Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ун витӗр юр хӗвет, ҫил ҫаврӑнса-палкаса тӑрать.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Типет те типет… пӑхатӑп — витӗр курӑнас пек пӗтсе кайнӑ, пӑр катӑкӗ пек кӑвакарнӑ, чӗринче ҫапах юрату ҫунать…Помню, лежит, весь уже прозрачный и голубоватый, как льдинка, а все еще в нем горит любовь…
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Акӑ, уйӑхӑн кӑвак ҫутипе витӗр курӑнакан пулнӑ пӗлӗт мӗлкисем ҫеҫенхир тӑрӑх пирӗнтен сулахаялла шӑвӑнса иртеҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Рецептне Кузьма Егоров стенана касса тунӑ пӗчӗкҫӗ чӳрече витӗр пӑрахать те тепӗр чирлӗ ҫынна кӗме чӗнет.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Ҫумӑр витӗр тинӗс те, ҫанталӑк тӳпи те курӑнман.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Гаврила ӑна пӗлӗтрен ытларах та ытларах тӑкӑнакан, вӗҫӗ-хӗррисӗр ҫинҫен йӑлтӑртатса юхнипе ҫеҫенхире витӗр тухми хурҫӑ тӗспе хупланӑ ҫумӑр ӑшне кӗрсе ҫухаличченех пӑхса юлчӗ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Укҫасене илтӗн-и? — сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрхӑнтарса ыйтрӗ вӑл.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Тӑванӑм, тӑрччӗ-ха! — пӑшӑлтатрӗ вӑл Челкаша хӑлхаран, ҫумӑр шавӗ витӗр.— Брат, встань-кось! — шептал он под шум дождя в ухо Челкашу.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Челкаш, унпа юнашар ларса, такам аттине тӑхӑнса виҫрӗ, шухӑшлӑн ларса, аяккала суркаласа илчӗ, шӑл витӗр хурлӑхлӑ кӗвӗ шӑхӑрчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пӗлӗтсем ҫӳхелсе витӗр курӑнакан пулнӑ пек туйӑнчӗҫ, анчах та пӗтӗм тӳпе ҫаплах вӗсемпе хупланса тӑрать.Тучи сделались как бы тоньше и прозрачней, но все небо было обложено ими.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑл хӑйне-хӑй пит те лайӑх туять, шӑл витӗр шӑхӑркаласа пырать, нӳрлӗ тинӗс сывлӑшне тарӑннӑн ҫӑтса сывлать, йӗри-тавра пӑхкалать, Гаврила ҫине куҫ хывать, ырӑ кӑмӑллӑн йӑл кула-кула илет.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Халӗ, Челкаш: кордонсем! — тесе пӑшӑлтатсан, Гаврила кӑртах ҫӳҫенсе илчӗ: чун-чӗри витӗр ҫивӗч, ҫунтаракан шухӑш чупса иртрӗ, иртрӗ те хытарса карӑнтарнӑ нервисене сӗртӗнчӗ — Гаврила кӑшкӑрасшӑн, хӑйне пулӑшма ҫынсене чӗнсе илесшӗн пулчӗ…
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пӗр ҫӗр, ҫӗр аллӑ тенкӗ ӗҫлесе тупас пулсан, часах ура ҫине тӑрӑттӑм та эпӗ, вара Антипа пӳрне витӗр ҫеҫ кӑтартӑттӑм.А кабы мне рублей ста полтора заробить, сейчас бы я на ноги встал и — Антипу-то — на-кося, выкуси!
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Челкашӑн кӑмӑлӗ уҫӑлчӗ; вӑл шӑл витӗр хуллен шӑхӑркалама тытӑнчӗ, аллисене шӑлавар кӗсйисене чикрӗ, сылтӑмалла та сулахаялла та мӑшкӑллӑ шӳтле сӑмахсем пӗркелесе хӑварса, хуллен утса кайрӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Тусанпа тӗксӗмленнӗ сенкер кӑнтӑр пӗлӗчӗ — пӑтранчӑк; хӗрӳ хӗвел симӗсрех тинӗс ҫине сӑрӑ ҫӳхе чаршав витӗр пӑхнӑ пек пӑхать.
Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Ну-ка, хӗрӗм, кала! — терӗ Данило, сӑмахсене мӑйӗхӗ витӗр пӗрхӗнтерсе.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Ҫил-тӑман витӗр уй-хирте — телеграф юписем те, вӑрман та курӑнмаҫҫӗ.За снежным туманом не видно ни поля, ни телеграфных столбов, ни леса.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Хут укҫасемпе кӗмӗл тенкӗсем, пӳрнисем витӗр шӑвӑна-шӑвӑна тухса, умлӑн-хыҫлӑнах каллех кошелёка кӗре-кӗре ӳкрӗҫ, аллинче ун мӗн пурри те ҫирӗм пуслӑх кӗмӗл ҫеҫ тӑрса юлчӗ….
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Тӳмелемен жилетка витӗр пер чарусӑрах сивӗ нӳрлӗх ҫапать, анчах пысӑк кӗлетки, мозоль пек хытса ларнӑскер, сивӗ мӗн иккенне туймасть пулмалла.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Кам кӑшкӑрать? — тесе ыйтрӗ вӑл хыттӑн, хӑва турачӗсем витӗр виҫӗ пулӑҫӑн йӗпӗ пуҫӗсене курсан.Кто орет? — спрашивает он строго, увидав сквозь ветви ивняка три мокрые головы рыболовов.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.