Поиск
Шырав ĕçĕ:
Типшӗрсе ҫуркаланнӑ тутине чӗлхи вӗҫӗпе ҫуларӗ, тулса ҫитнӗ ҫиллине шӑнараймасӑр: — Ҫук манӑн кил! Ҫук манӑн ҫурт! — тесе хучӗ хыттӑн.Облизнув потрескавшиеся губы, он в сердцах выкрикнул: — Да нет у меня дома, понимаешь, нет!..
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Улпут пек, калатӑп-ҫке, улпут пек, — тутине ҫулакаласа илчӗ Шерккей.— Как барин, истинно, как барин, — вытер сальные губы Шерккей.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ильяс тутине чӗлхипе ҫулакаласа илчӗ, суранӗ сахалтарах ыратнӑ пек туйӑнчӗ.
IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Эппин, урӑххисен кунта ҫӑвар тутине ямашкӑн та не стуйӑт.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ванюк сар мӑйӑхне шӑлкалать, аялти тутине чӗлхипе ҫуласа йӗпетет, суркалам пек туса, куҫне хӗсет, шӗвӗр янахне каҫӑртса, юлташӗсем енне пӑхать.
II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пилӗкне йӳле янӑ пулсан та, сарлака кӑкӑрӗ малалла талпӑннӑ, темӗн шухӑша кайса, ҫӳлти тутине ҫырткалам пек тӑвать.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тутине хӗссе ҫыртрӗ Шерккей.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Шерккей ҫилпе типшӗрсе хӑпаланнӑ тутине ейсе кӑмӑллӑн лӗкӗртетрӗ:Шерккей усмехнулся потрескавшимися на ветру губами своему сравнению.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Гончарук тутине кӑмӑлсӑррӑн ҫырткаласа илет.
5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Вӑл типсе кайнӑ тутине чӗлхипе ҫуласа илчӗ те: — Халь мӗн апачӗ пултӑр! Каҫчен кӗтес пулать ӗнтӗ, — терӗ те хыҫалалла ҫаврӑнса тӑчӗ.До вечера уж… — и повернулась к Сергею спиной с таким оскорбительным равнодушием.
5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Унӑн тутине сӗрнӗ помада Бабенчиков пичӗ ҫинче шӑйрӑксем пекех хӗрелсе юлчӗҫ.Пятнышки от губной помады закраснели на лице Бабенчикова, как ссадины.
5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Жора пичче ӑна хирӗҫ темӗн каласшӑнччӗ, анчах тутине ҫеҫ хускаткаласа илчӗ.Дядя Жора хотел что-то ответить ей, но только пожевал губами.
1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Амӑшӗ чертежсем туса, цифрӑсем ҫырса тултарнӑ кӗнеке уҫатчӗ те ашшӗнчен мӗн вӗреннине ыйтатчӗ, ашшӗ вара, ывӑннӑскер, тутине аран-аран сиктеркелесе, яланах пӗр тӗлли-паллисӗр ответлетчӗ.
1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Сасартӑк, вут хыпнӑ пек, ҫак господин шарт! сикет, тутине, сӑпса пӑталанӑ пек, тытӑнать пуҫтарма: господин чиновник илет манӑн хӗрлӗ питлӗ паспортӑма.
Совет паспорчӗ ҫинчен // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 12–16 с.
Сасартӑк питҫӑмартипе янах шӑммисем тухса кайнӑ, куҫхаршисем усӑннӑ, тутине ҫыртнӑ.
«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл тутине ҫыртса, Зоя ҫине йӗмесӗр пӑхса тӑнине хальхи пекех куратӑп.Как сейчас вижу — стоит он, смотрит на Зою, губу закусил и не плачет.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Акӑ, Зоя кӑшт хутланать, тутине пӗрет те, сӑмах хушшисенче чарӑнарах:Вот Зоя чуть согнулась, поджала губы и говорит степенно, с долгими паузами:
Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя тарӑхса кайрӗ, тутине ҫыртса килелле чупрӗ.
«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Яланах пиҫӗскер ыратни ҫинчен те каламасть, йынӑшмасть те, тутине кӑна хытӑ ҫыртать.Всегда очень сдержанный, он не жаловался, не стонал, только крепко закусил губу.
Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя та тарӑхать, анчах шавламасть; вӑл е тутине ҫыртать, е чышкине чӑмӑртать.Зоя тоже волнуется, но молча: закусывает губу или крепко сжимает свободную руку в кулак.
Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.