Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урисене (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий ҫитсе кӗнӗ вӑхӑтра Кудинов мерекелле ӗҫпе аппаланса ларатчӗ: вӑл симӗс мерчен тӗслӗ шӑнана тытнӑ та, шӑппӑн килсе кӗнӗ Григорий ҫинелле пӑхмасӑрах, шӑна урисене тата-тата илет.

Кудинова Григорий застал за странным занятием: он, не глянув на тихо вошедшего Григория, обрывал ножки у пойманной большой изумрудно-зеленой мухи.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ывӑннипе тата шӑмӑ сыпписем ҫурӑлса тухас пек сурнипе, вӗсем тайкаланса, урисене аран-аран сӗтӗрсе утрӗҫ.

Шли, еле волоча ноги, раскачиваясь от устали и распиравшей суставы боли.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл та тарма тӑнӑччӗ-ха, анчах хӑранипе ура вӑйӗ пӗтрӗ-ши е тӑпра муклашкинчен такӑнчӗ — ҫӗр ҫине лаплатса ӳкрӗ те, хытанка урисене намӑссӑррӑн ҫӗклесе, ҫаплах выртса юлчӗ, ӑша кайнӑ сасӑпа ӳлесе тархасларӗ:

Она тоже было побежала, но то ли ноги подломились от страха, то ли споткнулась о кочку, только упала, да так и осталась лежать, бесстыже задрав тощие ноги, безголосо взывая:

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ватӑ карчӑк пек пӗкӗрӗлсе, урисене ҫивӗччӗн иле-иле пусса, вӑл пӗлтӗрхи саймӑршан хӑрӑк тӗмӗ айне чупса каҫрӗ, ҫунат ҫине ҫӗкленме хӑймасӑр, унта кӗрсе пытанчӗ.

Горбясь, как старушонка, проворно перебирая ножками, она перебежала под куст увядшего прошлогоднего донника и, не решаясь подняться на крыло, затаилась там.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутҫӑ, урисене ҫемҫеткелесе, лӑпкӑн каларӗ:

Всадник, разминая ноги, уже спокойно говорил:

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп хӑвӑрт пуҫне пытарать, урисене пуҫтарса чикет те пӗр хушӑ, шӑртне тӑратса, ҫӑмха пек хутланса выртать, унтан майӗпен тӳрленсе, урисене сивӗ ҫӗре перӗнтерет, хӗвелҫаврӑнӑш тунисене ҫапӑнса, ҫӗрсе кайнӑ йытпыршин типӗ тусанне хӑй айне туса, шуса пыракан кӑвак чӑмӑркка пек пӗлтӗртетсе каять.

А еж стремительно прячет голову, втягивает ножки и с минуту лежит нащетинившимся клубком, потом медленно распрямляется, касается ногами холодной земли и катится скользящим серым комом, натыкаясь на подсолнечные будылья, приминая сухой прах сопревшей повители.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр-икӗ эрне стройра, ҫапӑҫусемпе тытӑҫусенче пулса курӗ, чунӗпе хытӗ те, унтан, кур ав, тыткӑна илнӗ хӗрлӗармеец патне пырса тӑрӗ, урисене чармакласа, аяккалла чӑртлаттарса сурса, пӗр-пӗр кӑйӑк чӗреллӗ вахмистр пек, сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрхӑнтарма, улшӑнчӑклӑ хулӑн сасӑпа ыйтма пуҫлӗ:

Неделю-две пробудет в строю, в боях и стычках, зачерствеет сердцем, а потом, смотри еще, как-нибудь будет стоять перед пленным красноармейцем и, отставив ногу, сплевывая в сторону, подражая какому-нибудь зверюге-вахмистру, станет цедить сквозь зубы, спрашивать ломающимся баском:

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий патне сотня командирӗ чупса ҫитрӗ, ун ҫине взвод командирӗпе иккӗшӗ хӑпарса выртрӗҫ, ҫийӗнчи хӗҫ ҫаккипе полевой сумкине вӑтӑрса татса, ҫӑварне хупларӗҫ, урисене ҫӗр ҫумне пусса хучӗҫ.

Сотенный подбежал к Григорию, со взводным навалились на него, оборвали на нем ремень шашки и полевую сумку, зажали рот, придавили ноги.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Рябчиков, урисене ывӑтса, атӑ кунчисене аллисемпе хыттӑн ҫатлаттарса ҫапса, хиврен хирӗлсе тухать, ҫапах та пурпӗр килӗшӳллӗн янӑракан тенорпа такмакласа, ташша хирме пуҫларӗ:

И Рябчиков пошел, выворачивая ноги, жестоко ударяя в голенища ладонями, подпевая резким, но приятным тенором:

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашасем те, хӑлхисене ҫине-ҫинех выляткаласа, урисене ҫӗре перӗнтермесӗр тенӗ пек иле-иле пусса, шултра та ҫивӗч утӑмсемпе чупса кайрӗҫ.

Лошади — и те пошли шаговитей, подбористей, невесомо неся и переставляя ноги, деловито перепрядывая ушами.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Качака путекки, Григорин кӗрӗк витнӗ хырӑмӗ ҫине хӑпарса кайса, чылайччен айванла пӑхса тӑчӗ, хӑлхисене вылятрӗ, унтан, хӑюлланса, пӗр икӗ хутчен сиккелесе илчӗ те сасартӑк пӗтрешке урисене чармакласа хучӗ.

Козленок, взобравшись на шубу, на живот Григорию, долго и глупо всматривался, сучил ушами, потом, осмелев, подпрыгнул раз и два и вдруг раздвинул курчавые ноги.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумайӑшӗ ывӑнса ҫитнипе урисене аран сӗтӗрсе утакан пулнӑ учӗсене ҫӑл патне чӗлпӗр вӗҫҫӗн ҫавӑтса пычӗҫ.

Многие в поводу вели усталых, волочащих ноги лошадей.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр вырӑнта тӑрса йӑлӑхнӑ лашине арпалӑхран чуптарса ҫавӑтса тухрӗ, урисене юн тухас пек ыраттарса, кизек муклашкисене тапа-тапа сирчӗ, йӗнерне кӑларчӗ те хапхаран урса кайнӑ пек вӑркӑнса тухрӗ.

Из половин он на рысях вывел своего застоявшегося коня; до крови обрывая ногти, разрыл в кизяках седло и вылетел из ворот как бешеный.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗсри ҫӳренскер, шурӑ сӑмсаллӑ, хӳри хулӑн курӑс ярӑмӗ пек вӑрӑм; йӑлтӑркка ҫирӗп урисене хурҫӑран шӑратса янӑ темелле.

Кобылица рыжая, белоноздрая, с мочалистым хвостом и сухими, будто из стали литыми ногами.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий урисене чалӑшпа виҫнӗ пек яра-яра пусрӗ.

Григорий отмахивал саженями.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро вилен хӑрах еннелле усӑннӑ урисене майласа хурса наҫилккана йӑтрӗ.

Петро раздвинул отходившие свое ноги покойника, взялся за поручни.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич урисене ҫӑматӑ кунчисене лектереймесӗр тӑрмашкаласа тумланчӗ, тӳрех Штокман патне чупрӗ.

Не попадая ногами в валенки, Иван Алексеевич оделся, побежал к Штокману.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чи хыҫалтан, урисене мӑнаҫлӑн та йывӑртараххӑн иле-иле пусса, Богатырев старик пычӗ.

А позади всех величавой тяжеловатой поступью шел старик Богатырев.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, вӑрӑм урисене чармакласа ларнӑ та, купӑсне тӑсӑлнӑ таран карӑнтарса, урмӑшшӑн «Саратов ташшине» нӑйкӑштарать.

Гармонист-красноармеец не так ли режет «саратовскую», до отказа выбирая мехи, раскидав длинные ноги.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем йӑл-ял кулкаласа, ҫӳҫенкелесе илсе, урисене таклаттарса, автомобильсенчен тухаҫҫӗ.

Со смехом, ежась и постукивая ногами, вышли из автомобилей.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней