Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӗншӗнне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эп каймастӑп, мӗншӗнне ху пӗлен, — ответлет Соколов.

— Я не поеду, ты знаешь, — сказал Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Анчах, малтанласа эпӗ ӑна шайласа илеймен, пӗлетӗр-и мӗншӗнне?

— Но вначале эта догадка ускользнула от меня, и знаете ли, почему?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗншӗнне каласа патӑм.

Рассказала почему.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗлместӗп мӗншӗнне, анчах сисетӗп ҫакӑнтан пӗр-пӗр ылтӑнлӑ чул татӑкне илсе кайсан, е ҫавӑн пек пӗр ҫирӗм кӗрепенке туртакан ылтӑн чӑмӑрккине тупсан, мана питех те лайӑх пулӗччӗ.

Не знаю почему, но чувствую, что мне приятно было бы унести отсюда какой-нибудь камешек с золотом или даже самородок фунтиков этак в двадцать весом…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗншӗнне вӑл хӑй те каласа параймасть.

На это ответить не мог.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ Павлика, чӑн та, хам та пӗлместӗп мӗншӗнне, анчах ҫав тери ҫывӑх, хамӑн ача пекех курма пуҫларӑм.

Я ведь и в самом деле Павлика за своего сына принимать стал.

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мӗншӗнне те чухлатӑп.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Пӗлместӗп мӗншӗнне, — терӗ вӑл, — анчах ман аппа сана темшӗн пит кураймасть.

— Не знаю за что, но моя сестра тебя очень ненавидит.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Шӑп ҫак самантра Веркӑна темӗншӗн-ҫке — кам пӗлет мӗншӗнне — асне килех кайрӗ.

И тут же, кто его знает почему, Верка вспомнила.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Мӗншӗнне пӗлместӗп, анчах мана хам телей инҫетре те мар пек туйӑнчӗ…

Кто его знает почему, мне казалось, что счастье мое было уже недалеко…

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Мӗншӗнне пӗлместӗп, мана сасартӑк темшӗн старик Яков таҫта инҫетре, Липецкра мар, ҫакӑнтах, юнашарах пытанса ларнӑ пек туйӑнчӗ.

Кто его знает почему, но мне вдруг показалось, что старик Яков совсем не исчез — там, далеко, в Липецке, — а где-то притаился здесь, совсем рядом.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Шикленсе ӳкрӗ, анчах мӗншӗнне хӑй те ӑнланмарӗ.

Ему стало жутко, он сам не понимал почему.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унӑн лӑпкӑ кӑмӑлӗ пӑлханман; ҫапах та вӑл мӗншӗнне хӑй те пӗлмесӗрех кичемленсе, макӑрса та илчӗ, анчах хӑйне хур тунӑшӑн мар.

Ее спокойствие не было потрясено; но она опечалилась и даже всплакнула раз, сама не зная отчего, только не от нанесенного оскорбления.

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Мӗншӗнне пӗлместӗп: хваттер укҫи тӳлемен пирки терӗҫ.

«Не знаю зачем; говорит за тем, что за квартиру не плачено».

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ун пек вӑл вӑрансан кашни ирех тӑвать, анчах мӗншӗнне хӑй те каласа пама пултараймасть.

Что всегда он делал, когда просыпался, хотя сам не мог растолковать, по какой причине.

II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Вӑл хаш сывласа илчӗ те мӗншӗнне хӑй те пӗлмесӗр, нимӗҫсенчен уйрӑлса, чӑнкӑ тӑпра купи ҫине пырса тӑчӗ.

Он вздохнул и, отойдя от немцев, сам не зная зачем, забрался на крутую насыпь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Мӗншӗнне шуйттан пӗлет-и!

Чорт знает почему!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Слава, кӗпине кӑпӑр-капӑр тӳрлетсе: — Мӗншӗн? Мӗншӗнне пӗлетӗр-и? — тесе ыйтрӗ.

Лихорадочно оправляя рубашку, Слава спросил: — Зачем? Не знаете зачем?

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Мӗншӗнне пӗлетӗн-и?

Знаешь почему?

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Мӗншӗнне хам та пӗлместӗп.

А почему, не знаю.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней