Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутине (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Типшӗрсе ҫуркаланнӑ тутине чӗлхи вӗҫӗпе ҫуларӗ, тулса ҫитнӗ ҫиллине шӑнараймасӑр: — Ҫук манӑн кил! Ҫук манӑн ҫурт! — тесе хучӗ хыттӑн.

Облизнув потрескавшиеся губы, он в сердцах выкрикнул: — Да нет у меня дома, понимаешь, нет!..

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Улпут пек, калатӑп-ҫке, улпут пек, — тутине ҫулакаласа илчӗ Шерккей.

— Как барин, истинно, как барин, — вытер сальные губы Шерккей.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс тутине чӗлхипе ҫулакаласа илчӗ, суранӗ сахалтарах ыратнӑ пек туйӑнчӗ.

Ильяс облизнул пораненное место — и сразу боль утихла.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эппин, урӑххисен кунта ҫӑвар тутине ямашкӑн та не стуйӑт.

— Так что другим тут рта открывать не стоит!

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ванюк сар мӑйӑхне шӑлкалать, аялти тутине чӗлхипе ҫуласа йӗпетет, суркалам пек туса, куҫне хӗсет, шӗвӗр янахне каҫӑртса, юлташӗсем енне пӑхать.

Довольно потирая рыжую бородку и облизывая языком толстую нижнюю губу, Ванюк поплевал в сторону, прищурился и, горделиво задрав подбородок, высокомерно оглядел товарищей.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пилӗкне йӳле янӑ пулсан та, сарлака кӑкӑрӗ малалла талпӑннӑ, темӗн шухӑша кайса, ҫӳлти тутине ҫырткалам пек тӑвать.

Он бесстрашный, даже в плечах и груди будто стал шире, и все время о чем-то думает, морщит лоб, закусывает губы…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тутине хӗссе ҫыртрӗ Шерккей.

Шерккей решительно сжал губы.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫилпе типшӗрсе хӑпаланнӑ тутине ейсе кӑмӑллӑн лӗкӗртетрӗ:

Шерккей усмехнулся потрескавшимися на ветру губами своему сравнению.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Гончарук тутине кӑмӑлсӑррӑн ҫырткаласа илет.

Гончарук недовольно жевал губами.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл типсе кайнӑ тутине чӗлхипе ҫуласа илчӗ те: — Халь мӗн апачӗ пултӑр! Каҫчен кӗтес пулать ӗнтӗ, — терӗ те хыҫалалла ҫаврӑнса тӑчӗ.

До вечера уж… — и повернулась к Сергею спиной с таким оскорбительным равнодушием.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Унӑн тутине сӗрнӗ помада Бабенчиков пичӗ ҫинче шӑйрӑксем пекех хӗрелсе юлчӗҫ.

Пятнышки от губной помады закраснели на лице Бабенчикова, как ссадины.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Жора пичче ӑна хирӗҫ темӗн каласшӑнччӗ, анчах тутине ҫеҫ хускаткаласа илчӗ.

Дядя Жора хотел что-то ответить ей, но только пожевал губами.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Амӑшӗ чертежсем туса, цифрӑсем ҫырса тултарнӑ кӗнеке уҫатчӗ те ашшӗнчен мӗн вӗреннине ыйтатчӗ, ашшӗ вара, ывӑннӑскер, тутине аран-аран сиктеркелесе, яланах пӗр тӗлли-паллисӗр ответлетчӗ.

Раскрыв книгу с чертежами и цифрами, она строго спрашивала у отца урок, а тот, едва шевеля губами от усталости, всегда отвечал невпопад.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сасартӑк, вут хыпнӑ пек, ҫак господин шарт! сикет, тутине, сӑпса пӑталанӑ пек, тытӑнать пуҫтарма: господин чиновник илет манӑн хӗрлӗ питлӗ паспортӑма.

И вдруг, как будто ожогом, рот скривило господину. Это господин чиновник берет мою краснокожую паспортину.

Совет паспорчӗ ҫинчен // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 12–16 с.

Сасартӑк питҫӑмартипе янах шӑммисем тухса кайнӑ, куҫхаршисем усӑннӑ, тутине ҫыртнӑ.

В нем сразу как-то заметнее стали скулы, челюсти, сдвинулись брови с морщинкой между ними и плотно сжались губы.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл тутине ҫыртса, Зоя ҫине йӗмесӗр пӑхса тӑнине хальхи пекех куратӑп.

Как сейчас вижу — стоит он, смотрит на Зою, губу закусил и не плачет.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Акӑ, Зоя кӑшт хутланать, тутине пӗрет те, сӑмах хушшисенче чарӑнарах:

Вот Зоя чуть согнулась, поджала губы и говорит степенно, с долгими паузами:

Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Зоя тарӑхса кайрӗ, тутине ҫыртса килелле чупрӗ.

Зоя вспыхнула, закусила губу и пошла домой.

«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Яланах пиҫӗскер ыратни ҫинчен те каламасть, йынӑшмасть те, тутине кӑна хытӑ ҫыртать.

Всегда очень сдержанный, он не жаловался, не стонал, только крепко закусил губу.

Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Зоя та тарӑхать, анчах шавламасть; вӑл е тутине ҫыртать, е чышкине чӑмӑртать.

Зоя тоже волнуется, но молча: закусывает губу или крепко сжимает свободную руку в кулак.

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней