Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чухлать (тĕпĕ: чухла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, турат ҫине тӑсӑлса выртсан, хӑйӗн кӗлетки пуҫӗ енчен пӑхсан сахалтарах курӑнма пултарнине аван чухлать имӗш.

Растянувшись вдоль ветви, она кладет голову на передние лапы и замирает, пантера отлично понимает, что со стороны головы ее тело, прижатое к суку, менее заметно, чем сбоку.

Уссури пантери // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 23–26 с.

Ӑслӑ-пуҫлӑ ҫын ҫавна тӗрӗсех чухлать.

Умный человек это понимает…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫавна хӑй те тӗрӗс чухлать.

Да Шерккей и не отказывает ему, чует, что все идет в дело.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ӗҫе юратакан ҫын, мӗн кирлине шута илмесӗр ним тума та васкамасть, мӗн тумаллине те вӑхӑтра чухлать, ытлашши сӑмахласа тӑмасть, ӗҫӗ пирки ыйта-ыйта аптратмасть, кайран ҫеҫ, ҫавна ҫавӑн валли турӑм та кӑна ҫавӑн валли турӑм, ҫавӑн чухлӗ укҫа пӗтермелле пулчӗ тесе, Шерккее каҫсерен хыпар ҫитерсе тӑрать.

Он любил и знал свое дело, ничего не делал впопыхах, все обдумывал, взвешивал, не болтал лишнего, зато каждый вечер он обстоятельно докладывал Шерккею, куда и сколько израсходовал денег, что и как сделал, для чего сделал…

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Туссен хушшинче хыттӑн калаҫма юранине тата уншӑн пачах кӳренмелле маррине Сергей Зотовӑран курнипех чухлать.

Которая, как хорошо знал Сергей по опыту с Зотовой, допустима между друзьями и вовсе не кажется обидной.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Кантюкӗ, калас пулать, тӗшмӗшне тӗшмӗш-ха, ҫапах та ун пек чухне йӗркене пи-ит аван чухлать.

Кандюк, что ни говори, хоть и суеверный, а в таких делах ох как разбирается!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗле мӗн, вӑл хӑйне кура, йӗркине чухлать, ак халь шӑпах сыпас вӑхӑтӑм та ҫитрӗ.

А Шингалю что, он свое дело туго знает, сейчас вот самое время и выпить настало…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк уттине Шерккей аякран чухлать: аллисемпе вӑл, арман ҫуначӗ пек, енчен енне сулӑнкалать, урисене сӑрхаласа пусать.

Походку Кандюка Шерккей определил еще издали: он размахивал руками, точно мельница крыльями, при этом умудряясь еще и раскачиваться из стороны в сторону и твердо ступая ногами.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентейпе ҫулӑхсан, хӑйне мӗн пуласса лайӑх чухлать вӑл.

В то же время он знал, как связываться с Элендеем.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл мӗншӗн кӑмӑлсӑр иккенне ашшӗ тӗрӗс чухлать: ӗнер каҫ кӗрчеме сыпнипе ҫавӑн пек вӑл.

Отец отлично знает, отчего он кислый: вчера спросонья выпил ковш медовухи, теперь мается с похмелья.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паллах, вӑл айӑплӑ, ӑна хӑех питӗ аван чухлать, анчах вӑл вилсен, хӑйӗн айӑпне хӑех каҫарать.

Конечно, он виноват — он понимал это очень хорошо, — но он умрет и этим вполне искупит свою вину.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Енчен, амӑшӗ ӑна хӗнес тесен те, — хӑйне амӑшӗ хӑҫан хӗнессине Иоҫка пит аван чухлать — вӑл, вӗҫерӗнсе килхушшине тухса тарать.

Если мать и побить его захочет, — а Иоська отлично знает, когда она этого захочет, — он, вырвавшись, убежит во двор.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӗрӗн кӑмӑл-туйӑмне вӑл пит лайӑх пӗлет, унӑн чӗринче халӗ кӗрешӳ те, иккӗленӳ те пуррине, вӑл хӑйне хӑй питех шанманнине лайӑх чухлать

Он лучше ее самой знал ее настроение, он угадал, что в ее сердце возможна еще борьба и выбор, что она в себе не уверена…

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Говэн ҫак башньӑра ачаранпа пурӑннӑ: вӑл унӑн ӑшӗнчи пӳлӗмсене лайӑх пӗлет, ӑна тӑшмантан туртса илме мӗнле йывӑр пулассине те чухлать.

И Говэн знал, как неприступна башня, ибо жил здесь ребенком.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку мӗне пӗлтернине Горева чухлать.

Она догадывалась, что это значит.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Сердюк чееленсе темӗн кӗтнине чухлать Воропаев.

Но видел Воропаев, что хитрит Сердюк, выжидает чего-то.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тулӑклӑ командир салтакран иртсе кайма ҫуккине лайӑх чухлать.

Толковый командир, тот понимает, что солдата не перегонишь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Цимбал килхушшин стенисем пытарса тӑракан «Калинин» колхоза унтан илтӗнсе тӑракан сасӑсем тӑрӑх кӑна чухлать Воропаев.

Колхоз «Калинин», скрываемый стенами Цимбалова двора, угадывался Воропаевым только по доносившимся к нему голосам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫав вырӑнсене Воропаев карттӑ тӑрӑх питӗ лайӑх пӗлет, карттӑсӑр та лайӑх чухлать.

Воропаев отлично знал по карте и еще более нюхом чувствовал те места.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Манӑн самоход вӑл ӑна-кӑна чухлать.

А уж мой-то самоход и вовсе норовистый.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней