так, чтобы не перегорели пробки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Оленин урапа ҫине ларчӗ.

Оленин сел в телегу.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тупра таврашӗ вара пӗр урапа лӑк тулли илсе пычӗҫ.

А добра целую арбу полну привезли.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл ҫаплах урапа патӗнче тӗрмешрӗ-ха.

Он еще возился у повозки.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Такӑр ҫулпа виркӗнсе пыракан виҫӗ утлӑ урапа ҫинчен тусем, тухакан хӗвел ҫутинче хӑйсен хӗрлӗ-кӗрен тӑррисемпе йӑлтӑртатса, горизонт тӑрӑх чупнӑ пек туйӑнать.

На быстром движении тройки по ровной дороге горы, казалось, бежали по горизонту, блестя на восходящем солнце своими розоватыми вершинами.

III // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ванюша хӑракалама тытӑнчӗ, авӑрласа хунӑ пӑшал урапа ҫинчех выртать.

Ванюша стал потрушивать, и ружье заряженное лежало на перекладной.

III // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хутран-ситрен кӑна хӗллехи урамра таҫта урапа тӳнкӗртетнӗ сасӑ илтӗнкелет.

Редко, редко где слышится визг колес по зимней улице.

I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней