Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӳречерен (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытти чухне вӑл килтен яра кунлӑха тухса тарасси пирки, ан тив, куншӑн иккӗмӗш хутри чӳречерен шыв шулапӗ тӑрӑх анмалла пулсан та, ҫеккунтлӑха та шутласа тӑман пулӗччӗ.

В другое время он ни на секунду не задумался бы над тем, чтобы убежать из дому на весь день, хотя бы для этого пришлось спускаться по водосточному желобу из окна второго этажа.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӳречерен, хапха витӗр, сылтӑмарахра, леш енчи такам картипеле пӗрле, пылчӑклӑ, хура урамӑн пӗр пайӗ курӑнать.

Из окна направо была видна через ворота часть грязной, черной улицы, с чьим-то забором по ту сторону.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Назанский чарӑнса тӑчӗ те чылай-чылай хушӑ уҫӑ чӳречерен пӑхрӗ.

Назанский остановился и долго смотрел в раскрытое окно.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унтан — кур — хӗрӗ, асӑрхаман пек пулса, ҫав-ҫавах чӳречерен пӑхса, аллине стойка ҫинче мантарнӑ хӑварнӑ, лешне ҫакӑ кӑна кирлӗ: вӑл ӑна хӑй аллине илет те тытӑнать вара пӳрне хыҫҫӑн пӳрне суйлама.

А потом она, как будто незаметно, все поглядывая в окошечко, глядь — и забудет руку на стойке, а он возьмет ее в свои руки и перебирает палец за пальцем.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗр те шӑп-шӑпӑрт, чӳречерен тулӑх шыв ҫинелле пӑхать.

И она молчит, смотрит в окно, на разлив.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Халь ӗнтӗ, ҫывӑхрах ҫынсем калаҫнӑ май тата чӳречерен ҫутӑ курӑннӑ чух, аслати малтанхиллех кӗмсӗртеттерсе ҫиҫӗм пӗтӗм тӳпене каса-каса ялтӑртаттарчӗ пулин те, вӑл хӑрама пӑрахрӗ.

Теперь, когда вблизи говорили люди и светилось окно, ему уж не было страшно, хотя гром трещал по-прежнему и молния полосовала всё небо.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кам шакканӑ-ха ӑна чӳречерен ҫапла? — ыйтрӗ Дымов.

— Кто же это в окошко стучал? — спросил Дымов.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Чӳречерен такам ҫапла шаккарӗ те, хытӑ кӑшкӑрни илтӗнчӗ:

Постучал кто-то по окошку да как закричит:

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫӗҫӗпе мӑйӗнчен сӗрес тесе, хуҫа ман купсан сухалне ярса тытрӗ ҫеҫ, шӑп кӑна ҫав вӑхӑтра сасартӑк чӳречерен такам шан-шан-шан! шаккаса ячӗ.

В самый раз, когда хозяин купца за бороду взял, чтоб, значит, ножиком его по шее полоснуть, вдруг кто-то ка-ак стукнет со двора по окошку!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӳрт патне чупса ҫитрӗм те чӳречерен шаккама тытӑнтӑм.

Подбежал я к избе, стал стучать в окно.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пӑхрӑм та эп пӗчӗк чӳречерен, унта тӗттӗм те пысӑк тӗпсакайӗ иккен…

— Поглядел я туда, а там подвал, большой такой, темный да сумный…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр чӳречерен те ҫутӑ курӑнмасть.

Нигде ни огонька…

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Муратлийский арӑмӗ чӳречерен карӑнса пӑхрӗ те пӑлхавҫӑсен ушкӑнне курах кайрӗ.

Выглянув в окно, госпожа Муратлийская увидела кучку повстанцев.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем хулана анни чӳречерен те курӑнатчӗ ӗнтӗ.

В окна уже было видно, как турки спускаются в город.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑв-шав пуласран сыхланса, чӳречерен те, алӑкран та шаккама хӑймарӗ.

Постучать в окно или в дверь он не посмел из боязни вызвать тревогу.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов ахальтен кӑна чӳречерен пӑхса тӑчӗ, Рибарицӑри темле ту сӑмсахне тинкерчӗ.

Кандов рассеянно смотрел в окно, устремив глаза на какую-то точку на Рибарице.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хӗвӗшӳ пуҫлансанах вӑл галерее хӑпарнӑ та, урам варринче мӗн пулса иртнине ҫӳлти чӳречерен пӑхнӑ, тул енче нимӗнле пӑлхану та пулман.

Он еще в самом начале паники поднялся на галерею, чтобы посмотреть из верхнего окна, что творится снаружи, на площади, но не обнаружил ни малейших признаков тревоги.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫаплах пулнӑ та; Юрдан чорбаджийӗн хӗрарӑм тарҫи Пенчо пиншакне тусанран тасатас тесе чӳречерен кӑларса силленӗ те, кӗсйинчи ҫырӑвӗ урама тухса ӳкнӗ.

Так оно и было; письмо в тот день упало на улицу, когда служанка чорбаджи Юрдана, высунувшись из окна, вытряхивала пиджак Пенчо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Террасӑпа такам хӑвӑрт чупса иртрӗ, пухӑннӑ ҫынсем пурте ҫӗкленчӗҫ чӳречерен пӑхма.

Кто-то быстро пробежал но террасе, и это привлекло внимание собравшихся, все встали, чтобы посмотреть в окно.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйсен ӗҫӗпе еккине яриччен аппаланса, чӳречерен ашшӗ пуҫӗ курӑннине асӑрхамаҫҫӗ те.

Увлеченные своей работой, они и не заметили, как за окном появилась голова их отца.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней