Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

авӑр сăмах пирĕн базăра пур.
авӑр (тĕпĕ: авӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Авӑр тайлӑмӗпе анасси ҫинчен шухӑшламалли те ҫук.

Спуститься по склону пропасти было немыслимо.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр икӗ стени сахалтан та ҫӗр фут аялалла анакан авӑр хӗрринче тӑраҫҫӗ.

Две другие стены стояли над глубокой пропастью, опускавшейся вниз не меньше, чем на сто футов.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Историчченхи вӑхӑтсенче Ҫӗнӗ Зеланди утравӗсем ларакан ҫурҫӗр енчи вырӑнта шӑп варринче ҫӗр пичӗ хускалнӑ та, тӑрӑшшӗпе ҫирӗм пилӗк миль, сарлакӑшпе ҫирӗм миль пӗр тӗпсӗр авӑр пулса тӑнӑ.

В доисторические времена сдвиг земной коры в центре северного острова Новозеландской группы образовал бездонную пропасть длиной в двадцать пять и шириной в двадцать миль.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Е каялла вӑрхӑнса анас пек хӑратакан йывӑр колымагӑна хулпуҫҫисемпе тӗртсе вӑкӑрсене пулӑшма тивет, е ӑна авӑр тӗпне йӑваланса анасран тытса пымалла пулать, е тата, труках пӑрӑнса кӗмелли вырӑнсенче фургона сӗтӗрме вӑкӑрсене вӑрӑм турта кансӗрленӗ чухне, вӑкӑрсене тӑварса илсе вӗсен вырӑнне хӑйсен кӳлӗнмелле пулать.

То нужно было прийти на помощь быкам, подтолкнуть плечом тяжёлую колымагу, грозящую откатиться назад, то сдерживать её, чтобы она не свалилась в пропасть, то, наконец, приходилось выпрягать быков и впрягаться самим вместо них на крутых поворотах, где длинное дышло не позволяло быкам тянуть фургон.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Твид шывӗ хӑйӗн темиҫе чалӑш сарлакӑшӗпе Шотландипе Англи хушшинче унтан та тарӑн авӑр чакаланӑ.

Река Твид, шириной в несколько саженей, вырыла более глубокую пропасть между Шотландией и Англией.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав телейсӗр ачана вӑл халь авӑр тӗпӗнче ахалех пулӑшу ыйтса асапланса выртать тесе шухӑшланӑ.

Он представлял себе несчастного мальчика на дне пропасти, напрасно взывающего о помощи…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗнле авӑр тӗпне ҫитсе чарӑнасси ҫинчен те вӗсен шухӑшлама вӑй-хал ҫитмест.

Никто из них не смел даже подумать, в какой пропасти оно закончится.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Акулӑн пуҫӗ авӑр лартнӑ ик енлӗ мӑлатук пекех, Джон Мангльс калани йӑнӑш пулмарӗ: ку чӑнах та акула евӗрлӗ пулӑсенчен чи тискерри, теме те хыпса ҫӑтакан мӑлатук-пулӑ пулчӗ.

Голова у нее была широкая и напоминала двойной молот, насаженный на рукоятку, Джон Манглс не ошибся — это действительно была самая прожорливая из акул: рыба-молот.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑярӗсене йӑран хушшине тӑкрӗ те вӑл, пӗр авӑр вӗлтрен тӑпӑлтарса кӑларса, хӳме ҫумнелле йӑпшӑнса пырса тӑчӗ.

Она высыпала огурцы на межу, выдернула большой пук крапивы, подкралась и притаилась у забора.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ак хунта винт, кунта авӑр, кунта шарнирсем, кунта шарикоподшипник.

Вот тут винт, тут ручка, тут шарниры, здесь шарикоподшипники.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Унта тӗлӗнмелле пӗр авӑр пур.

А там такой омут, что ахнешь!

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Куҫӗсем ун, чарӑлса кайнӑскерсем, тӗлсӗр авӑр евӗр кӑваккӑн ҫуталчӗҫ.

Бездонными омутами голубели широко раскрытые глаза.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Алексей Макарович сывлӑш ҫавӑрса илчӗ, куҫӗсемпе Коробина шырарӗ, — ӑна хӑй ӑнлантарса парса ӗнентерме тӑрӑшнӑ ҫын ҫине пӑхса калама ҫӑмӑлрах пулчӗ пулас, анчах абажур мӗлки ӳкнӗ ҫӗрте тӑракан заместителӗн пит-куҫӗ шапа пӑттипе витӗннӗ авӑр тӗпӗнчен пӑхнӑ пек ҫеҫ курӑнчӗ.

Алексей Макарович передохнул, поискал глазами Коровина, ему, видно, легче было говорить, глядя на того, кого он хотел убедить, но лицо стоявшего в тени абажура заместителя словно проступало со дна затянутого тенистой ряской омута.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Нюшкӑн авӑр пек хура куҫӗсенче, хулӑн та сӗтеклӗ тутине нихҫан та канӑҫ паман йӑрӑлти ултавлӑ куллинче илӗртекен ачашлӑх халӗ те уҫҫӑнах палӑрать, — Аникей ӑна пӗр ҫакӑншӑнах сӑн-питри кӑлтӑксемшӗн каҫарнӑ.

Но в выражении Нюшкиных смутно-темных глаз, в скользящей плутоватой улыбке, постоянно тревожившей полные сочные губы, таилось столько нерастраченной лукавой ласковости, что за одно это Аникей прощал ей эти внешние изъяны.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Икке пайланнӑ ушкӑн, ҫӑварне тӳпенелле карса хунӑ авӑр патӗнчен аякран ҫаврӑнса иртсе, хутор еннелле ҫывхарса килчӗ.

Раздерганная толпа приближалась к хутору, далеко обогнув черное, глядевшее в небо жерло полыньи.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урӑм-сурӑм пӗтӗрӗнсе тӑракан авӑр пек пӑтранса кӑпӑкланчӗ пурнӑҫ.

Бешеной коловертью пенилась жизнь.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуна ҫинче шавлӑ халӑх, — хӗрарӑмсем те, арҫыннисем те, — ларса пынӑ, вӗсен пуҫӗ тӑрринче кӗске авӑр ҫине ҫакнӑ хӗрлӗ ялав вӗлкӗшсе пынӑ…

В санях сидела шумная компания — мужчины и женщины, а над их головами трепетал флаг на коротком древке…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӗркуҫҫи ҫийӗн стена патне шуса ҫитрӗ, ҫаван авӑр ҫине лартмалли купташкине пӗрене ҫумне тӗкӗлерӗ, унтан вӑл, аллисене пуҫӗ ҫине хуҫлатса хучӗ те, кӑкрипе малалла, малалла тирӗнчӗ…

На коленях доползла до стены, уперла в нее тупой конец, тот, который надевается на держак, и, заломив над запрокинутой головой руки, грудью твердо подалась вперед, вперед…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тен, эпӗ сана ҫывӑхри авӑр патне ҫитсессӗнех шыва чӑмтарса хӑваратӑп? — терӗ Григорий, кулкаласа.

Может, до первого яра, а там спихну? — улыбнулся в темноту Григорий.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Донӑн икӗ хӗррипе тӗллӗн-тӗллӗн юр хывса кайнӑ симӗсрех пӑр ҫирӗпленсе пырать, ун айӗпе юхӑмпа хутшӑнайман шыв кӑпӑкланса явкаланать, шыв варринчен леререхре, хура ҫыртан ҫӑлкуҫӗсем палкаса юхса выртакан ҫыран хӗрринерехре, хаяр та ӑмсануллӑ пысӑк авӑр шурӑ юрпа шӑлланса выртать, ун тӑрӑх хӗл каҫма кунтах юлнӑ кайӑк кӑвакалӗсем чӑмкаласа ҫӳрени хура пӑнчӑсем евӗр курӑнать.

По краям зеленоватый, в снежных переносах, крепнул лед, под ним ластилась, пузырилась не захваченная стременем вода, а подальше середины, к левому берегу, где из черноярья били ключи, грозная и манящая, чернела полынья в белых снежных заедях; по ней черными конопушками переныривали оставшиеся на зимовку дикие утки.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней