Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сулкаласа (тĕпĕ: сулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сасартӑк вӑйӑран пӑрӑнчӗ те, тутӑрне сулкаласа, юрӑ ҫемми май сиккелесех Марко патне чупса пычӗ.

Внезапно оторвавшись от хоровода, он побежал к Марко, размахивая платком и подпрыгивая в такт песне.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бенчо Дерман аллипе шанчӑксӑр сулкаласа илчӗ.

Бенчо Дерман безнадежно махнул рукой.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчон куҫӗ сиксе тухас пек курӑнчӗ, пуҫне сулкаласа илчӗ, темле йывӑр пулсан та, ҫакӑн пек каласа хучӗ:

Мунчо пуще прежнего выпучил глаза, затряс головой и свеличайшим напряжением проговорил:

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрсе кайнӑ Мичо хӑй сисмесӗрех сиксе тӑчӗ, аллисемпе сулкаласа илчӗ.

В пылу красноречия Мичо, сам того не замечая, вскочил и рубил воздух рукой.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн алӑкран тухрӗ, игуменпа пӗрле галерейӑ карлӑкӗ патнелле утрӗҫ те, тияккӑн аллисене сулкаласа, пӳлӗм чӳречи енне кӑтарта-кӑтарта, хӗрсе кайсах ӑна темӗн пирки кӑласа пама тытӑнчӗ.

Дьякон выскочил за дверь, отошел с игуменом к перилам галереи и долго с жаром говорил ему что-то, размахивая руками и то и дело поглядывая на окно кельи,

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бей пуҫне сулкаласа илчӗ.

Бей столь же многозначительно кивнул головой.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗркерен тухни ку! — тет вӑл, пуҫне сулкаласа.

И изрекает, качая головою: — Безнравственно!

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тин кӑна пӑс ҫинчен!.. — пуҫне усса, сулкаласа, тӗлӗкри пек, тӑстарарах кӑшкӑрать мӑнтӑркка ача урамӑн тепӗр енче.

Только что с пару! — свесив голову и кивая, словно во сне, протяжно кричал толстый мальчишка на противоположной стороне улицы.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Жань Ю пушшипе сулкаласа илчӗ, «кайрӑмӑр» терӗ те вӑкӑрӗсене — кӳме тапранса та кайрӗ.

Жань-ю взмахнул кнутом, крикнул «пошел», и повозка тронулась.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Жань Ю пушшипе сулкаласа илчӗ, «кайрӑмӑр» терӗ те вӑкӑрӗсене — кӳме тапранса та кайрӗ.

Жань-ю взмахнул кнутом, крикнул «пошел», и повозка тронулась.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Манӑн хурлӑх хамрах юлать, — тавӑрчӗ Ҫӑрттан мучи, пуҫне хурлӑхлӑн сулкаласа.

А мое горе при мне останется, — горестно покачивая головой, ответил дед Щукарь.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑрттан мучи, тӗрлӗ ӗҫсене аса илсе пулмалла, пуҫне савӑнӑҫлӑн сулкаласа, хихиклетсе ячӗ, вара, хӑйне тимлесе итленине кура, сӑмахне кӑмӑлласах малалла тӑсрӗ:

Дед Щукарь весело покрутил головой, похихикал, предаваясь, видимо, самым разнообразным воспоминаниям, и, видя, что слушают его с неослабным вниманием, охотно продолжал:

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах пулас кӗрӗвӗ саламатне паттӑрла сулкаласа пынине, хӑй вара урисене аран-аран ылмаштарса утнине курсан, вӑл хӑй ӑшӗнче кулса та илчӗ пулӗ-ха…

И в душе, наверное, беззлобно посмеивалась над тем, что нареченный зять ее молодецки помахивает плетью, а сам еле-еле переставляет ноги…

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах ҫак самантра ун тавра тарӑхса кайнӑ хӗрарӑмсем хыттӑн кӗрлеме пуҫларӗҫ, вӗсен сассипе минренӗ Ефим, малтан пит-куҫне пӗркелентерсе, хӑй ҫинелле тӑрӑнакан хӗрарӑмсем енне — сӗрлесе ҫыпӑҫакан пыл хурчӗсене хӑвалать тейӗн — аллисемпе сулкаласа ҫеҫ тӑчӗ, унтан, тем аван мара сиссе, парта ҫине сиксе хӑпарчӗ те савӑнӑҫлӑн та хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ:

Но тут вокруг него закипела такая буря негодующих женских возгласов, что оглушенный Ефим вначале только морщился, отмахивался, будто от пчел, от наседавших на него женщин, а потом, чуя недоброе, вскочил на парту, весело и зычно заорал:

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нагульнова ӑна култарма йывӑр, май та ҫук тейӗн, анчах халӗ вӑл та тӳссе тӑраймарӗ, тута хӗррисемпе йӑл кулчӗ те, Дубцов ҫине пӑхса, пуҫне ӳпкевлӗн сулкаласа илчӗ.

Трудно, почти невозможно было рассмешить Нагульнова, но тут и он не выдержал, улыбнулся краешками губ и, глядя на Дубцова, укоризненно покачав головой.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анаталла аннӑ чух вӗсем татах та хытӑрах чупма пуҫларӗҫ, часах Ҫӑрттан мучин йӳле янӑ кӗпи хирӗҫ вӗрекен ҫилпе хӑмпӑланчӗ, хӑй вӑл, ури ыратнипе питне-куҫне пӗркелентерсе, ӑйӑрсене ҫаплах хытӑрах чупма хистерӗ, чӑпӑрккипе хаваслӑн сулкаласа, ҫинҫе сасӑпа: «Тӑванӑмсем, мӑнаҫлӑха ан ҫухатӑр!» — тесе кӑшкӑрчӗ.

Под изволок они все больше набирали резвости, и вскоре от встречного ветра неподпоясанная рубаха Щукаря вздулась на спине пузырем, а он все попрашивал у жеребцов скорости и, морщаясь от боли в ноге, весело помахивал кнутом, кричал тонким голоском: «Родненькие мои, не теряй форсу!»

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ахлатса, ӗхлетсе, вӑл, васкамасӑр, пӗтӗмпе тусса кайнӑ пушмакне хыврӗ, йӗм пӗҫҫисене тавӑрчӗ, вара, кӑмӑлсӑртараххӑн йӑл кулса, пуҫне хурлӑхлӑн сулкаласа, вӑрахчен шӑмми кӑна юлнӑ урисем ҫине пӑхса ларчӗ.

Кряхтя и вздыхая, он неторопливо снял донельзя изношенные чирики, засучил штаны и долго рассматривал свои высохшие ноги, критически улыбаясь и в то же время горестно покачивая головой.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Старик чӑпӑрккине хучӗ, пуҫне кӳренӳллӗн сулкаласа илчӗ.

Старик отложил в сторону кнут, горестно покачал головой.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Поляница, кӑшт кулса, пуҫне ӳпкевлӗн сулкаласа илчӗ.

Поляница чуть приметно улыбнулся, а сам укоризненно качал головой:

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вара ӳпкеленӗн пуҫне сулкаласа илчӗ:— Ҫиелти юбкӑна тӑхӑнасчӗ хуть…

И укоризненно покачал головой: — Хоть бы верхнюю юбчонку накинула…

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней