Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ҫитменнине, «купца майрине» аса илсе калаҫнӑ чух унӑн салхуллӑн та ҫемҫен илтӗнекен сасси — пӗрре те ыттисенни пек пулмарӗ.Наконец, его печальный и мягкий тон при воспоминании о «купчихе» — тон исключительный.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Арӑмӗ ҫӑкӑр магазинне кайма хистенине аса илмен пулсан кӑнтӑр апачӗчченех тӑрмашас кӑмӑл пурччӗ.Если бы не вспомнил, что жена за хлебом послала, так бы до обеда и провозился.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Вӗсем, кӑвак вут-ҫулӑм чӗлхисем, темӗнле халапа аса илтереҫҫӗ пек.Это были очень странные голубые языки огня, намекавшие на что-то сказочное.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Унпа пӗрле хӑй ҫирӗм ҫул ӗлӗкрех мӗнле пулнине аса илтерекен илемлӗ вӑйлӑ ҫамрӑк каччӑ пулнӑ.А с нею был юноша, красивый и сильный, как сама она двадцать лет назад.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ӗнер, яла аса илтӗм те хӗрхенсе кайрӑм…
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑл иртнӗ пурнӑҫне аса илчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ҫак калаҫу вӑхӑтӗнче вӑл хӑй умӗнче кам тӑнине манса кайма ӗлкӗрнӗ, хӑй умӗнче вӑл — хӑй пекех вӑрӑм ӑрури сыпӑксен тарӗпе ӗмӗрлӗхех ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑннӑ, унпа ача чухнехисене аса илнисемпе ҫыхӑннӑ хресчене, анчах та ҫав ҫӗр татӑкӗнчен тата уншӑн тӑрӑшса ӗҫлессинчен хӑй ирӗкӗпех уйрӑлнӑ, ҫавӑн пирки ҫителӗклӗ таран асап тӳсекен хресчене курчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Малтан вӑл кӑшт куларах кӑна калаҫрӗ, анчах каярахпа, хӑйпе калаҫакана хирӗҫ тавӑрса пынӑҫемӗн, хӑй тахҫанах ял пурнӑҫӗнчен писнӗскер, ӑна маннӑскер, халӗ, хресчен пурнӑҫӗн хаваслӑхӗсене аса илтерсе пынӑ май, — хӑй те ял пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшласа йӑпанса кайрӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эпӗ ҫапла пултарсанччӗ! — терӗ вӑл ассӑн сывласа, ҫавӑнпа пӗрлех хӑй сасартӑк тӑван ялне, чухӑн хуҫалӑхне, амӑшне, инҫетри пӗтӗм тӑванӗсене аса илчӗ, вӑл вӗсемшӗн ӗҫлеме тухса килнӗ, ҫавсемшӗнех кӗҫӗрхи ҫӗр асапланса ирттернӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ну, турра аса ил те, яр!
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Челкаш; ун ҫине тинкерсе пӑхса ларчӗ, темскер аса илчӗ, мӑйӑхне пӗтӗркелесе, пӗрмаях сӳрӗккӗн кулкаларӗ.Челкаш, пристально поглядывая на него, точно вспоминал что-то, крутил свои усы и все улыбался хмуро.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ӑна юлташӗ, Мишка, аса килчӗ, — урине хуҫман пулсан, кӗҫӗр вӑл питех те юранӑ пулӗччӗ, тесе шухӑшларӗ вӑл.Вспомнился товарищ, Мишка, — он очень пригодился бы сегодня ночью, если бы не сломал себе ногу.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Аса илтӗн-и? — ыйтать генерал.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Приказчик сада тухать те, куҫӗсене пӗлӗтелле ярса, акцизныйӑн хушаматне аса илме тӑрӑшса ҫӳрет.Приказчик вышел в сад и, подняв к небу глаза, стал припоминать фамилию акцизного.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Ватӑ учительсем аса илсе каланӑ тӑрӑх вара Иван Яковлевич Енӗш Нӑрваша шкул ыйтӑвӗсемпе 12 хутчен килсе кайнӑ.
И.Я.Яковлев Енӗш Нӑрвашра темиҫе те пулнӑ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18
Вӑл, Матруне, пӗр хӗрӗх ҫул ӗлӗкрех ҫамрӑк та чипер, савӑнӑҫлӑ, пуян килти хӗр пулнине аса илет.Вспоминает он, что Матрена лет сорок тому назад была молодой, красивой, веселой, из богатого двора.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
— Вӑл ыйткаласа ҫӳретчӗ вӗт! — аса илет токарь.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Пулӑ ҫинчен калаҫса пӗтерсен, вӑл хӑйӗн миххисене аса илчӗ, икӗ михӗ пулнӑ имӗш ун, вӗсене тахҫан монахсем «йӑкӑртса» кайнӑ пулать, ҫавӑнпа вӑл ҫухалнӑ михӗсем пирки харкашма пуҫларӗ, унтан тата, Евсей ӳсӗр иккенне, вӑл ӗҫсӗрех ларнине асӑрхаса, монахсене пӑрахрӗ те работникӗсене тапӑнчӗ, чи ирсӗр сӑмахсене суйласа илсе, сывлӑша янтратсах ятлаҫма пуҫларӗ.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Тӑкӑнса кайнӑ миррӑн техӗмӗ юратуллӑ каҫсене аса илтернӗ пекех, Соломон ятне сасӑпа каланиех те пӑлхатса-пӑтрантарса янӑ хӗрарӑмсен чӗрисене.
II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Ҫакӑ пире пурне те хамӑр ентешпе мухтанмаллине, ӑна вуласа ӑша хывмаллине тепӗр хут аса илтерчӗ.
Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18