Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑмӑр сăмах пирĕн базăра пур.

хӑмӑр (тĕпĕ: хӑма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унпа пӗрле хӑмӑр ҫӑмлӑ, пӑч-пач шурӑ паталлӑ пойнтер та халтан каясла тунсӑхларӗ.
Истомную скуку делил с ним красавец пойнтер, шоколадной в белых крапинах масти.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Ольга Николаевнӑн ыраш улӑмӗ пек йӑлтӑркка сарӑ ҫӳҫ пайӑркипе витӗннӗ шупка хӗрлӗ хӑлхи ҫине, хӑйӗнчен пӗр аршӑнри питҫӑмартисен пурҫӑн тӗслӗ ӳчӗ ҫине сӑнаса тинкерчӗ; куҫӗпе ерипенех платйӗн кӑкӑр тӗлӗнчи катӑкӗ патнелле калта пек шуса кӗрсе кайрӗ те, вӑл хӗрарӑмӑн пысӑках мар, ӗне ырри пек сарӑрах шурӑ чӗччине тата аялалла усӑннӑ хӑмӑр пуҫлӑ чӗчӗ вӗҫне курчӗ.
Он посматривал на розовую мочку крохотного ушка Ольги Николаевны, прикрытого прядью золотисто-ржавых волос, на шелковистую кожу щеки, находившейся от него на расстоянии аршина; глаза его по-ящериному скользили к вырезу на груди, и он видел невысокую холмистую молочно-желтую грудь и пониклый коричневый сосок.

Донпа Кубань ҫӗрӗсен хуҫисем пӑрахут пристане пырса чарӑннине, матроссем вӗркӗшнине, пристаньпе ҫыран хушшинчи йывӑҫ кӗпер айӗнчен, кӑпӑкланса-вӗресе, хӑмӑр хум явӑнса тухнине палуба ҫинчен салхуллӑн сӑнаса тӑраҫҫӗ.
Хозяева земли донской и кубанской скучающе смотрели с палубы, как причаливает к пристани пароход, как суетятся матросы и, закипая, идет от сходней бурая волна.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иккӗмӗш хут ялтӑртатса кайнӑ ҫиҫӗм ҫутинче Кошевой ҫур тӳпене яхӑн хупласа илнӗ хӑмӑр, хӗррисенче кӑмрӑк пек хура та хӑрушӑ ҫумӑр пӗлӗчӗпе ун айӗнче сарӑлса выртакан ҫӗр ҫинче пӗр ҫӗре кӗпӗрленсе тӑнӑ пӗчӗкҫӗ лашасене курчӗ.
При свете молнии, вторично очертившей круг, Кошевой увидел ставшую вполнеба бурую тучу, по краям, обугленно-черную, грозную, и на земле, распростертой под нею, крохотных, сбившихся в кучу лошадей.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑваккӑн хӑмӑр ӳтлӗ ҫемҫе алли ҫинче Григорий кӑвак ҫутӑччен выртрӗ.
На ее тонкой и смуглой руке Григорий прозоревал до рассвета.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан кӗҫех, ҫил юхӑмӗ хӑваланипеле, пӗлӗт катрамӗсем, хӑмӑр хӳсене такама йӗкӗлтенӗ пек питӗ аялтан сӗтӗрсе, ҫавракарах тӳписемпе сахӑр пек чӑлт шуррӑн курӑнса, хӑрушшӑн шума тытӑнчӗҫ.
Потом, гонимые ветром, грозно поплыли, раздражающе низко волоча бурые хвосты, сахарно белея округлыми вершинами.

Сарӑрах хӑмӑр ҫеҫенхир хӗвел питтинче месерле саркаланса выртать.
Навзничь под солнцем лежала золотисто-бурая степь.

Ҫеҫенхир хӑмӑр ӑршапа кӑпӑкланса вӗрет.
В буром мареве кипятилась степь.

Хӑй хӑть шуйттан шӑтӑкне анса кайтӑр! — нимӗн кулмасӑр хуравларӗ ухват ураллӑ, хӑмӑр сухаллӑ нимӗҫ.
А он пусть идет к черту! — без улыбки ответил клешнятый, с каштановой бородой.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсенчен пӗри, лутака пӳллӗ, сарӑрах хӑмӑр тӗслӗ кӑтра сухалне хӑлхи таран ӳстерсе янӑ нимӗҫӗ, чарӑнма паллӑ парса алӑ сулчӗ.
Один из них, мелкорослый, заросший по уши курчавой каштановой бородой, позывно махнул рукой.

Ҫул ҫине тухни иккӗмӗш талӑк ҫине кайсан, каҫ пулас умӗн, хӑтасем Миллеровӑна ҫитрӗҫ, хӑмӑр хӳмеллӗ элеваторпа юнашар пурӑнакан палланӑ украинец патӗнче ҫӗр каҫрӗҫ.
На вторые сутки к вечеру приехали в Миллерово, заночевали у знакомого украинца, жившего под бурым боком элеватора.

Унӑн йӑлтӑркка хӑмӑр тӗслӗ, хура ӗҫре пирчесе хытнӑ чӑмӑр пӳрнисем, пӗр хутланмасӑр, кӑшласа пӗтернӗ ҫинҫе ручкӑна тытнӑ.
Толстые, мозолистые, воронено-черные пальцы, не сгибаясь, держали ученическую обгрызанную ручку.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кӗре кӗлеткеллӗ, сарлака питлӗ хӗрлӗ гвардеец-казак, тутине мӑкӑртса, гимнастерка тӳмисене вӗҫертрӗ те хӗрлӗрех хӑмӑр ӳтлӗ ҫӑмламас кӑкарӗ ҫинчи симӗсленсе кайнӑ пӑхӑр хӗресе кӑларса кӑтартрӗ.
— И здоровый широколицый красногвардеец-казак, топыря губу, расстегивал ворот гимнастерки, доставал висевший на бронзово-волосатой груди позеленевший медный крест.

Унӑн хупӑ куҫӗсен тӗтреллӗ ытамӗнче юрпа витӗннӗ, инҫетри вӑрмансен хӑмӑр кӑвак сӑрчӗсемпе картланнӑ ҫеҫен хир пӗтӗрӗнсе тӑрать.
В мутной наволочи закрытых глаз кружилась перед ним степь, покрытая снегом, с бурыми хребтами дальних лесов на горизонте.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вырӑнӗ-вырӑнӗпе ҫеҫ пӗлтӗрхи хыт хура тӗмӗсем палӑраҫҫӗ; таракан кӗпҫи хӗрлӗ хӑмӑр тӗспе йӑмӑхнӑ; сӑрт ҫамки ҫинчи хурал ҫурчӗсем кӑваккӑн ҫуталса курӑнаҫҫӗ.
Местами лишь кулигами выделялся прошлогодний чернобыл; багровел жабрей, да на гряде бугра сизо отсвечивали сторожевые курганы.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫунаттисемпе сайра хутра авӑсса илсе, вӗсене сара-сара ярса, вӑл ҫиле хирӗҫ вӗҫсе пырать; сывлӑш хумӗ чӳхентернипе чалӑшса, тӗксӗм хӑмӑр ҫунаттисене йӑлтӑртаттарса, таҫта хӗвеланӑҫ еннелле вӗҫет, аяккалла кайса пынӑ май пӗчӗкленнӗҫемӗн пӗчӗкленсе курӑнать.
Редко взмахивая крыльями, простирая их, он ловил ветер и, подхватываемый воздушным стременем, кренясь, тускло блистая коричневым отливом, летел на восток, удаляясь, мельчая в размерах.

Хӑмӑр хӗлхемпе йӑлкӑшса ҫунакан куҫӗсем сиввӗн те чалӑшшӑн ҫуталса пӑхаҫҫӗ.
Коричневые, с искрой глаза, глядели вывихнуто, исподлобно.

Сарӑ хӑмӑр ҫӑмлӑ ырхан качака, пиҫенпе кӳкен ашкӑрса ӳсекен тип ҫырмаран вӑркӑнса тухса, ҫинҫе те хӑйра чулӗ пек яка урисене улӑштарса пусса, пӗр авӑк йывӑҫ касакансем ҫине пӑхса тӑнӑ, ун ҫумӗнче ҫамрӑк путекӗ выляса ачашланнӑ.
Желто-бурая худая коза выскочила из поросшего татарником и тернами буерака, несколько секунд смотрела с пригорка на порубщиков, напряженно перебирала тоненькими, точеными ногами, возле нее жался потомок.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Улӑхра, пахча картисен ҫывӑхӗнче, хӑмӑр юшкӑн курӑнать, хум килсе пӑрахнӑ ҫӳп-ҫап хушшинче тип хӑмӑш ванчӑкӗсем, ҫапӑсем, мур курӑк тунисемпе пӗлтӗрхи ҫулҫӑсем хурталанса выртаҫҫӗ.
На лугу, около огородных плетней, оголилась бурая, илистая земля, каймой лежал наплав: оставшиеся от разлива обломки сухого камыша, ветки, куга, прошлогодние листья, прибитый волною дрям.

Аслӑ ҫул тӑрӑх хӑмӑр тусан мӑкӑрланса йӑванать, ун хыҫӗнченех ҫуран ҫар речӗсем, обоз, юлан утлӑ ҫынсем ҫывхарса килеҫҫӗ.
По шляху багровым шаром катилась пыль, за ней двигались ряды пехоты, обоз, конные.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика