Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илтсен (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кун пек ятсене илтсен ҫав паллӑ ҫынсене аса илетӗн, вара ирӗксӗрех танлаштарас кӑмӑл ҫуралать.

Такие имена вызывают невольные ассоциации, напрашиваются сравнения.

Ача ҫурални // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мӗскӗн Пикмӑрса, ҫак сӑмахсене илтсен, макӑрса-йӗрсе яманни кӑна.

Услышав все это, бедный Бикмурза едва не расплакался.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна-кӑна тӗшмӗртсех тӗшмӗртеймен ҫын, ҫак усламҫӑсен япшар сӑмахне малтанхи хут илтсен, шалт хытса тӗлӗнет ҫав.

Но несведущий человек, наслушавшись сладких речей торговца, так и застывает от изумления.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Атте мӗн калӗ ҫак сӑмаха илтсен?

Ты подумал, каково будет отцу услышать твои слова, что он скажет?

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах пыра-киле, ҫынсем Атӑл ҫинчен кала-кала кӑтартнине илтсен, эпӗ курни вӑл Атӑл пулман иккен тесе тӗрӗсех иккӗлене пуҫларӗ.

Но потом, слушая разговоры о том, какая Волга могучая и огромная река, понял, что ошибся.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Упӑшкине эс тӗртсе ярса вӗлернӗ текен хыпара илтсен, сана-и?

Rак только узнает, что ты ее мужа угробил.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук сассине илтсен, йывӑр ыйхинчен аран вӑранчӗ.

Услышав голос Тимрука, он наконец очнулся от страшного сна.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пиктимӗрӗн татса каланӑ сӑмахне илтсен, вӑл аллине суркалам пек турӗ, хулне хӗссе илчӗ, сывлӑшне ҫавӑрса, иккӗмӗш карт тыттарчӗ.

Услышав слова Биктемира, он поплевал на ладони, сжался в плечах, шумно выдохнул и потянулся за второй картой.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, ҫак сӑмахсене илтсен, куҫне чарса, чӗтренсе илчӗ.

Шерккей, заслышав эти слова, так и вздрогнул, очумело вылупился на соседа.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шалти сасса илтсен, кӑмӑлӗ тулчӗ, йӗпеннӗ куҫне мӑч-мӑч хупкаласа илчӗ — хӗпӗртерӗ вӑл.

И, услышав изнутри желанный звук, так и зашелся от радости, аж глаза стали мокрыми, и он часто-часто захлопал веками, Шерккея распирал восторг.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ыран ирех киле каймалла тенӗ хыпара илтсен Сергей ним чухлӗ те савӑнмарӗ.

Узнав, что завтра на рассвете они поедут домой, Сергей, как ни странно, нисколько не обрадовался известию.

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Зина, Сергей инкекӗсемшӗн пуриншӗн те хӑй айӑплине кӗтмен ҫӗртен туйса, вӗсен хыҫҫӑн сӗнкӗртетрӗ, анчах Семеновӑн юлашки сӑмахӗсене илтсен, хӗрӳленсе кайрӗ.

Зина, неожиданно почувствовав себя виноватой во всех бедствиях Сергея, вяло плелась сзади, но при последних словах Семенова оживилась:

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Бабенчиков сӑмахне илтсен Сергей ӑна кӑмӑлларӗ.

Слушая Бабенчикова, Сергей откровенно залюбовался им.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сергей ашшӗ тарӑн шухӑша кайса ларатчӗ пулсан та старик сӑмахӗсене илтсен йӑл кулса илчӗ.

Отец был задумчив, но словам старика улыбнулся.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Тивӗҫтерекен ответ илтсен, тав тӑваҫҫӗ, унта ларакансене саламланӑ хыҫҫӑн лараҫҫӗ.

В случае положительного ответа благодарят и садятся с легким поклоном.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑмахран, «Справочнӑй итлет» тенине илтсен, кӗскен те ҫав вӑхӑтрах кӑмӑллӑн хӑвӑра мӗн кирлине ыйтмалла.

Например, получив ответ на вызов «Справочная», спрашивают, по возможности коротко и в то же самое время вежливо, нужные сведения.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Шӑнкӑравлакан ҫын ответ илтсен, тӳрех хӑй камне пӗлтермелле.

Позвонивший, получив ответ, должен сразу сказать, кто говорит.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хаҫатсенче гитлеровецсен тискерлӗхӗ ҫинчен ҫырса кӑтартни алла та, чуна та пӗҫертет, радиопа паракан хыпарсене илтсен, сывлӑш пӳлӗнсе ларать.

Газетный лист обжигал руки и сердце, радио приносило такие вести, что останавливалось дыхание.

Шура // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шура та вӗсене илтсен халичченхи пек шӳтлеме е тавлашма хӑяймарӗ.

что даже Шура не решился, по своему обыкновению, пошутить или заспорить.

Вӑрҫӑ кунӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫакна илтсен, эпӗ ачасем вӑл ҫынна юратнине, вӑл каланине пӗрре ҫеҫ мар итленине, вӗсем татах та татах итлеме хатӗррине туйса илтӗм.

И я поняла, что рассказчика ребята любят, его не раз слушали и готовы слушать еще и еще.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней