Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тыттарчӗ (тĕпĕ: тыттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аниҫҫе пӳрте хӑвӑрт кӗрсе тухрӗ, Егора аллине сумкӑ тыттарчӗ, унта вӑл пурне те пӑртакшар чикнӗ иккен — ҫӑкӑрне те, пиҫнӗ ҫӗр улмине те, суханне те, тӑварланӑ хӑярне те.

Анисья обернулась быстро, сунула в руки Егора сумку о едой, куда напихала всего понемногу — и хлеба, и вареной картошки, и луковицу, и соленых огурцов.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Парӑр кунта ачана, тытса тӑратӑп эпӗ! — кӑшкӑрчӗ хӗр, Мажаров вара, хӗрарӑм аллинчен утиялпа чӗркенӗ ачана илсе, ӑна хӗре тыттарчӗ.

— Давайте сюда вашего малыша, я пока подержу ого! крикнула девушка, и Мажаров, приняв из рук женщины закутанного и одеяло ребенка, передал его ей.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мишкӑна парнелесе панӑ табак енчӗкне шӑпах ӗнтӗ Дуняшкӑн кӗре пӳрнисем йӑмӑх хӗрлӗ ҫӑм ҫиппипе эрешлентерсе тӗрленӗ; шӑпах Дуняшка ӑна, килтисене систермесӗр, иртнӗ хӗлле кӑвак качака мамӑкӗнчен ҫыхнӑ пӗр мӑшӑр перчетке пырса тыттарчӗ; тата шӑпах Кошевой тахҫан Дуняшка тӗрленӗ капӑр сӑмса тутрине хӑйӗн салтак гимнастеркин кӑкӑр кӗсйинче типтерлӗ упраса усрать.

Это Дуняшкины смуглые пальцы вышивали ярким гарусом подаренный Мишке кисет, это она, потаясь родных, принесла ему зимой перчатки дымчатого козьего пуха, это некогда принадлежавшую Дуняшке расшитую утирку бережно хранил в грудном кармане солдатской гимнастерки Кошевой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий йӗнер ҫинчен анчӗ те хӑй патне пырса тӑнӑ Аникушкӑна чӗлпӗр тыттарчӗ, аякранах хыпаланса тӗнкӗлтетекен ашшӗне курчӗ.

Григорий спешился, передал поводья подошедшему Аникушке, еще издали увидел торопливо хромавшего отца.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑларчӗ те тыттарчӗ хӗрӗх тенкӗ. Укҫи шутне те пӗлмест вӑл…»

Сорок целковых отвалил. Деньги у него несчитанные…»

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл, ачасене калама ҫук савӑнтарса, кутамккаран пӗрер катӑк тусанпа вараланса кӑвакарнӑ сахӑр кӑларса тыттарчӗ.

И, к несказанной радости ребят, вытащил из вещевого мешка и сунул им в руки по куску серого от грязи сахара.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Секретарь,судпа айӑпланӑ ҫынсен списокне тепӗр хут куҫарса ҫырчӗ те, постановлени вӗҫне икӗ пӑнчӑ чӑрмакласа лартса, ручкине юнашар ларакан казака тыттарчӗ:

Секретарь, кончив переписывать список осужденных, поставил в конце постановления раскоряченное двоеточие, сунул перо в руку ближнему:

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ме, тыт ҫак ҫуллӑраххине! — вӑл вара чӗтрекен аллипе Бунчук аллине ҫуллӑ кукӑль тӗркелесе тыттарчӗ.

На вот этот, поджаренный! — и дрожащими руками совала в его руки пирожок.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл Григорий ҫумне пырса чӑмӑртанчӗ те, тутине тӗлсӗррӗн перӗнтерсе, ӑна темиҫе хут питӗнчен, мӑйӑхӗнчен чуп туса илчӗ, ывӑлне Ильинична аллинчен ҫӗклесе илсе, Григорие пырса тыттарчӗ.

Она прижалась к Григорию, несколько раз быстро невпопад коснулась губами его щек, усов и, вырывая из рук Ильиничны сына, протягивала его Григорию.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, юлан утлӑ казаксенчен пӗрне хӑй патне чӗнсе илсе, йӗнер ҫинче ларнӑ ҫӗртех темскер ҫырчӗ; хут таткине хуҫлатса, казак аллине тыттарчӗ:

Он подозвал одного из конных казаков, набросал, сидя на седле, записку; свернув ее, передал казаку:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук ӑна хӑйӗн докуменчӗсене тата Петроградри пӗр питех те ответлӑ юлташ парса янӑ ҫырӑва тыттарчӗ те ун ҫывӑхне, чӳрече патне пырса ларчӗ.

Бунчук подал ему документы и письмо от одного из ответственнейших петроградских товарищей, присел около, на подоконнике.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кучер калани Стефан Петрович кӑмӑлне кайрӗ, вӑл ун енне ҫаврӑнса, ӑна хӑйӗн табак енчӗкне тыттарчӗ.

Стефан Петрович, довольный ответом своего кучера, повернулся к Афанасию и предложил ему свой кисет.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич, ҫамрӑк каччӑ пек, Сергей умне пычӗ те ӑна ҫӗре ҫитес пек усӑнса аннӑ алшӑлли ҫинче выртакан ҫӑкӑр-тӑвара тыттарчӗ.

Тимофей Ильич, как заправный молодец, подошел к Сергею и передал хлеб с солью вместе с рушниками, свисавшими чуть ли не до земли.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫав вӑхӑтра Савва стакансене эрех тултарчӗ, Анюта, хӗрелсе кайса, хумханса, пӗлӗт тӗслӗ чӗнтӗрлӗ утиялпа пӗчӗк Иринушкӑна сӗтел патне илсе пычӗ те Сергее асӑрханса тыттарчӗ.

Тем временем Савва налил в стаканы вина, а Анюта, розовая и взволнованная, поднесла к столу маленькую Иринушку в голубом с кружевами одеяле и осторожно передала ее Сергею.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хутне вахмистра тыттарчӗ те васкасах тумланма тытӑнчӗ.

Отдав распоряжение вахмистру, торопливо оделся.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Командир ӑна пӗтӗрсе чӗркенӗ телеграмма хутне тыттарчӗ те, питне-куҫне йӗрӗнчӗклӗн пӗркелентерсе, кӗрпеклӗ ҫу пӗрчисемпе витӗннӗ аш консервин татӑкӗсене чаплаттарса чӑмла пуҫларӗ.

Командир подал свернутую телеграмму и, морщась, с видимым отвращением стал жевать покрытые крупками жира куски мясных консервов.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валет ним иккӗленсе шухӑшламасӑр ӑна хӑйӗн ҫирӗм ҫул хушши йывӑр ӗҫре пирчесе хытнӑ аллине тыттарчӗ, вӑйсӑрланнӑ сивӗ пӳрнисене чӑмӑртаса, аллаппине ҫӗклесе кӑтартрӗ.

Валет, не колеблясь, сунул ему свою черствую, изрубцованную двадцатилетним трудом руку, пожал холодные, безвольные пальцы немца и поднял ладонь.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпир ӗҫе юратсан — Кубань хӑй ӗҫне тӑвӗ! — терӗ те Сергей чӗлпӗре Саввӑна тыттарчӗ.

— Были бы мы на работу щедрые, — ответил Сергей, — а Кубань свое сделает, — Сергей передал поводья Савве.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич Сергее тӗпелти пӳлӗме чӗнсе илчӗ, юнашар сак ҫине лартрӗ, пӗр чӗнмесӗр табак туртса ячӗ, ҫав маях, ним чӗнмесӗр, табак енчӗкне ывӑлне тыттарчӗ.

Тимофей Ильич позвал Сергея в горницу, усадил рядом с собой на лавку, молча закурил и так же молча передал кисет сыну.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл Григорий валли чикаркка ҫавӑрса тивертрӗ те аллине тыттарчӗ.

Он свернул Григорию цигарку, зажег и сунул в руки.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней