Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

халиччен сăмах пирĕн базăра пур.
халиччен (тĕпĕ: халиччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халиччен пулмана, ҫын тивӗҫне хӑртасси шӑпам тӗлне ан килтӗрех.

До сего дня не доводилось мне людям худого слова в глаза бросать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чул ҫурт пулать иккен Шерккейӗн, Утламӑш халӑхӗ халиччен курман чул ҫурт!

И будет у Шерккея кирпичный дом, какого еще не видели доселе утламышцы!

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрука, хулара халиччен хӑй тӗллӗн пулса курман ҫынна, ҫав хыпарсене пӗлни пит вырӑнлӑ пулма пултарать.

Тимруку, доселе не бывавшему в городе, эти познания пришлись как нельзя кстати.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн Тимрукӗ — пулас ҫурт ҫынни — халиччен ниҫта та пулса курман-ҫке.

А вот Тимрук — будущий владелец дома — тоже до сих пор нигде не был.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах вӑл хресчен ӗҫӗнчен ытла нимӗн те туман, ҫӳрессе те халиччен инҫе тухса ҫӳремен.

Но он, кроме земли, ничем больше не занимался, да и ездить далеко до сих пор не доводилось.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ахальтен мар вӑл халиччен: «Ман хырӑмра тимӗр сӳре шӑлӗ те ҫӗрме пултарать», — тесе мухтанатчӗ.

Не зря же Шерккей до сего дня хвалился, мол, у меня в брюхе железный зуб от бороны и тот переварится.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑва хулин чапӗ пысӑк ялтан ытла мар та, халиччен ятлӑ хуласенче пулса курман ҫыншӑн вӑл ҫапах та хула пек-ха.

Город Буинск мало чем отличается от большой деревни, но человеку, не бывавшему в иных городах, он кажется настоящим городом.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑшра халиччен ҫавӑн пек чул ҫурт лартса аппаланакансем пулман.

До сих пор в Утламыше никто не строил кирпичного дома.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халиччен вӑл ашшӗпе куҫа-куҫӑн тӑрса пӗрре те хирӗҫсе курманччӗ-ха.

До сего дня он еще ни разу не осмеливался перечить отцу.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑшра халиччен пурте Нятяк хӑй ҫавӑнта ӑнсӑртран ӳксе вилнӗ тетчӗҫ, вӑл ав мӗнле пулса тухнӑ пулать иккен…

Тогда все в Утламыше говорили, что Нятяка, мол, нечаянно свалился в овраг, а оно, оказывается, вон как было…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак тата, ашшӗ халиччен Велюш патне ура ярса пусмастчӗ.

Вот те раз: до сего дня отец не знал, как открывается дверь дома Велюша, а тут…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халиччен унта, калӑпӑр, кам та пулин пулнӑ пулсан та, мӗн туса тӑтӑр.

Даже если кто и был, давно уж улизнул, чего он тут стоять будет?

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ашшӗ вӗсене халиччен нихҫан та хӑй ячӗпе ун пек ҫӗре кайма хушмастчӗ.

До сих пор отец не то чтобы сам посылал их купаться, а наоборот, ругался, если они убегали на речку.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, халиччен хӑй аллипе лӑнкӑ укҫа тытса курман пулсан та, ылтӑн сассине пӑхӑртан уйӑрса илме пӗлмест-и?

Небось Шерккей, хоть и не доводилось ему до сего дня держать в руках больших денег, сумеет отличить золотой звон от медного.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халиччен лӑнчӑ янӑ тилхепине Шерккей сарӑмсӑр туртрӗ.

Шерккей потянул вожжи.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн куҫӗсем ку тарана ҫитсе те пурне те курман иккен; вӗсем халь уҫӑлчӗҫ, паллах ӗнтӗ, килте вӑл халиччен асӑрхаманнине тупатех.

Оказывается, глаза его до сих пор еще не все видели; теперь же они широко раскрылись, и, конечно, дома обнаружится что-то, чего он не замечал до сих пор.

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Таҫта, инҫетре, вӗри етре ӑшӗнче, комбайн ӗҫлет, грузовиксен сигналӗсем илтӗнеҫҫӗ, анчах Сергей хӑй халиччен курман япала нимех те тупмарӗ.

Где-то вдали, теряясь в мареве, работал комбайн, слышались сигналы грузовиков, но ничего такого, чего бы Сергей еще не встречал, не попадалось на глаза.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Халиччен унта пулма кирлӗ.

— Надо быть, там.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— А-а, ответлӑ дежурнӑй юлташ! — халиччен куркаланӑ ҫынпа тӗл пулнӑ пек саламларӗ вӑл Сергее.

— А-а, товарищ ответственный дежурный! — как знакомого, приветствовал он Сергея.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Пирӗн инҫе каймалла-и? — ыйтрӗ Серёжа, хуларан тухса кукӑр-макӑр шоссепе хӑй халиччен пулса курман ту ҫине хӑпаракан машинӑсен колонни ҫине пӑхкаласа.

— А ехать нам далеко? — спросил Сережа, оглядываясь на колонну, уже оставлявшую пределы городка и поднимавшуюся по извилистому шоссе в горы, где он еще никогда не бывал.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней