Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫухалса (тĕпĕ: ҫухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ӗнер мӗнле нимӗн те ӑнланаймарӑм-ха эпӗ, нимӗне те тӗплӗн пӗлеймерӗм, — шухӑшларӗ Ксени, ҫак пӗр сывлӑшпа сывлакан залра хӑйне ҫухалса кайнӑ пек тата пӗччен тӑрса юлнӑ пек туйса.

«Как же я вчера ничего не поняла, ни в чем не разобралась? — думала Ксения, чувствуя себя затерянной и одинокой в этом дышащем одним дыханием зале.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл халь кӑна хӑйне шанса, ҫирӗппӗн калаҫатчӗ, анчах халӗ ҫав ҫирӗплӗх куҫ кӗретех ҫухалса пычӗ, Цапкинӑн вара чӗркуҫҫи таран ҫеҫ пулакан ӑшӑх шывра ишме лекнӗ тейӗн.

Он явно терял свою недавнюю самоуверенность и чем-то напоминал человека, которому приходится плавать там, где вода доходит только до колен.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн хӑй валли каҫхи апат хатӗрлеме те тӑрас килмерӗ, вӑл пӗрре кӑштах тӗлӗрме пуҫласа манӑҫнӑ пек пулчӗ, тепре, каллех ыйхӑран вӑранса, нимӗн те шухӑшламасӑр шурӑ мачча ҫине пӑхса выртрӗ, хӑйне кашни вӑранмассерен ҫӑмӑлрах та ҫӑмӑлрах туйрӗ, ӑна хӑйӗн йывӑрӑшӗ те чакса, ҫухалса пынӑ пек туйӑнчӗ.

Ей не хотелось вставать, чтобы приготовить себе ужин, и она то забывалась в короткой дреме, то снова точно всплывала из глубины сна и бездумно глядела в белый потолок, с каждым возвращением из полузабытья чувствуя себя все легче и как бы невесомее.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл тӑкӑрлӑксем тӑрӑх нумайччен ҫухалса ҫӳренӗ, унтан, хӑйне йӗрлекенсене аташтарса хӑварса, ача ҫурчӗн пахчине ҫитсе ӳкнӗ.

Он долго плутал по переулкам, пока, сбив своих преследователей со следа, не очутился в детдомовском огороде.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдин йышӑнакан пӳлӗмре яланах халӑх тулли пулнӑ, унӑн кабинечӗ иртсе ҫӳремелли пӳлӗм пек туйӑннӑ, Алексей Макарович ҫав хӗвӗшӳре мӗнле арпашӑнманнинчен, кулленхи вак-тӗвек ӗҫпе ҫухалса кайманнинчен тӗлӗнмелле пулнӑ.

В приемной Бахолдина постоянно толпился народ, кабинет напоминал проходной двор, и приходилось диву даваться, как Алексей Макарович не запутывался в этой сутолоке, не терялся в текучке и мелочах.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта пӗр ҫӑлӑнӑҫ анчах — тӗрлӗ чӑрмавсем тупса кӑтарт, пулӑшу ыйт, ҫухалса каймасӑр, пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне ҫав ҫитмест те, ку ҫитмест, те.

Тут одно спасение — жалуйся на всякие помехи, проси помощи и поддержки и, не теряясь, выкладывай одну нужду за другой.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Астарса илсе килтӗн… ху ав… ҫӳретен таҫта ҫухалса… — терӗ Аксинья йывӑррӑн сывласа.

— Сманул… а сам… пропадаешь… — тяжело дыша, выговаривала Аксинья.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аптраса ӳкнӗ тӑшман, сылтӑмран сулахаялла лаша пуҫӗ урлӑ касма меллӗ мар пирки вырӑнпа улшӑнма пӑхать, ҫухалса каять, ӗнтӗ вилӗм сывлать вара ун пичӗ ҫине…

Обескураженный противник меняет положение, ему неудобно рубить справа налево, через голову лошади, он теряет уверенность, смерть дышит ему в лицо…

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫпе ҫапса хуйхатнӑ учӗ, чӗлпӗре итлемесӗр, ашӑпа тапса сикрӗ те, Григорий, пӗтӗм ӑшӗ-чикӗпе ҫӳҫенсе илсе, темле кӑна ҫухалса каймарӗ.

После того как удар шашки взгорячил коня, и он, не слушаясь поводьев, захватил в намет, Григорий внутренне похолодел и даже чуть растерялся.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фомин майӗпен калаҫса ларнӑ хушӑрах ҫав тери хӑвӑрт тапӑнма пуҫларӗ те, Петро пӗр хушӑ ҫухалса кайрӗ, питне палӑрмаллах юн пырса ҫапрӗ.

Фомин так быстро перешел от медлительной речи к натиску, что Петро на минуту растерялся, кровь заметно кинулась ему в лицо.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӑҫта ҫухалса пурӑнтӑн?

— Где пропадал?

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫынсен шӑрӑх ҫеҫенхирте ҫухалса кайнӑ кичем сассисем килсе илтӗнеҫҫӗ унтан.

Тусклые, затерянные в знойном просторе, наплывали оттуда людские голоса.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑҫта ҫухалса ҫӳренине вара никам та тӗплӗн пӗлмен.

А где он скитался, толком никто не знал.

Хусах // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӗсем ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пӗр ҫӗре пуҫтарӑнаҫҫӗ, тӗрлӗ еннелле саланса каяҫҫӗ, пӗр вӑхӑт сӑрт тӗмески хыҫӗнче ҫухалса ҫӳреҫҫӗ те каллех килсе курӑнаҫҫӗ.

Они съезжались группами, разъезжались, исчезали за бугром и вновь показывались.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Темиҫе ҫул ҫухалса пурӑннӑ хыҫҫӑн, халӗ ӗнтӗ 1917 ҫулта, Федор Лиховидов каллех Каргина чӑмса тухать те, унта нумай вӑхӑта килнӗ пекех, пусӑрӑнса пурӑнма пуҫлать.

После нескольких лет исчезновения, уже в конце 1917 года, всплыл Федор Лиховидов в Каргине, обосновался там — как будто бы надолго.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрне кӑна — вӑл монархистла ушкӑнсене ҫывӑх тӑнине, Питӗрти пысӑк сановниксемпе явӑҫнине, «Вырӑс халӑхӗн союзӗнче» паллӑ шутра пулнине — аван пӗлеҫҫӗ; анчах вӑл чикӗ леш енчи ҫӗршывсенче мӗн ӗҫпе ҫухалса ҫӳренине никам та нимскер те тавҫӑраймасть-ха.

Знали лишь одно — что был он близок к монархическим кругам, водил знакомство в Питере с большими сановниками, был в «Союзе русского народа» на видном счету, но о том, какие миссии выполнял он за границей, никто ничего не знал.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах Пантелей Прокофьевич ҫухалса каймарӗ:

Но Пантелей Прокофьевич отбрехался:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ҫулталӑкӗ-ҫулталӑкӗпе таҫта ҫухалса ҫӳретӗр те — ӑна паллас пулать-и тата! — юриех сивлеккӗн каланҫи турӗ те Ильинична, Григорий кулкаласа ларнине курса, ӑшшӑн кулса илчӗ.

А то он, идей-то лытает по целому году, а его узнавай! — с поддельной суровостью вставила Ильинична и улыбнулась на улыбку Григория.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах унӑн ниепле те ҫыпӑҫмарӗ: пулемета сӳтмелли йӗркене Бунчук темиҫе хут кӑтартрӗ пулин те, Геворкянц ас туса юлма пултараймарӗ, пӑтраштарчӗ, ҫухалса кайрӗ, пӑлханчӑклӑн пӑшӑлтатрӗ:

У того все не клеилось: сколько ни показывал ему Бунчук правила разборки, — никак не мог запомнить, путал, терялся, шептал смущенно:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫурҫӗр тӗлӗнче ӑҫта ҫухалса ҫӳретӗн? — ҫилленсе ыйтрӗ вӑл.

— И где ты все полуночничаешь? — спросила она гневно.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней