Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗлте (тĕпĕ: тӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫас тӗлте ҫапса хӗснӗ пек пулса тӑчӗ.

Перед лазейкой началась давка.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӗр тӗлте, хӳме хутлӑхӗн темиҫе хӑми ҫук.

В одном месте в заборе не хватало нескольких планок.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫулла ӑна вӗлтрен те пиҫен пусса илнӗ, халь хӗлле юрпа витӗннӗ, ун тӑрӑх пӗр тӗлте ҫуна йӗрӗ хуралса выртнӑ.

Помоги переводом

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Пирӗн лагерь шӑпах ҫырма хӗрринче вырнаҫнӑ, анчах ҫырма ку енче, пур тӗлте те йӑмрасем ӳссе ларнӑ ҫӗрте хӑйӑр ҫук.

Лагерь наш стоял у самой реки, но на этом берегу, низком, поросшем ивами, песка не было.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Хӑш тӗлте вӗсем фронта татса кӗнӗ — пире ҫавӑнта чыхаҫҫӗ: ӑҫта ӗҫ ӑнмасть, — пирӗн полка каллех ҫавӑнта пырса чикеҫҫӗ.

Что ни прорыв — нас туда пихают; где неустойка выходит — опять же наш полк туда прут.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл васканӑ курӑнать: кӳпшек питҫӑмартине икӗ тӗлте бритвӑпа кастарнӑ.

Он, как видно, спешил: пухлые щеки в двух местах порезаны бритвой.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копылов Григорие картта шутарса пачӗ, — чаҫсем хӑш-хӑш тӗлте вырнаҫнине кача пӳрнипе кӑтартса, малалла каларӗ:

Копылов подвинул Григорию карту, указывая мизинцем на месторасположение частей, продолжал:

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫул тӑваткалӗнче, тусанлӑ ҫул ҫил арманӗ еннелле пӑрӑнса кайнӑ тӗлте тин вӑл хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

На перекрестке, где пыльная дорога сворачивала к ветряку, оглянулся.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хамӑр тӗлте хуп-хура пӗлӗт пуҫтарӑнни уншӑн нимӗн те мар…

А что над нами такая туча собралась, ей и горя мало…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксение шӑп вӗтлӗхрен тухнӑ тӗлте, машина ҫути ҫинҫе вулӑллӑ йывӑҫсем умне ӳкнӗ ҫӗрте, хуса ҫитрӗ.

Он догнал Ксению у самого выхода из перелеска, где свет от машины как бы прореживал тонкоствольные деревца.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сӗмлӗхрен чукун ҫул поселокӗн ҫутисем ҫиҫсе ячӗҫ, сӑрӑ элеватор стени чул ту пек тухса тӑчӗ, стрелкӑсем тӗлӗнче тата рельссем сыпӑннӑ тӗлте тӑкӑлтӑк-тӑкӑлтӑк тутарса, пуйӑс чуппине вӑрахлатма пуҫларӗ.

Брызнули из густой темноты огни железнодорожного поселка, выступила, как скала, серая стена элеватора, поезд начал замедлять бег, захлебываясь громкой скороговоркой на стрелках и стыках рельсов.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дон урлӑ эпӗ ку тӗлте каҫман, атту хӑвараттӑмччӗ-и вӗсене?

Я не тут переправлялся, а то разве я не забрал бы их?

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫалӑхӗ чӑнахах та хӑвӑрт япӑхса пырать: вӑкӑрсем картишӗнчи ҫатан картана темиҫе ҫӗртен сӗксе йӑвантарнӑ, хӑш-пӗр тӗлте чаракӗсем ӳкнӗ; ҫурхи шыв ҫисе кайнипе сарайӑн саман стени йӑтӑнса аннӑ; анкарти вӗрлӗкӗ ҫук, картишне тасатман, сарай лупасӗ айӗнче тутӑхса пӗтнӗ лобогрейка ларать, ҫавӑнтах хуҫӑлса кайнӑ ҫава тимӗрри йӑваланса выртать…

А хозяйство и в самом деле стремительно шло к упадку: быки били и валяли плетни на базах, кое-где упали сохи; подмытая вешней водой, обрушилась саманная стена в сарае; гумно было разгорожено, двор не расчищен; под навесом сарая стояла заржавевшая лобогрейка, и тут же валялся сломанный косогон…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ку вӗсене Петрошӑн пуҫласа тавӑрнӑ парӑм», — шухӑшларӗ вӑл, утне юртӑпа ярса; унтан лашана ним сӑлтавсӑрах чӑпӑрккипе купарчинчен туртса касрӗ те, чӑпӑркка вӗҫӗ пырса тивнӗ тӗлте шурӑрах йӗр хӑмпӑланса тухрӗ.

«Это им за Петра первый платеж», — подумал он, трогая рысью, и без видимой причины плетью выбил на крупе коня белесый вспухший рубец.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӑй ӑшӗнче сотня тӑшман флангӗпе хӑш тӗлте тата хӑҫан танлашма пултарассине шутласа пӗлчӗ.

Григорий мысленно определял расстояние и время, когда сотня сможет выровняться с флангом.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чукаринпа Кружилин ҫулӗсем юпленнӗ тӗлте, сенкер ҫутӑ тӳпе айӗнче, часавай юпин тӗтреллӗ мӗлки курӑнчӗ; ун тӗлӗнче кирпӗч тӗслӗ хӑмӑр кӑтра пӗлӗтсен пӗр ҫӗре капланса тулнӑ пысӑк катрамӗ кӗҫ-вӗҫ татӑлса анас пек тӳп-тӳрӗ усӑнса тӑрать.

На развилке чукаринской и кружилинской дорог виднелся на фоне сиреневого неба увядший силуэт часовни; над ним отвесно ниспадала скопившаяся громада кирпично-бурых кучевых облаков.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑвӑр хушшӑрта пулни-иртнишӗн укҫа сӗн, — ку тӗлте вӑл мӑйӑх вӗҫӗпе кулса илчӗ, — кайма кала кунтан.

Предложи ей денег, отступное, — тут он улыбнулся в кончик уса: — попроси уехать.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗмрӗк тӗлте чарӑнса тӑнӑ.

Достигли пролома.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫуркунне, чакса пыракан ейӳ Дон ҫине юхса кӗнӗ вӑхӑтра, ку тӗлте шыв айӑн-ҫийӗн явӑнса пӑтранать, кӑпӑкланса вӗрет, тӗрлӗрен пӗчӗкҫӗ юхӑмсене чӑлхантарса, шыв тӗпне ҫуса тасатать; ҫу каҫипех унта, шыв юхтарса аннӑ ҫывӑхри ҫатрака купи патне ишсе пыма тӗрмекленсе, темиҫе чалӑш тарӑнӑшӗнче сазан-пулӑсем пурӑнаҫҫӗ.

Весною, когда через прорву могучим потоком уходит обратно в Дон сбывающая вода, в этом месте крутит коловерть, ревет вода, сплетая разнобоистые струи, вымывая дно; и все лето на многосаженной глубине держатся сазаны, прибиваясь к близкому от прорвы дряму, наваленному с берега.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах тавра курӑм ытамӗнчи юрлӑ тавралӑх пур пӗрех ҫап-ҫутӑ-ха, хӗвеланӑҫӗнче ҫеҫ, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ пек курӑнакан тӗлте, ҫеҫен хир анлӑшӗ хӗрхӗлтӗм кӑвак чаршавпа витӗннӗ.

Но снеговые просторы, обнятые горизонтом, были светлы, лишь на востоке, под самым острием горизонта, задернутая лиловой марью, курилась степь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней