Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Якатнӑ сарӑ хырӑмӗ ҫинче Мичо бай ҫырса хунӑ Оттаман империйӗн хӑрушӑ «менэ, факел, уфарсине» пур:

На гладком желтоватом брюхе этого зверя чернела каббалистическая фраза, написанная Мичо, страшное «менэ, текел, фарес» Оттоманской империи:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Левский те тӑван ҫӗршывшӑн пуҫне хунӑ.

Лувский тоже умер за родину!

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пытарса хунӑ пӑшалсене ачи ҫавӑнтах илсе килсе алӑк хыҫне тӗрентерсе хучӗ.

Сын принес из тайного хранилища двадцать ружей и сложил их за дверью.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов маччана тӗревлесе хунӑ юпана пӑхса илчӗ.

Огнянов бросил взгляд на столб, подпиравший потолок.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ахальтен кӑна каласа хунӑ сӑмахсем Огнянов чунне йӑпатса лӑплантарчӗҫ.

Эти простые слова вносили сладостное успокоение и бодрость в душу Огнянова.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Полицейскисен пӗр ушкӑнӗ хӗрарӑмсен решеткепе пӳлсе хунӑ пӳлӗмне хӑпарса пӑхрӗ, тепӗр ушкӑнӗ аялта пӗр пӑхман кӗтес те пӗр тӑкӑрлӑк хӑвармарӗ, виҫҫӗмӗш ушкӑнӗ алтарӗн аяккинчи алӑкӗсенчен кӗрсе пӑхса ҫӳрерӗ.

Несколько полицейских поднялись в огороженное решетками женское отделение, другие остались внизу обыскивать все углы и закоулки, третьи вошли в алтарь через боковые двери.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна ҫаплах ҫырса хунӑ, хам туртса кӑларнӑ сӑмах мар…

Это черным по белому писано — я не из пальца высосал…

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шыраса туп-ха вӗсене! — пӗтӗмпех мӑнастир ҫаранӗ ҫинче, ир пуҫласа мӗн каҫ пуличчен кӗрӗс те кӗрӗс пӑшал шалтлатни кӑна кӗрлесе тӑрать; Бозалана каяс ҫула пӳлсе хунӑ, — ниҫтан иртсе каяймастӑн.

Поищи-ка их! Все на монастырском лугу. «Бау, бум, бау, бум» — только и слышишь, целый день палят из ружей; в Бозалан не проедешь.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чулне-мӗнне ӑнсӑртран пуҫтарса хунӑ пуль унта, тесе лӑплантарасшӑн пулчӗ Натанаил.

Натананл его успокоил, говоря, что камни, очевидно, попали на это место случайно.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Э, эс паян пӑшалпах тухнӑ иккен-ха, — Натанаилӑн хӑва ҫумне таянтарса хунӑ пӑшалне асӑрхарӗ вӑл.

— Ба, ты, оказывается, с оружием, — проговорил он, заметив ружье Натанаила, прислоненное к стволу вербы.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов хӑй упине кӳршисен пахчинчи тӗттӗм кӗтессе кӑкарса хунӑ пулнӑ.

Соколов медведицу привязал в темном углу сада, примыкавшего к его дому.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӑвӑн тусусенчен пӗри ҫапла туса хунӑ пуль тесе асна илмерӗн-и вара?

— А тебе не пришло в голову, что это сделал кто-нибудь из твоих друзей?

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак йӗкӗт (эпир ӑна бей патӗнчех куртӑмӑр-ха, хамӑр сӑмахра малалла та ун ятне час-часах асӑнмалла пулать) кӑмӑлӗпе те, ӳссе ҫитӗннӗ хавалӗпе те чӑн-чӑн чорбаджи ӗнтӗ, пӗтӗмпех «ашшӗне хунӑ» темелле, ашшӗ вара ҫав Юрдан Диамандиев хӑраххиех.

Этот юноша (мы уже видели его у бея, и в дальнейшем он будет играть важную роль в нашем рассказе) был истинный чорбаджия по духу и воспитанию, а отец его был того же поля ягода, что и Юрдан Диамандиев.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ҫын хунӑ пуль вӗсене.

Может, это он их туда положил.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫаксене кам хунӑ вара сан кӗсйӳне?

— Кто же положил их тебе в карман?

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла ҫаврӑнтӑм, хыҫалти алӑкран картиш вӗҫне тухрӑм, унтан Недко бай кӗҫӗн алӑкӗнчен иртрӗм те Махмудкинсен картишне кӗтӗм, йысна ывӑлӗ Генко пуҫтарса хунӑ тислӗк купи хӗррипе пырса тӳрех конака ҫаклантӑм…

Повернулся, вышел через черный ход в переулок, точнее, в тупик, из тупика выбрался через калитку Недко во двор Махмудкиных, прошел мимо мусорной кучи дядина сына Генко и — прямо в конак.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Турӑш тӑррине утмӑл турат чечек ҫыххипе вирӗм кунӗ илсе килнӗ хӑва турачӗ тирсе хунӑ.

Над божницей висели букетик базилика и верба, хранившаяся здесь еще с вербного воскресенья.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑван ҫӗршыв кун-ҫулӗшӗн, халӑх интересӗшӗн кӗрешни ӑна революцилле демократин чи витӗмлӗ, чи ӑслӑ ҫулпуҫӗсенчен пӗри туса хунӑ.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Чернышевский ҫак журнала часах революцилле демократин хастар органӗ туса хунӑ, хӑй вӑл ӑна куллен хавхалантарса, ҫул кӑтартса пыраканӗ пулса тӑнӑ.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

1853 ҫулта Н. Г. Чернышевский хӑйӗн кун кӗнекинче (дневникӗнче) ҫакӑн пек ҫырса хунӑ:

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней