Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кашта сăмах пирĕн базăра пур.
кашта (тĕпĕ: кашта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чи ҫӳле ҫитсен, упӑте карӑнса тӑчӗ те, аллипе вӗрентен ҫакӑнса, шлепкине юлашки кашта вӗҫне тӑхӑнтарса лартрӗ, хӑй мачта тӑррине чи ҫӳле хӑпарчӗ, унта кукленсе тӑрса, шӑлне йӗрсе мухтанчӗ.

На самом верху обезьяна вытянулась во всю длину и, зацепившись задней рукой за веревку, повесила шляпу на край последней перекладины, а сама взобралась на макушку мачты и оттуда корчилась, показывала зубы и радовалась.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Вӗрентен тытӑнса пӗр минут хушшинчех вӑл пӗрремӗш кашта ҫине хӑпарчӗ, анчах шлепкине ярса тытас тенӗ чух упӑте тата ҫӑмӑлтарах та хӑвӑртрах ҫӳлелле улӑхрӗ.

В одну минуту он взобрался по веревке на первую перекладину; но обезьяна еще ловчее и быстрее его, в ту самую минуту, как он думал схватить шляпу, взобралась еще выше.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Упӑте мачта урлӑ хунӑ кашта ҫине улӑхса ларчӗ, шлепкене хывса шӑлӗсемпе, аллисемпе турткаласа ҫурма хӑтланчӗ.

Обезьяна села на первой перекладине мачты, сняла шляпу и стала зубами и лапами рвать ее.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Унӑн ӳчӗ йывӑрӑшӗпе урлӑ кашта авӑнчӗ, хурӑнсем чӗтренсе илчӗҫ, — вӗсен усӑнса тӑракан турачӗсем ҫинчен шултра тумламсем, темиҫе пин тумлам ҫӗрелле тӑкӑнчӗҫ.

Под тяжестью его тела выгнулась перекладина и дрогнули березы — тысячи крупных капель посыпались с их висячих ветвей на землю.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав урлӑ кашта мӗн тума кирлине Ерофей Кузьмич ҫийӗнчех ӑнланса илеймерӗ, ҫапах та сасартӑк унӑн ӑшӗ вӑркама пуҫларӗ.

Ерофей Кузьмич еще не понял, для чего понадобилась эта перекладина, но у него внезапно заныло сердце.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Икӗ хурӑн хушшине вӗсем урлӑ кашта хунӑ-мӗн.

Между двух из них они укрепили перекладину из толстой слеги.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсен умӗнчех, шкул хыҫӗнчи пушӑ вырӑнта, икӗ юпа хушшинчи кашта ҫинче, ӗлӗк гимнастика тумалли трапеципе ункӑсем вырӑнӗнче икӗ ҫын вилли ҫакӑнса тӑрать.

На пустыре за школой, прямо перед ними, на столбах с перекладиной, где раньше были трапеции и кольца для гимнастики, висели два трупа.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аякран, ҫыранпа ту урлӑ, темӗнле вӑй тӗртнипе, ҫӑмӑллӑн шӑвакан кашта пекех туйӑнать вӑл, Акӑ ӗнтӗ, тинӗс хӗрринчи ҫынсем хускалса илчӗҫ, пӳрнепе пӗрне-пӗри кӑтартаҫҫӗ, инҫетелле пӑхаҫҫӗ; вара пурте калаҫкаласа, шавлакаласа йывӑҫ сарнӑ пирс патнелле ҫывхарчӗҫ.

Издали можно было подумать, что по скалам и сопкам, плавно скользя, движется влекомый странной силой шест, Но люди на берегу зашевелились; вглядываясь, показывая друг другу пальцами, все подались поближе к деревянному настилу пирса, зашумели, переговариваясь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ирӗксӗрех пускилӗн кӗпе-йӗм ҫуса ҫакнӑ кашта айӗпе иртес пулать.

Непременно нужно проходить под соседской сушилкой белья.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

— Тӑван ҫӗршыва таврӑнса, кашта ҫинче вилме пуҫа мӑйкӑч ӑшне чикиччен пушӑ хирте пурӑнни авантарах, — терӗҫ вӗсем.

— Лучше жить в пустыне, — говорили они, — чем воротиться на родину, где нас ожидает виселица.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кашта ҫинче ҫакӑнса вилесси — акӑ мӗн кӗтет сире.

Смерть на виселице — вот что ожидает вас.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакса вӗлермелли кашта ҫине лекмесен, хӑвӑрӑн шӑпӑра тав тӑвӑр.

И должны благодарить судьбу, если не попадете на виселицу.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пиратсем, пире парӑнас пулсан, хӑйсене Англие ҫитсенех кашта ҫинче ҫакса вӗлерессине лайӑх пӗлеҫҫӗ.

Пиратам отлично известно, что, если они сдадутся нам, они тотчас по возвращении в Англию будут вздернуты на виселицу.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Англире ҫунакан вутӑн икӗ айккине икӗ шалча ҫапса лартаҫҫӗ, шалчасем ҫине ҫӳле пӗчӗк кашта хураҫҫӗ те аш ҫакса яраҫҫӗ, ашне вара мӗн пиҫичченех вут ҫинче ҫавӑркаласа тараҫҫӗ.

По бокам костра втыкают в землю две жерди, сверху укрепляют между ними поперечную жердь, вешают на нее кусок мяса и поворачивают его над огнем до тех пор, пока не изжарится.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Давыдов хӗрринчи кашта тӑрӑх темиҫе утӑм турӗ те ҫӗрӗшнӗ, ҫемҫе ҫӗр ҫине ҫӑмӑллӑн сиксе анчӗ.

Давыдов прошел по поперечной балке несколько шагов, легко спрыгнул на мягкую, перегнойную землю.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав вӑхӑтра Давыдовпа Шалый хӑйсен ӗҫне турӗҫ: Фрол Рваный сарайӗнче ҫутӑрах пултӑр тесе, Давыдов ун тӑррине улӑхса кайрӗ те икӗ кашта хушшинчи улӑма сирчӗ.

А тем временем Давыдов и Шалый уже действовали: чтобы в сарае Фрола Рваного стало светлее, Давыдов взобрался на крышу, вилами снял солому с двух прогонов.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗчӗк пӳлӗмре Половцев аттисене хывса пӑрахрӗ, йӗнер уртмахӗнчен тӗксӗм кӑвак лампаслӑ казакла шӑлаварне кӑларса тӑхӑнса ячӗ, пиҫиххи ҫӗвви таранах йӗп-йӗпе пулнӑ ҫийӗнчи шӑлаварне кӑмака сакки тӗлӗнчи кашта ҫине типӗтме ҫакса хучӗ.

В горенке Половцев снял сапоги, из седельной сумы вынул казачьи синие с лампасами шаровары, надел, а свои, мокрые по самый высокий простроченный пояс, повесил над лежанкой просушить.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ватӑрах хӗрарӑмсем, ҫыхса пӗтереймен чӑлхисене пухӑва ҫӗклесе пынӑскерсем, ҫӑмхисемпе йӗпписене ӳкере-ӳкере, кашта ҫинчи чӑхсем пек тӗлӗрсе лараҫҫӗ.

Пожилые бабы, и на собрание пришедшие с недовязанными чулками, дремали, как куры на шестке, роняя клубки и иголки.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпӗ, ав, хамӑрӑннисене, кашта ҫинченех тытрӑм.

— А я своих, как миленьких, взял прямо с нашести.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрӗшнӗ кашта чӑтаймарӗ, хуҫӑлса анчӗ, Маша вӗлтӗрен шӑтӑкне персе те ӳкрӗ.

Трухлявая перекладина не выдержала тяжести, переломилась, и Маша полетела в яму, набитую крапивой.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней