Корпус чувашского языка

Юрӑ пӳртре ҫеҫ мар, чӳречесем уҫҫине пула тулта та хытӑ янӑрать, тарҫӑсем каялла-маялла чупса ҫӳрекен картишӗнче, юлан утсемпе тата вӗсене курма пуҫтарӑннӑ ҫынсемпе тулнӑ урамра, кунтан кӑн-кӑваккӑн курӑнса выртакан Атӑл ҫийӗнче илтӗнсе тӑрать.

Помоги переводом

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Малтан ҫӳллӗ йывӑҫсен ҫийӗнче хӗвел урисем ытлашши ашкӑнмасӑр ташласа иртеҫҫӗ.

Помоги переводом

Иртнӗ кун ҫути // Аристарх Дмитриев. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 5–8 с.

Чирӗ ҫийӗнче тӳрлетмесен, вӑраха кайма пултарӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Кӳлӗ шывӗ сиплӗхлӗ, унта кӑшт радиоактивлӑх пур, кӳлӗ тӗпӗ сиплӗ пылчӑкпа витӗннӗ, унӑн ҫийӗнче лотоссем ӳсеҫҫӗ.

Вода озера лечебна и обладает слабой радиоактивностью, дно озера покрыто целебной грязью, а его поверхность — лотосами.

Балатон // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0% ... 0%BE%D0%BD

Кунта, сарӑлса выртакан тинӗс ҫийӗнче, ҫиллӗ тата чӑнкӑ; анчах тата ҫӳлерех йывӑҫсем шавлаҫҫӗ; аялта хумсем хыпашланаҫҫӗ; вӗсен шурӑ йӑрӑмӗ куса-куса хӑпарать те хӑйӑр ҫинчен хуллен шӑва-шӑва анать, унта, ҫыр айӗнче, анат ҫул выртать.

Здесь, над развернувшимся морем, было ветрено и высоко; но еще выше шумели деревья; внизу шарил прибой; его белая полоса восходила и медленно соскальзывала с песка; там, под обрывом, пролегала нижняя дорога.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫийӗнче унӑн икӗ аркӑллӑ чечеклӗ ҫитсӑ кӗпе.

Помоги переводом

VI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫийӗнче унӑн кивӗ пиншак, пуҫӗнче — темӗнле хӑрах хӑлхаллӑ мӑлаххай, урине вара тӗпленӗ кӑҫатӑ тӑхӑннӑ.

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫийӗнче унӑн кӑвак спорт костюмӗ, хӗрлӗ куртка, майӗнче тата пуҫӗнче пӗрешкелех ӑшӑ ҫӑм калпакпа шарф.

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кашни курмассеренех ҫийӗнче унӑн йӑмӑх хура кӗпеччӗ, вӗлтӗркке шарфӗ те хура ҫӳхе пурҫӑнран, уринче вара — хӑйӗн пӗтӗм чапне-ӗлккенлӗхне кӑтартать тейӗн — тирпейлӗ кӑна тӑпӑл-тапӑл шурӑ туфли.

Помоги переводом

I // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ачалӑхри вӑйӑсен юлташне вӑхӑт вӑйлах улӑштарнӑ, унӑн тӑнлавӗсем кӗмӗлленнӗ, куҫӗсем вара, хыт кукар кулла яланлӑхах ҫирӗплетсе лартнӑскерсем, куҫ шӑрҫи ҫийӗнче шуранкалӑхӑн ансӑр ярӑмне уҫӑлтараҫҫӗ.

Время сильно изменило товарища детских игр, виски его поседели, а глаза, с навсегда застывшим выражением скупого смеха, обнажали над зрачком узкую полоску белка.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Зурбаган гаванӗ тӑвӑр, ытармалла мар пылчӑклӑ, тусанлӑ та чӑпар; пӳрт тӑррисем шӗвӗр вӗҫлӗ, шупка хӗрлӗ черепицӑн ҫурма ункӑлӑхӗнче, тинӗс хӗрринчи чуллӑ лапамра мачтӑсем шӑрӑхра хӗрсе шӑраннӑ, ишекен палубӑсен ҫийӗнче мачтӑсен чӑтлӑхӗ вара тӑвӑрланса карӑннӑ; кунта ҫиле йӳнейлетсе капмар парӑссем улӑпла хӑмпӑсем пек хӑмпӑлтатаҫҫӗ; вымпелсем авкаланаҫҫӗ; вӗри шӳрпеллӗ, пашалуллӑ, рагуллӑ, кукӑльлӗ, улма-ҫырлаллӑ, матроссен кӑвак тельняшкиллӗ тата чухӑн моряка савӑнӑҫ-киленӳре, выҫлӑхра, ӗҫлевре мӗн кирлӗ пӗтӗмпехлӗ аппетитлӑ сӗтелсем тавра ҫара пӑхӑр ҫӗр-ҫӗр ура тӗнкӗлтетет-ҫаврӑнать.

Гавань Зурбагана была тесна, восхитительно грязна, пыльна и пестра; в полукруге остроконечных, розовой черепицы, крыш, у каменной набережной теснилась плавучая, над раскаленными палубами, заросль мачт; здесь, как гигантские пузыри, хлопали, набирая ветер, огромные паруса; змеились вымпелы; сотни медных босых ног толклись вокруг аппетитных лавок с горячей похлебкой, лепешками, рагу, пирогами, фруктами, синими матросскими тельниками и всем, что нужно бедному моряку в часы веселья, голода и работы.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Шыв ҫийӗнче чӗтрекен пӑс сапаланнӑ, ҫыран хӗрринче вара ыйха путнӑ шывӑн ҫутӑ, кӑвак кӳлленчӗкӗсем уҫӑлнӑ.

Колеблющиеся испарения устилали поверхность, обнажая у берегов светлые, голубые лужицы заснувшей воды.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Шупкарах ҫӑра куҫхаршисем сӑмси ҫийӗнче пӗр ҫӗрелле ҫывхараҫҫӗ, вӗсен айӗнчен ӑшӑ та кӑмӑллӑ икӗ куҫ пӑхса тӑраҫҫӗ.

Густые белесоватые брови сходились на переносице, из-под них выглядывала пара добродушных круглых глаз,

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫуллӑ ҫӑра шывӑн ҫийӗнче манӑн хӗвелпе пиҫӗхнӗ питӗм, ҫӳҫе кастарнӑ пысӑк пуҫӑм тата пӑхӑр тӳмесемпе йӑлтӑртатса тӑракан формӑллӑ гимнастерка куҫкӗски ҫинчи пек курӑнса кайрӗҫ.

Маслянистая поверхность мутной воды отразила мое загорелое лицо, подстриженную ежиком крупную голову и крепкую, поблескивавшую медными пуговицами ученическую гимнастерку.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сулхӑнта кӳлленсе выртакан симӗс шывсем ҫийӗнче сарӑ чечеклӗ кӑкшӑм курӑкӗ, чӑх курӑкӗ тата асаннесарри ӳсетчӗҫ.

На тенистых зеленых лужайках цвели желтые кувшинки, куриная слепота и рос папоротник.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сӑмахран, пин те сакӑр ҫӗр каратлӑх бриллиант ҫинчен хывнӑ легенда; вӗсем ӑна шампань эрехӗн бокалӗпе «Жоселона» арийӗ хушшинче акӑш-макӑш чеен те тӗрӗслӗхлӗн якатса кӑларчӗҫ, ҫак халап витӗм кӳнипе пин-пин ӑҫтиҫук тӗлӗнтермӗше шырама Альпетри шыв сикки тӳремлӗхне туха-туха ӑнтӑлчӗ, унта, шыв ҫийӗнче, ту хысакӗнче, ҫав тискерскер йӑлкӑшса выртнине чӑннипех курчӗҫ тейӗн.

Так, например, легенда о бриллианте в тысячу восемьсот каратов, ехидно и тонко обработанная ими меж бокалов шампанского и арией «Жоселена», произвела могучее действие, бросив тысячи проходимцев на поиски чуда к водопаду Альпетри, где, будто над водой, в скале, сверкало чудовище.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Унӑн куҫӗ уҫӑлас тӑк — вӑл ешӗл ҫеҫен хирӗн ҫап-ҫутӑ кӑнтӑрлипе, хӑйӗн ҫийӗнче вара сарӑрах шыв витӗр йӑлтӑртатакан тӳпен сип-симӗссӗн ҫиҫекен чаршавӗпе киленейӗччӗ.

Если бы она прозрела, то увидела бы яркий полдень зеленой степи и над собой — изумрудно сверкающий покров неба, блестящего сквозь желтоватую воду.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Ун ҫийӗнче явӑнса ӳсекен ешӗллӗхӗн бархат капламӗ тӑсӑлать.

По ней тянулись бархатные груды ползучей зелени.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫнӗрен, таса мартан пӑхӑрланнӑ ӳчӗ сывлӑшра пӗкӗлле йӑлтӑртатрӗ, пӗвен лӑпкӑ сийӗ нумай-нумай унка куҫса сирпӗнчӗ-саланчӗ, ишевҫӗ ури шыв ҫийӗнче юлашки хут тапкалашрӗ те ҫухалчӗ.

Медное от загара и грязи тело его аркой блеснуло в воздухе, спокойная поверхность пруда, хлестнув брызгами, разбежалась волнистым кругом, и ноги пловца, сделав последний над водою толчок, скрылись.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Куҫӗсем сӳрӗк, ҫийӗнче кивӗрех пальто.

Глаза были равнодушны, на самой надето старенькое пальто.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.