Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫийӗнче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шыв ҫийӗнче чӗтрекен пӑс сапаланнӑ, ҫыран хӗрринче вара ыйха путнӑ шывӑн ҫутӑ, кӑвак кӳлленчӗкӗсем уҫӑлнӑ.
Колеблющиеся испарения устилали поверхность, обнажая у берегов светлые, голубые лужицы заснувшей воды.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Шупкарах ҫӑра куҫхаршисем сӑмси ҫийӗнче пӗр ҫӗрелле ҫывхараҫҫӗ, вӗсен айӗнчен ӑшӑ та кӑмӑллӑ икӗ куҫ пӑхса тӑраҫҫӗ.
Густые белесоватые брови сходились на переносице, из-под них выглядывала пара добродушных круглых глаз,

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫуллӑ ҫӑра шывӑн ҫийӗнче манӑн хӗвелпе пиҫӗхнӗ питӗм, ҫӳҫе кастарнӑ пысӑк пуҫӑм тата пӑхӑр тӳмесемпе йӑлтӑртатса тӑракан формӑллӑ гимнастерка куҫкӗски ҫинчи пек курӑнса кайрӗҫ.
Маслянистая поверхность мутной воды отразила мое загорелое лицо, подстриженную ежиком крупную голову и крепкую, поблескивавшую медными пуговицами ученическую гимнастерку.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сулхӑнта кӳлленсе выртакан симӗс шывсем ҫийӗнче сарӑ чечеклӗ кӑкшӑм курӑкӗ, чӑх курӑкӗ тата асаннесарри ӳсетчӗҫ.
На тенистых зеленых лужайках цвели желтые кувшинки, куриная слепота и рос папоротник.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сӑмахран, пин те сакӑр ҫӗр каратлӑх бриллиант ҫинчен хывнӑ легенда; вӗсем ӑна шампань эрехӗн бокалӗпе «Жоселона» арийӗ хушшинче акӑш-макӑш чеен те тӗрӗслӗхлӗн якатса кӑларчӗҫ, ҫак халап витӗм кӳнипе пин-пин ӑҫтиҫук тӗлӗнтермӗше шырама Альпетри шыв сикки тӳремлӗхне туха-туха ӑнтӑлчӗ, унта, шыв ҫийӗнче, ту хысакӗнче, ҫав тискерскер йӑлкӑшса выртнине чӑннипех курчӗҫ тейӗн.
Так, например, легенда о бриллианте в тысячу восемьсот каратов, ехидно и тонко обработанная ими меж бокалов шампанского и арией «Жоселена», произвела могучее действие, бросив тысячи проходимцев на поиски чуда к водопаду Альпетри, где, будто над водой, в скале, сверкало чудовище.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Унӑн куҫӗ уҫӑлас тӑк — вӑл ешӗл ҫеҫен хирӗн ҫап-ҫутӑ кӑнтӑрлипе, хӑйӗн ҫийӗнче вара сарӑрах шыв витӗр йӑлтӑртатакан тӳпен сип-симӗссӗн ҫиҫекен чаршавӗпе киленейӗччӗ.
Если бы она прозрела, то увидела бы яркий полдень зеленой степи и над собой — изумрудно сверкающий покров неба, блестящего сквозь желтоватую воду.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Ун ҫийӗнче явӑнса ӳсекен ешӗллӗхӗн бархат капламӗ тӑсӑлать.
По ней тянулись бархатные груды ползучей зелени.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫнӗрен, таса мартан пӑхӑрланнӑ ӳчӗ сывлӑшра пӗкӗлле йӑлтӑртатрӗ, пӗвен лӑпкӑ сийӗ нумай-нумай унка куҫса сирпӗнчӗ-саланчӗ, ишевҫӗ ури шыв ҫийӗнче юлашки хут тапкалашрӗ те ҫухалчӗ.
Медное от загара и грязи тело его аркой блеснуло в воздухе, спокойная поверхность пруда, хлестнув брызгами, разбежалась волнистым кругом, и ноги пловца, сделав последний над водою толчок, скрылись.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Куҫӗсем сӳрӗк, ҫийӗнче кивӗрех пальто.
Глаза были равнодушны, на самой надето старенькое пальто.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тухса тӑрать те мӗнле те пулин грузчик, хӑй ҫийӗнче — саплӑк ҫинче саплӑк ҫеҫ-ха, хырӑмӗ хавшӑрса кӗнӗ, ҫӳҫ-пуҫне куршанкӑ ҫыпҫӑнса тулнӑ, ҫапах та — мӗн тӑвӑн, — пӗтӗм тӗнчипе революци тӑвассинчен кая пӗртте ӗмӗтленмест…
Вылезет какой-нибудь грузчик, на самом — дыра на дыре, брюхо подвело, голова в репьях, и — что же думаете, — меньше чем на мировую революцию не замахивается…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ун ҫийӗнче мӗнпурри пурте — шинелӗ те, куҫӗсем таранах сухал шӑрчӗпе витӗннӗ питҫӑмартийӗ ҫинчи ӳчӗ те — усӑнса аннӑ.
На нем все висело — и грязная шинель, и щеки, от самых глаз заросшие щетиной.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Утнӑ майӗн вӑл ҫеҫен хир ҫийӗнче ярӑнса вӗҫекен хӗрен-хурчӑкасем ҫинелле пӑхать…
Она глядела на коршунов, плавающих над степью…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫӗрулми ҫийӗнче ҫинҫе сасӑпа юрланӑ пек чӑшлатнине итлесе, пурте чӗркуҫленсе ларчӗҫ.
Все присели на корточки, слушая, как запевало тонкими голосками над картошкой.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ун ҫийӗнче ни ҫӗлӗкӗ, ни атти пулман — пӗтӗм снаряженийӗ те — пилӗкрен патронташ ҫыхса янӑ ҫӗтӗк йӗмпе кӗпи кӑна пулнӑ.
На нем не было ни шапки, ни сапог — все снаряжение: рваные штаны и рубаха, перепоясанная патронташем.

Алӑкӑн тепӗр енче, тӑм таз ҫийӗнче, рукомойник ҫакӑнса тӑрать.
По другую сторону двери над глиняным тазом висел рукомойник — с носиком.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Чӳрече умӗнче — Мускав чанисен ушкӑнӗ явӑнать, ҫимелли хӗсӗнсе ҫитнипе канӑҫсӑрланнӑскерсем, Кремль стени ҫийӗнче вӗҫкелесе ҫаврӑнаҫҫӗ.
За окном — стая московских галок, обеспокоенных все более скудным продовольствием, кружилась над зубцами кремлевских стен.

Ҫийӗнче унӑн «окопра» лӳчӗркеннӗ, каптӑрмисене татса пӗтернӗ шинель, хӗрлӗ лента ҫӗлесе янӑ салтак картусӗ.
Один в «окопной», с оборванными крючками, шинели, в солдатском картузишке с красной ленточкой.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Шӑп вуникӗ сехет тӗлӗнче Германипе Австри фрончӗ, Ревель хулинчен пуҫласа Дунай вурри таранччен, йывӑр гаубицӑсен сарӑхнӑ тӗтӗмӗпе витӗнсе хупланать; тупӑсем кӗмсӗртеттернипе ҫӗр чӗтресе каять, снарядсем ӳксе ҫурӑлнипе купи-купипе ҫӗр сирпӗнсе илет, пулеметсем вырнаҫтарса лартнӑ йӑвисенчен шатӑртаттарма пуҫлаҫҫӗ, фронт ҫийӗнче ҫунаттисем ҫинче хура хӗрес паллиллӗ моноплансем вӗҫме тапранаҫҫӗ, хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса тӑракан колбасасем евӗрлӗ аэростатсем тата ҫӳлерех ҫӗкленчӗҫ.
Ровно в двенадцать часов германо-австрийский фронт от Ревеля до устья Дуная окутался ржавым дымом тяжелых гаубиц, задрожала от грохота земля, поднялись лохматые столбы разрывов, застучали в гнездах пулеметы, понеслись над фронтом монопланы с черным крестом на крыльях, выше поднялись привязанные аэростаты в виде колбас, отсвечивающих на солнце.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Куҫсем унталла та кунталла сиккелерӗҫ: рабочисемпе хресчен депутачӗсен Совечӗ пулнӑ, халь ҫунтарса янӑ ҫурт ҫийӗнче, эпир вӗреннӗ шкул ҫийӗнче, Шатохин генералӗн ҫурчӗ ҫийӗиче те пушӑ чӳречесенчен, кӑмака трубисенчен хӗрлӗ ялавсем курӑнчӗҫ.
У меня разбегались глаза: на крыше бывшего Совета рабочих и крестьянских депутатов, на школе, где мы учились, даже на доме генерала Шатохина появлялись красные флаги.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Каланча ҫийӗнче хӗрлӗ ялав мӑнаҫлӑн вӗлкӗшсе тӑрать…
Над пожарной каланчой развевался красный флаг.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика