Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

авӑр сăмах пирĕн базăра пур.
авӑр (тĕпĕ: авӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тен, эпӗ сана ҫывӑхри авӑр патне ҫитсессӗнех шыва чӑмтарса хӑваратӑп? — терӗ Григорий, кулкаласа.

Может, до первого яра, а там спихну? — улыбнулся в темноту Григорий.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Донӑн икӗ хӗррипе тӗллӗн-тӗллӗн юр хывса кайнӑ симӗсрех пӑр ҫирӗпленсе пырать, ун айӗпе юхӑмпа хутшӑнайман шыв кӑпӑкланса явкаланать, шыв варринчен леререхре, хура ҫыртан ҫӑлкуҫӗсем палкаса юхса выртакан ҫыран хӗрринерехре, хаяр та ӑмсануллӑ пысӑк авӑр шурӑ юрпа шӑлланса выртать, ун тӑрӑх хӗл каҫма кунтах юлнӑ кайӑк кӑвакалӗсем чӑмкаласа ҫӳрени хура пӑнчӑсем евӗр курӑнать.

По краям зеленоватый, в снежных переносах, крепнул лед, под ним ластилась, пузырилась не захваченная стременем вода, а подальше середины, к левому берегу, где из черноярья били ключи, грозная и манящая, чернела полынья в белых снежных заедях; по ней черными конопушками переныривали оставшиеся на зимовку дикие утки.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Авӑр.

Уступ.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ура ҫине тӑрсан, вӑл пушшех хыпаланма пуҫланӑ, хыпаланнипе вара ҫултан аташнӑ, ытлашшипех сулахаялла кайса, пысӑк авӑр патнелле ҫул тытнӑ…

Поднявшись на ноги, он еще более заторопился и второпях сбился с дороги, забрал сильно влево, где был большой омут…

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ пытӑм та пӗр туратне касрӑм, пушӑ аври тума, — чие йывӑҫҫинчен тунӑ пушӑ аври шанчӑклӑрах, — ҫав турат та, мӑнтарӑн, тӗлӗнтермӗш ӳснӗ — пӑталлӑ, ҫулҫӑллӑ, хӑйӗн илемӗпе ӳснӗ, эпӗ ӑна каскаласа якатрӑм та, акӑ вӑл… — Аржанов ларкӑч айӗнчен пушӑ кӑларчӗ те Давыдова чие йывӑҫӗнчен тунӑ кӗрен тӗслӗ, типсе кайнӑ, пӑрӑнӑҫ хупӑллӑ авӑр кӑтартрӗ.

Я пришел и срезал одну ветку, чтобы сделать кнутовище, — из вишенника кнутовище надежнее, — росла она, милая, тоже с чудинкой — в сучках, в листьях, в своей красе, а обстругал я ее, эту ветку, и вот она… — Аржанов достал из-под сиденья кнут, показал Давыдову коричневое, с засохшей, покоробленной корой вишневое кнутовище.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней