Поиск

Шырав ĕçĕ:

ура сăмах пирĕн базăра пур.

ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Карниз ҫине ярса пуссан чӗри ура тӗпнех анса кайрӗ тейӗн.
Сердце сразу ухнуло куда-то вниз к пяткам.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Малтан пӑхса тӑтӑмӑр эпир, унтан ывӑнса ҫитрӗмӗр те чемодансем ҫине лартӑмӑр, каллех ура ҫине тӑтӑмӑр.
Сперва мы стояли, потом, утомившись, сели на чемоданы, потом снова встали.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вӑхӑтра тулта ура сасси те илтӗнчӗ.
В это время снаружи послышались шаги.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пурпӗрех пӗтӗм Российӑна ура ҫине тӑрататпӑр.
Все равно всю Россию подымем на ноги.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ромашов канӑҫсӗр пӑхса илчӗ те ура ҫине тӑчӗ.
Ромашов беспокойно оглянулся, привстал.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пусма тӑрӑх такамсем иккӗн-виҫҫӗн хӑпаратчӗҫ, ура сассисем янравлӑн илтӗнсе кайрӗҫ.
Кто-то поднимался по лестнице, двое или трое; стук шагов гулко отдавался в лестничной клетке.

Стена хӗрринче тӑвӑр кӑна тимӗр крават пурччӗ, ура вырнаҫтармалли енче хӗрарӑм кӗпи тирпейлӗн ҫакӑнса тӑрать.
Узкая железная кровать стояла у стены, в ногах было аккуратно сложено женское платье.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш чухне ҫав пӑс сирӗлетчӗ, вара эпӗ хама вырӑн ҫинче кураттӑм, ман ура айӗнчӗ темиҫе хут тӗрлӗ тӗслӗ минтерсемччӗ.
Иногда он редел, и тогда я видел себя на постели, с ногой, под которую была подложена гора разноцветных подушек.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара ура ҫине тӑтӑм.
Я встал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ура ҫине тӑчӗ те ҫӳре пуҫларӗ.
Он оправился от своей дурноты и уже разгуливал,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана сиктерчӗ те, эпӗ аманнӑ ура ҫине ӳксе ирӗксӗрех йынӑшса ятӑм.
меня подбросило, и я невольно застонал, навалившись на раненую ногу.

Урине ҫемҫе пушмак пекки тӑхӑннӑ сестра палатӑна кӗрет те сӗтел ҫине чечек лартать, тупата, мана ҫакӑн пек лӑпкӑлӑх, сӗтел ҫинчи чечексем, госпитальти шавсӑр ура пусӑмӗсем нимӗн чухлӗ те кирлӗ марччӗ ӗнтӗ!
сестра в тапочках заходит и ставит на столик цветы, и боже мой, как я не хотел всей душой, изо всех сил этого покоя, этих цветов на столе, этих бесшумных госпитальных шагов!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ура те пур, те ҫук — туймастӑп.
а ноги не чувствую.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пит-куҫӑм ӗннӗччӗ манӑн, ҫӳҫӗм ҫыпҫӑнса пӗтнӗччӗ, ура аманнӑччӗ, ҫурӑм ҫинче те икӗ суран йӑрӑмӗ сарӑлса тӑратчӗ.
Лицо у меня было опалено, волосы слиплись, нога перебита, на спине две широкие раны.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ура ҫине тӑчӗ.
Он встал и выпрямился.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ура айӗнче каллех ҫӗр чӗтренчӗ те хамӑр ҫийӗмӗртенех ҫутатакан пульӑсем сарӑ пӗкӗ авса пӗлӗт ҫинелле пӗр-пӗрне хӑваласа иртрӗҫ.
Снова двинулась и остановилась под ногами земля, и прямо над нами, догоняя друг друга, пошли в небо жёлтой дугой трассирующие пули.

Ростральнӑй колоннисем патӗнче кӑҫал ҫеҫ сарса тухнӑ асфальт шӑраннӑччӗ те ура тӗпне ҫыпҫӑнатчӗ.
свежий асфальт у Ростральных колонн плавился и оседал под ногами. Лёгкий запах смолы доносился от барок, стоявших за Биржевым мостом.

Ҫак гениллӗ малти ура мӗне пӗлтернине Петя вӑрахчен, питӗ интереслӗн каласа пачӗ.
и стал длинно, интересно рассказывать, почему это гениальная лапа.

— Ҫакӑнни пек ура тума пӗлмелле те, вара вилсен те юрать, — теплерен хускатрӗ вӑл пӗррехинче.
— Сделать такую лапу — и умереть, — как-то сказал он мне

…Состав кая юлса килчӗ, ачасем кӗтмелли залрах пысӑккисемпе пӗрле пӗр ретӗн нумайччен ура ҫинче тӑчӗҫ — кӑна ӗнтӗ вагонсем ҫине ларнӑ чух ашшӗ-амӑшӗсем ан кансӗрлесе тӑччӑр тесе ҫапла тунӑччӗ.
…Состав запоздал, и дети долго стояли в зале ожидания между рядами взрослых — это было сделано, чтобы родители не мешали посадке.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика