Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ватсупнӑ сăмах пирĕн базăра пур.
ватсупнӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун кинӗ, Ци-цзинь арӑмӗ, сӗтел патне пӗр карҫинкка пиҫнӗ рис йӑтса пычӗ те: — Ватсупнӑ, эс каллех мӑрка пуҫларӑн-и? — терӗ карҫинккине сӗтел ҫине ҫиллессӗн тӑрслаттарса.

Жена внука, Ци-цзиня, подошла к столику и швырнула на него корзинку, в которой принесла ужин. – Опять ты, старая, за свое? — раздраженно сказала она.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Ун Лю-цзинь мӑнукӗ, пӗр ывӑҫ пӑрҫа ывӑҫласа илсе, ун еннелле чупрӗ, сасартӑк тем аван мара сиссе, ҫырма хӗрринелле тапса сикрӗ, йывӑҫ хӳттине пытанчӗ те, кӑнтарса тӑракан икӗ пӗчӗк ҫивӗтлӗ пуҫне пӑрса пӑхнӑ май: — У-у, ватсупнӑ, вилӗм те ҫук вӗт сан валли! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Бежавшая к ней с полной пригоршней бобов правнучка Лю-цзинь, почуяв неладное, бросилась к реке и спряталась за деревом. – И смерть ее не берет! — крикнула девочка, высунув головку с двумя торчащими косичками.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

«Ватсупнӑ темерӗн», — хӑр-хар кӑшкӑрса тӑкрӗ А-у. Тупӑк илме лавкка хуҫи пӗчченех кайрӗ.

— Старая тварь, — выругался Синяя Шкура и, обиженно надувшись, не двинулся больше с места.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Мӗн эсӗ, ватсупнӑ, мана пӗтерес тетӗн-им?

Что же ты, образина седая, погубить меня хочешь?

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ вӑл, ватсупнӑ, мӑнаҫлӑ тӗрӗк, фаталист; сӑхӑ та тискер пулнӑ пулас вӑл; ун ҫумӗнче — унӑн ывӑлӗ, хӗрарӑм тутисем наркӑмӑшланипе шурса кайнӑ, нӳтӗркеннӗ хӗвелтухӑҫ чечекӗ.

Вот он, старый, важный турок, наверное, фаталист и деспот, и рядом с ним его сын, бледный и хрупкий цветок Востока, отравленный поцелуями.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Памастӑп та памастӑп, — ан та ыйт ӑна, ватсупнӑ шуйттан!

Не дам и не дам, и не проси, черт ты старый!

16 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Кама калатӑп, ватсупнӑ?

– Кому говорю, старый?

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней